Nyabarongo Nehri
Nyabarongo (ya da Nyawarungu), Ruanda'da yer alan ve Nil'in üst kollarının bir parçasını oluşturan büyük bir nehirdir. 297 km (184 mil) uzunluğundadır ve bütünüyle Ruanda içinde yer alan en uzun nehirdir. Nehir, ülkenin güney batısındaki Mbirurume ve Mwogo'nun çatında yolculuğuna başlar. Bu iki nehir Nyungwe Ormanı'ndan kaynağını alır ve kimilerince Nil'in en uzak kaynağı olarak kabul edilir. Nyabarongo, başlangıç noktasından itibaren, 85 km (53 mil) boyunca kuzeye doğru akar ve Batı ve Güney İlleri arasındaki sınırı oluşturur. Nehir, Mukungwa Nehri ile birleştikten sonra, 12 km (7.5 mil) doğuya doğru akar ve bu noktadan sonra 200 km (124 mil) boyunca Güneydoğu'ya doğru akar. Bu uzun yolculuğu boyunca nehir, önce Kuzey ve Güney İlleri arasında, daha sonra Kigali ve Güney İli arasında ve son olarak Kigali ve Doğu İli arasında sınır işlevi görür. Nehir daha sonra Doğu İli içine girer ve Burundi sınırına yakın bir noktada rotasını tamamlar. Nyabarongo Nehri, hem Rweru Gölü'ne hem de Akagera Nehri'ne hem küçük hem de karmaşık bir delta ile boşalır. Akagera Nehri, Nyabarongo deltasından sadece 1 km uzaklıktaki Rweru Gölü'nden dışarı taşmaktadır. Nyabarongo deltasının hemen hemen tüm kolları göle akar, ancak deltanın sadece bir kolu, doğrudan Akagera Nehri'ne boşalır. Akagera Nehri sonunda Victoria Gölü'ne akar ve Nil'i oluşturur.
| Nyabarongo Nehri | |
|---|---|
 Kagera Nehri'ni (ön plan) oluşturan Nyawarungu'nun (sağ üst) ve Ruvuvu'nun (sol üst) çatı.
| |
| Genel bilgiler | |
| Kaynak | 2°12′13″S 29°34′04″E / 2.203503°G 29.567728°D |
| Kaynak rakımı | 1.537 m (5.043 ft) |
| Ağız | 2°23′24″S 30°46′49″E / 2.390024°G 30.780387°D |
| Ağız rakımı | 1.323 m (4.341 ft) |
| Uzunluk | 297 km (185 mi) |
Kaynakça
değiştirNyabarongo Nehri, güneybatı Ruanda'da, Kivu Gölü'nün doğusundan kaynamaktadır.[1] Nehrin kaynakları, Albertine Rifti'nin doğusunda yer alan ve Ruanda'nın üçte birini kapsayan dağ zincirinde içlerinde yer alır[2] Deniz seviyesinden 2.600 ila 2.750 metre (8305-9.020 ft) yükseklikte yer alan ormanlık dağ köylerinde yer alan Mbirurume ve Mwogo nehirleri, ana kollardır.[3] Mwogo'yu besleyen akarsulardan en uzun olanı, Nyungwe Ormanı'ndan kaynayan Rukarara'dır.[4] Rukarara önce güneye sonra da doğuya akar ve Mwogo Nehri'ne boşalır. Mwogo kuzeye doğru akarak Bwakira'nın güneyinde Mbirurume Nehri ile birleşir. Bu çat noktasında nehir Nyabarongo adını alır.[4] Rukarara'nın kaynağı, Nil'in en uzak su kaynağı olarak kabul edilir.[5]
Kaynakça
değiştirAlıntılar
- ^ Hughes, Hughes & Bernacsek 1992, s. 97.
- ^ Hughes, Hughes & Bernacsek 1992, s. 199.
- ^ Hughes, Hughes & Bernacsek 1992, s. 201.
- ^ a b ITMB Publishing 2007.
- ^ Grainger 2006.
Kaynaklar
- "BirdLife IBA Factsheet, RW004 Nyabarongo wetlands". 3 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2010.
- "Conservation of Nyabarongo Wetlands for Sustainable Livelihoods, Rwanda". 29 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2010.
- Gasana, J.; Twagilimana, L.; Hallenbeck, W.; Brenniman, G. (1 Nisan 1997). "Industrial discharges of metals in Kigali, Rwanda, and the impact on drinking water quality". Bulletin of Environmental Contamination and Toxicology. 58 (4). 3 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mart 2013.
- "Nyabarongo: Rwanda". Geographic Names. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2010.
- Grainger, Lisa (1 Nisan 2006). "Journey to the source of the Nile". The Daily Telegraph. 3 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2011.
- Hughes, Ralph H.; Hughes, Jane S.; Bernacsek, G. M. (1992). Iucn Directory of African Wetlands. IUCN. s. 205. ISBN 978-2-88032-949-5. 27 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2013.
- ITMB Publishing (2007). Rwanda/Burundi Travel Map. Richmond, British Columbia: International Travel Maps. ISBN 978-1-55341-380-6.
- "RWANDA" (PDF). Ramsar Wetlands. Erişim tarihi: 26 Mart 2013.[ölü/kırık bağlantı]
- Streissguth, Tom (2008). Rwanda in Pictures. Twenty-First Century Books. ISBN 978-0-8225-8570-1. 12 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2013.