Najbliżsi sławni ludzie (wg kryterium PSB)

W stopniach ° wyrażona liczba ogniw w łańcuchu, w którym każda następna osoba jest dzieckiem, rodzicem lub małżonkiem poprzedniej;
wersja pełna (przy opłaconym abonamenice) pokazuje wykres powiązania; w wersji darmowej kliknięcie prowadzi do strony o danej osobie.

1. CZABAN Edward Paweł (1819-1897) filantrop 5°
2. JANISZEWSKI Zygmunt (1888-1920) profesor matematyki 7°
3. SOMMER Wojciech (ok. 1780-1842) kupiec, założyciel Resursy Kupieckiej oraz prezes Izby Handlowej i Rękodzielniczej w Warszawie 7°
4. KREMKY Jerzy Wiesław (1897-1941) zoolog 8°
5. MIKUŁOWSKI Andrzej (1911-1943) dziennikarz, działacz polityczny 8°
6. MIKUŁOWSKI Tadeusz Tytus (1884-1944) nauczyciel, wizytator MWRiOP 8°
7. OKUŃ Edward Franciszek (1872-1945) malarz, ilustrator 8°
8. DOMANIEWSKI Czesław (1861-1936) architekt 8°
9. RYL Wiktor (1895-1976) podpułkownik WP 8°
10. SZOSTAK Zbigniew (1915-1944), pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 8°
11. KAMOCKI Stanisław Józef (1875-1944) malarz, profesor 8°
12. BOGUCKI Ludwik (1829-1906) przyrodnik 8°
13. RZĘTKOWSKI Józef (1846-1919) piwowar, redaktor, działacz społeczny 9°
14. SCHLÖSSER Fryderyk Mathias (1781-1848) przemysłowiec 9°
15. BEŁZA Józef (1805-1888) chemik 9°
16. GRAYBNER Aleksander (1786-1847) prezydent m. Warszawy 9°
17. GARSZYŃSKI Bonawentura (1784-1849) archiwista 9°
18. FREY Jakub Michał (1801-1865) lekarz 9°
19. RZĘTKOWSKI Stanisław Marek (1843-1897) dramatopisarz, poeta, publicysta 9°
20. CZAKI Anicet (1794-1840) architekt 9°

Uwagi

• Polski Słownik Biograficzny - Uzupełnienia i sprostowania w t. 40 do art. Mackrott Henryk
  Polski Słownik Biograficzny t. 19 str. 97: psb.16433.1
  Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 302): Mackrott [Makrott] Henryk, Wydział Lekarski, sekcja Lek., wpis 7 X 1819
  Syn Henryka Mackrotta, fryzjera, perukarza teatralnego, znanego i powszechnie pogardzanego szpiega jeszcze na usługach ambasadora Katarzyny w Warszawie, gen. Igelströma. Ten haniebny proceder prowadził ojciec do powstania listopadowego, przekazując go w 1817 synowi, który w krótkim czasie zakasował ojca i opanował rynek szpiegowski w Warszawie. Ojciec polecił go naczelnikowi tajnej policji, pułkownikowi J. Kempenowi, następnie przeszedł do biura Schleya, szefa tajnej policji w. ks. Konstantego, aby w listopadzie 1819 stać się osobistym szpiegiem w. ks. Konstantego, składającym mu codziennie kilka raportów za pośrednictwem szefa sztabu w. księcia, gen. Kuruty. Wykształcenie otrzymał nader staranne, ukończył bowiem najlepszą, elitarną szkołę, konwikt Pijarów na Żoliborzu. Wyniósł z niej ten zdolny, ale zdeprawowany szpieg przede wszystkim świetną znajomość języków, co mu się bardzo przydało przy pisaniu później szpiegowskich raportów w języku francuskim. Już w szkole składał donosy na kolegów, a następnie rozszerzył krąg swej działalności na środowisko akademickie dzięki studiom medycznym. Mieszkał z ojcem w małym domku przy ul. Długiej, sąsiadującym bezpośrednio z Arsenałem. Obaj byli najbardziej znienawidzonymi organizatorami tajnej policji w Warszawie. Ojciec został usunięty z loży masońskiej za szpiegostwo w 1820, syn zapłacił za swą służbę nieprzyjęciem go w 1821 do warszawskiej loży masońskiej „Jedność”. Adept sztuki szpiegowskiej przewyższał ojca inteligencją, wykształceniem, sprytem i brakiem skrupułów. Już w 1819 odkrył pierwsze tajne związki akademickie. Wśród swych kolegów zbierał, wykorzystując ich naiwność, informacje, które wyzyskiwał bezlitośnie. Jemu miał do zawdzięczenia wysłanie w kajdanach z Warszawy na Wołyń jego kolega Julian Lubliński (późniejszy współzałożyciel Zjednoczonych Słowian), który mu powierzył tajemnicę. W 1820 inwigilował liberalnych posłów kaliskich na sejmie. Likwidacja lóż masońskich w Rosji i Królestwie rozszerzyła teren jego pracy. Po 1821 kierował już własnym biurem szpiegowskim, liczącym 10 agentów. Do ważnych osiągnięć w tym procederze należał jego udział w ujawnieniu Związku Kosynierów i zdobyciu jego archiwum oraz współdziałanie w doprowadzeniu do uwięzienia Łukasińskiego. Praca M. młodszego polegała na codziennym dokładnym zbieraniu informacji o sprawach ważnych i mniej ważnych, o plotkach krążących po stolicy, o reakcji ludności i poszczególnych jednostek na sąd nad Łukasińskim i z nim związanych działaczy, o zajściach przy odsłonięciu pomnika Kopernika, o demonstracjach na pogrzebie Stanisława Staszica lub senatora Piotra Bielińskiego, o nieprawomyślnych wypowiedziach i czynach studentów. Śledził przede wszystkim bywalców restauracji i kawiarń. Średnio przedstawiał trzy raporty dziennie, pisane poprawną francuszczyzną, często na pojedynczych kartkach. Informował, kto przyjechał do miasta, w jakim hotelu nocuje, z kim się spotyka. Zostawił bogate owoce swej pracy szpiegowskiej w postaci 13 tys. własnoręcznych raportów dla wielkorządcy. W 98 brulionach oprawionych ozdobnie w zielony safian znajdowała się wiedza o życiu Warszawy, a często i prowincji, o której nie można się było dowiedzieć z prasy warszawskiej. Raporty te wielokrotnie decydowały o losie ludzi. Zbliżała się noc listopadowa. Młody M. przeczuł niebezpieczeństwo i już w maju 1829 prosił gen. Kurutę o naprawienie stosunków między nim a społeczeństwem warszawskim, które go „prześladuje”. Skarżył się, że mimo ukończenia medycyny nie może wykonywać zawodu, bo mu przeszkadza w tym polskie społeczeństwo. Przeczuwał niepewną przyszłość, utratę zawodu, wyeliminowanie z towarzystwa. Prosił więc o taką funkcję państwową, która by mu pozwoliła na noszenie munduru kancelarii w. księcia, a tym samym ustabilizowała jego pozycję towarzyską. W dziewięć miesięcy później, 20 IV 1830, dziękował za stopień urzędnika rosyjskiego kl. XII, ale ponawiał prośbę o urząd z prawem noszenia munduru. W noc listopadową został zabity M. senior, a młody M. został aresztowany i osadzony w przerobionym na areszt Domu Przytułku i Pracy na Woli. W nocy z 15 na 16 VIII 1831 został przez ludność Warszawy wywleczony z więzienia i powieszony.
  sw.219597 Akt małżeństwa: Warszawa św. Krzyż (obecn. m. Warszawa), 126/1833 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://szukajwarchiwach.pl/72/158/0/-/7/str/1/29/10#tabSkany [podgląd]
  sw.355751 Akt małżeństwa: Warszawa ASC Cyrkuł VII (obecn. m. Warszawa), 195/1823 [indeks na http://geneteka.genealodzy.pl/] http://metryki.genealodzy.pl/metryka.php?ar=1&zs=0189d&sy=128&kt=2&skan=195.jpg [podgląd]

• Mapa grobów rodzinnych
  
  
• Kalendarzyk Rodzinny tej osoby
  
  
• Przodkowie - Drzewo ("64")
  
  
  
  
• Związek z M.J. Minakowskim