“آه! خاطرات شیرین و تصاویر لذت بخش، که در سراسر زندگی مانند پرواز هماهنگ مرغان وجود انسان را پر می‌کند!...سفرهای بعدی انسان، شهرهای بزرگ، دریاهای خروشان، مناظر رویایی، چهره‌های محبوب، هیچ کدام به خوبی و وضوح این گردش‌های دوران کودکی، یا گوشه‌ی ساده‌ی باغی که همه روزه از پشت پنجره، از میان پرده‌ی‌ تاری که بخار دهان کوچک کودکی بی کار روی شیشه به جا می‌گذارد می‌توان دید، در روح انسان نقش نمی‌بندد...”