HD157919
| HD157919 | |
| Масса | 1,71 M☉ |
|---|---|
| Каталог коды | IRAS 17241-2949[1], 2MASS J17272127-2952010[1], GSC 06838-01112[1], HIP 85423[1], HR 6492[1], SAO 185412[1], d Oph, FK5 646[1], GC 23627[1], GCRV 10083[1], HD 157919[1], HIC 85423[1], JP11 2854[1], N30 3892[1], PLX 3956[1], PLX 3956.00[1], PMC 90-93 459[1], PPM 266888[1], ROT 2449[1], SRS 30646[1], TD1 20427[1], TYC 6838-1112-1[1], UBV 14871[1], uvby98 100157919[1], YZ 119 11032[1], WEB 14429[1], Gaia DR2 4058689054793913216[1], 45 Oph, Gaia DR3 4058689054864359552[1], TIC 88562096[1], UBV M 22186[1] һәм Renson 44410[1] |
| Йолдызлык | Еланлы Кеше йолдызлыгы |
| Җирдән ераклык | 34,3453 ± 0,2329 парсек[2] |
| Скорость вращения звезды | 44,5 ± 2,2 km/s[3] |
| Параллакс | 29,1161 ± 0,1975 миллисекунда дуги[2] |
| Склонение собственного движения | −137,966 ± 0,148 миллиарксекунд в год[2] |
| Прямое восхождение собственного движения | 17,052 ± 0,2 миллиарксекунд в год[2] |
| Радиаль тизлек | 37,7 ± 0,17 km/s[4] |
| Спектраль сыйныф | F5III-IV[5] |
| Күренмә йолдызча зурлык | 4,269 ± 0,009[6] |
| Абсолют йолдыз зурлыгы | 1,61 |
| Металличность | 0[7] |
| Радиюс | 3,27 солнечный радиус |
| Чор | J2000.0[d][8][1] |
| Туры калкулык | 261,83864847175 °[2] |
| Авышлык | −29,867034824494 °[2] |
| Нәтиҗәле температура | 7009 K[7] |
| Өслек гравитациясе | 6800 сантиметр на секунду в квадрате[7] |
HD157919 — Еланлы Кеше йолдызлыгында урнашкан F5III-IV[5] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,269 ± 0,009[6] тәшкил итә.
Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]
Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 d Oph SIMBAD Astronomical Database
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
- ↑ M. Ammler-von Eiff, A. Reiners New measurements of rotation and differential rotation in A-F stars: are there two populations of differentially rotating stars? // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2012. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201118724 — arXiv:1204.2459
- ↑ Gaia Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2022.
- ↑ 5,0 5,1 Corbally C. J., Gray R. O. Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 pc--The Southern Sample // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2006. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/504637 — arXiv:astro-ph/0603770
- ↑ 6,0 6,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Aguilera-Gómez, Claudia, Ramírez, Iván, Chanamé, Julio Lithium abundance patterns of late-F stars: an in-depth analysis of the lithium desert // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2018. — 15 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201732209 — arXiv:1803.05922
- ↑ Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
- ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
- ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
- ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
- ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
- ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
- ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
- ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
Әдәбият
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
- Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
- McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
- Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)
Шулай ук карагыз
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
 |
Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге. Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,  Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
|