buta

Çağatayca

Ad

[1] Deste, nebatatin riyahinin ve fidanin dibi, rişe ve filiz, kök

[2] bik, bikyane.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Endonezce

Ön ad

buta

[1] kör