kabi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ka-bi

Etimologiyasi

KABI ' singari', ' oʻxshash'. ◆ Baxtli onlar umr tunida yulduzlar kabi chaqnaydi Oybek . Bu koʻmakchi asli qadimgi turkiy tildagi 'oʻxshash' maʼnosini anglatgan kib otiga -i egalik qoʻshimchasini qoʻshib hosil qilingan (Devon, III, 131: kib; aniŋ kibi); Chigʻatoychada ham kibi shaklida talaffuz qilingan (SSTTN, II, 113). Hozirgi oʻzbek tilida esa birinchi boʻgʻindagi i unlisi ä unlisiga almashgan: kib + i = kibi > käbi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

koʻm. Oʻxshatish, moslik yoki qiyosni bildiradi: singari. ◆ U ham sen kabi serzavq. ◆ Baxtli onlar umr tunida yulduzlar kabi chaqnaydi... Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ U shuncha yillardan beri goʻdak kabi ayasining panohida uxlab yotgan ekan. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Endi deraza ortidagi tol novdalari nazarida qudratli chinor kabi tebranib turardi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

Antonimlari

KABI. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

• Yoqutcha: kurduk

Ruscha _ru

kabi
poslelog upotreblyayuщiysya s osnovnыm p. napodobie, podobno, vrode, kak, kak i; ◆ sen ~ podobno tebe, vrode tebya; ◆ u oʻz otasi ~ mehnatsevar on, kak i ego otets, trudolyubiv; ◆ Oʻzbekistonning Toshkent, Samarqand, Fargʻona ~ shaharlari takie goroda Uzbekistana, kak Tashkent, Samarkand, Fergana.