мohsen mzr's Reviews > ( ژان کریستف ( چهار جلد

اول از همه ذکر کنم که بنده ترجمه‌ی محمد مجلسی (4 جلدی) رو خوندم، که اوایل نگران بودم ترجمه ی خوبی نباشه ولی در نهایت کاملاً ازش راضی بودم.
ژان کریستف میتونه یه کتاب بی نظیر باشه، "برای کسانی که صبر و حوصله ی خوندنِ یه اثرِ طولانیِ کلاسیک رو دارن". مخاطب از همون جلدِ اول جذبِ کتاب میشه به نظرِ من اگه جلدِ دوم رو فاکتور بگیریم، کتاب تا آخرین صفحات هم جذابیتش رو داره. جلد دوم تا حدودی تکرارِ مکرراتی بود که خیلی جذاب نبودن و زیاد به دلم ننشست. ولی جلد 1 و 3 و 4 خیلی خوب بودن و نسبت به حجم این کتاب (2 هزار صفحه) قسمتای کمی وجود داشتن که آدمو خسته کنن، که اکثرشون داخل جلد دوم بودن.

کتابِ ژان کریستف، داستانِ زندگیِ یه انسان هنرمند و موسیقی‌دان به اسم کریستف کرافت هست که پُره از احساس و درست و غلط. و نکته‌ش توی "انسان" بودنشه. چیزی که همیشه تو اقلیتِ کره ی زمین بوده و هست. و کریستف در این کتاب زاده میشه، رشد میکنه، نوجوونی و جوونی رو میگذرونه، به پیری میرسه و در نهایت میمیره، و این کتاب داستان داستانِ زندگیِ پر فراز و نشیبِ کریستفه. و نکته ی مهمِ قابلِ ذکر اینه که با اینکه رومن رولان قلم جذابی داره و خیلی از توصیفات و تفسیرهاش به شدت زیبا و نابن، ولی این کتاب به همین سادگیه که گفتم، و نباید توقعِ شاهکاری مثل جنگ و صلح تولستوی رو ازش داشت. داستان زاده شدن و طیِ مسیر به سوی مرگ. به سادگیِ یک زندگی! به نظرتون یه زندگی سادست؟

و یه چیزی که نظرمو تو سراسرِ کتاب خیلی جلب کرد، این عدمِ قطعیتِ معناداری بود که نویسنده برای توصیفِ افراد و شخصیت های کتاب به کار میبرد. به این صورت که وقتی میخواست یه آدمِ آزادیخواه رو توصیف کنه، بعد از کلی صفت و تعریف برای آزادی خواهیش، از استبدادی هم که درونش وجود داشت حرف میزد! یا برای توصیفِ یه آدمِ سرد مزاج و بی تقاوت، بعد از نام بردن از صفاتِ مربوطه، به این اشاره میکرد که "اما درونِ وجودش شور و حرارت رو هم میشد حس کرد"، یا وقتی از یه شخصیتِ منفی و منفعت طلب حرف میزد و خصوصیاتِ بدشو میگفت، به این اشاره میکرد که "اما بعضی وقتا که فریادِ بی پناها رو میشنید یه مقدار کمکشون میکرد". و این مثالای بدون ظرافت منو ببخشید که هنرِ نویسنده رو ندارم. ولی طیِ مطالعه ی کتاب با یه کم دقت به کرات همچین مواردی دیده میشه.

و در حین مطالعه، خیلی از جاها به این نتیجه میرسیدم که با اینکه این کتاب مال 100 و اندی سال پیشه، ولی رومن رولان جوری از زمانه‌‌ اش جلوتر بوده که یک قدم جلوتر از دیگران ایستاده و این کتابو نوشته. و با الانِ خودمون که مقایسه میکنم هم تاسف میخورم
ژان کریستف، یه کتابِ اجتماعی، روانشناختی، عاشقانه و حتی عارفانه هست که برای من ارزشِ خوندن داشت.