Władysław «Teofil» Bartoszewski (ID: parl.91)

Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. MAKUCH Karol (1885-1944) pedagog, działacz społeczny, piłsudczyk 2°
2. SŁODKOWSKI Władysław Piotr (1919-1990) historyk literatury, dydaktyk języka polskiego 8°
3. PIETRZAK Szymon (1888-1976) rolnik, działacz ludowy, poseł 9°
4. LONDYŃSKI Bolesław (1855-1928) humorysta, tłumacz, wydawca 9°
5. NASSALSKI Marian (1860-1942) ksiądz, redaktor, pamiętnikarz 10°
6. KOWALSKI Tadeusz Wierusz- (1841-1904) profesor rolnictwa 10°
7. GADOMSKI Jan (1859-1906) publicysta, literat 10°
8. STRZEMBOSZ Teresa (1930-1970), katolicka działaczka społeczna 11°
9. KUCZ Karol (1815-1892) dziennikarz, literat 11°
10. KOWALSKI Józef Wierusz- (1866-1927) profesor fizyki, dyplomata 11°
11. MICHLEWSKI Stefan Czesław (1892-1931) ekonomista, redaktor 11°
12. KOŹMIŃSKI Franciszek (ur. ok. 1730) konfederat barski 11°
13. GROSZKOWSKI Tadeusz (1893-1957) inżynier 12°
14. BARANOWSKI Ignacy Tadeusz (1879-1917) historyk 12°
15. SZULBORSKI Witold (1885-1967), sędzia Najwyższego Sądu Wojskowego 12°
16. KANIA Emanuel (1827-1887) kompozytor, pianista, pedagog 12°
17. SĄGAJŁŁO Witold (1871-1963) inżynier górniczy 12°
18. ROSZKOWSKI Andrzej Maria (1912-1959) architekt, fotografik, działacz organizacji górskich 12°
19. ROGA-SKĄPSKA Maria (1932-1984) malarka, witrażystka 12°
20. RAPACKI Adam (1909-1970) ekonomista, działacz ruchu robotniczego, minister 12°

Uwagi

• Kto jest kim w Polsce, Interpress 1984
  

  Zawód: pisarz; historyk
  Edukacja: studia: Uniwersytet Warszawski 1949
  Tytuły i stopnie: doctor h.c., Londyn 1981.
  Biografia Więzień polityczny Oświęcimia 1940-41; żołnierz AK 1942-45; uczestnik Powstania Warszawskiego; współredaktor prasy AK: działacz Tymczasowego Komitetu Pomocy Żydom, a następnie Rady Pomocy. Żydom w Polsce, zastępca kier. Referatu Żydowskiego w Departamencie Spraw Wewnętrznych Delegatury Rządu na Kraj, referent w Komórce Więziennej Delegatury Rządu, gromadzącej dokumentację zbrodni hitlerowskich, działacz Frontu Odrodzenia Polski; red. mieś, konspiracyjnego „Prawda Młodych” 1942-44; współpracownik Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce i Instytutu Pamięci Narodowej 1945-46; red. w „Gazecie Ludowej” 1946; więziony niesłusznie 1946-48, 1949-54; rehabilitowany 1955; red. w licznych periodykach 1955-73; wykładowca najnowszej historii Polski na Wydz. Nauk Humanistycznych KUL 1973- internowany grudzień 1981-kwiecień 1982;
  Członkostwo: czł. Polskiego Stronnictwa Ludowego 1946, SDP 1946-82, współzałożyciel i czł. Zarządu Ligi do Walki z Rasizmem 1946- , czł. Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce 1968- , ZLP 1972- , Zarządu PEN-Clubu 1969-72, urzędujący sekr. gen. Polskiego PEN-Clubu 1972- , prezes Zarządu Oddz. Warszawskiego Tow. Przyjaciół Książki 1969-73; czł. Prezydium ZG Stów. Bibliotekarzy Polskich 1972-76
  Odznaczenia: Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Walecznych, Zasłużony Działacz Kultury; tytuł i medal „Sprawiedliwy Między Narodami Świata”; pierścień honor. PEN-Clubu Austrii 1977; nagroda pisarska Klubu Krzywego Koła w Warszawie 1962, nagroda Koła AK w Wielkiej Brytanii 1967, nagroda Fundacji im. Jurzykowskiego, Nowy Jork 1968,1 nagroda polityki” 1968, nagroda honor. Tow. Miłośników Historii i Tow. Przyjaciół Warszawy 1968, nagroda im. Kona, Londyn 1971, nagroda naukowa sekretarza Wydz. Nauk Społecznych PAN 1975,1 nagroda zespołowa „Polityki” 1975, nagroda Polskiego PEN-Clubu im. Mieczysława Lepeckiego 1975, nagroda im. Herdera, Wiedeń 1983.
  Dorobek: Najważniejsze publikacje: debiut w prasie konspiracyjnej (mieś. „Prawda Młodych”) 1942, Konspiracyjne czasopiśmiennictwo kulturalne w kraju w latach 1939-45 („Twórczość” nr 10/1961), Prawda o von dem Bachu 1961, Organizacja Małego Sabotażu „Wawer” w Warszawie (1940-44) 1966, Ten jest z ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom 1939-45 (wspólnie z Z.Lewin) 1967, Warszawski pierścień śmierci 1939-44 1967 (wydanie ang. 1968, niem. 1969), Palmiry 1969, The Sama-ritans: Heroes of the Holocaust (wspólnie z Z. Lewin) 1970, Straceni na ulicach miasta. Egzekucje uliczne w Warszawie 16.X.1943 -26.VH.1944 1970, Prasa Powstania Warszawskiego. Zarys historyczno-bibliograficzny („Rocznik Warszawski”, t. XI) 1972, Ludność cywilna w Powstaniu Warszawskim. Prasa, druki ulotne i inne publikacje powstańcze 1974; 1859 dni Warszawy 1974, Doświadczenia lat wojny 1939-45. Fakty - postawy -refleksje (red. i współautor).
  Prywatnie: Hobby: bibliofilstwo.
  Adres: ul. Karolinki 12, 02-635 Warszawa, tel. 44-18-80, Wissenschaftskolleg zu Berlin, 1000 Berlin 33, Wallot Str. 19.
  
  Powstańcze Biogramy: http://www.1944.pl/historia/powstancze-biogramy/Wladyslaw_Bartoszewski
  parl.91
  sw.467070 Informacja p. Igora Daniszewskiego (z 15.9.2014)
  sw.651038 Notatka informacyjna nt. Władysława Bartoszewskiego, IPN BU 01221/4, s. 4-7 za: http://lustracja.net/index.php/pozostali/162-wladyslaw-bartoszewski-kontakt-operacyjny-ambasady-izraela
  sw.754772 Informacja p. Władysława T. Bartoszewskiego (z 27.8.2017)

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
• Potomkowie - Drzewo
  
  
• Kuzyni
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim