аҳмоқ

Ўзбекча (уз)

Морфологик ва синтактик хусусиятлари

аҳ-моқ

Этимологияси

а. з*-" И — эси паст, тентак

Маъновий хусусиятлари

Маъноси

1. Ақл билан иш қилмайдиган, ақлга зид, бемаъни ишлар қиладиган, шундай ишларга йўл қўядиган. ◆ Эсинг кирмади сен аҳмоқнинг. Бошимизни балога қўйиб, ўзинг бу ёқларда тупроққа қоришиб юрибсан. С. Аҳмад, „Уфқ“ .

Аҳмоқ қилмоқ Лақиллатмоқ, алдамоқ. ◆ Иннайкин, ишим битди, эшагим лойдан ўтди, деб ўзини лақиллатиб кетаверардим. Ҳамза, „Бой ила хизматчи“ .

1. Ҳақорат ифодалайди. -Аблаҳ одам экансан! — деди [имом]. -Сиз ҳам аҳмоқ мулла экансиз! — деди Сафар бўзчи. А. Қодирий, Меҳробдан чаён.

Синонимлари

тентак

Антонимлари

ЎТИЛ

Феъл

аҳмоқ

Сифат

аҳмоқ

Таржималари

• Эвенкича: акарӣ
• Туркча: аптал
• Ёқутча: акаары

Русча _ру

аҳмоқ
дурак, глупец; // глупый; ◆ ~ларнинг аҳмоғи дурак дураком, набитый дурак; ◆ ~қа тўқмоқ шутл. силомер (ударный); ◆ ~қа Тўйтепа нима йўл погов. (букв. расстояние до Той-тюбе дураку нипочём) дураку всё нипочём; ◆ ~ни урма, сўкма, ишга сол погов. не бей, не брани дурака, а заставь работать; ◆ ~нинг катта-кичиги йўк погов. дураки не делятся на больших и малых (т. е. все дураки одинаковы); ◆ ~ бўлмоқ 1) быть одураченным, остаться в дураках; 2) сглупить; ◆ ~ қилмоқ дурачить, одурачить; ◆ ~ ~ эмас, ~ни ~ қилган ~ посл. дурак не тот, кто дурак, а тот, кто его дурачит; ◆ ~қа чиқармоқ причислять (кого-л.) к дуракам.