| dbo:abstract
|
- 2,5-Dimethoxy-4-methylphenylethylamin (abgekürzt auch 2C-D) ist ein psychedelisch wirksames Halluzinogen, das aufgrund seiner Struktur zu den Stoffgruppen der Phenolether (auch Alkylarylether), der Phenethylamine, sowie zu den 2Cs zählt. Die Substanz wurde 1970 von einer Gruppe des Texas Research Institute of Mental Sciences entwickelt. Der amerikanische Pharmakologe Alexander Shulgin hat daraufhin die Synthese und Wirkung auf den Menschen in seinem Buch PiHKAL beschrieben. 2C-D wirkt unter anderem als potenter Agonist der Serotonin-Rezeptoren 5-HT2A/2C. 2C-D fand unter Hanscarl Leuner Anwendung in der Psychotherapie mit Psychedelika als LE-25. (de)
- 2C-D (2,5-dimethoxy-4-methylphenethylamine or 2C-M) is a psychedelic drug of the 2C family that is sometimes used as an entheogen. It was first synthesized in 1970 by a team from the Texas Research Institute of Mental Sciences, and its activity was subsequently investigated in humans by Alexander Shulgin. In his book PiHKAL, Shulgin lists the dosage range as being from 20 to 60 mg. Lower doses of 10 mg or less have been explored for microdosing. Not much information is known about the toxicity of 2C-D, as no major studies have been conducted. According to Shulgin, the effects of 2C-D typically last for 4–6 hours. Shulgin himself referred to this substance as a “pharmacological tofu,” meaning that when mixed with other substances, it can extend or potentiate their effects without coloring the experience too much, in a manner similar to how tofu absorbs the flavors of sauces or spices it is cooked with. Hanscarl Leuner, working in Germany, explored the use of 2C-D under the name LE-25 in psychotherapeutic research. (en)
- 2C-D es una feniletilamina psicodélica alucinógena de la familia 2C que es utilizada en ciertas ocasiones como un enteógeno. Fue sintetizado por primera vez en 1970 por un equipo científico del Instituto de Investigación en Ciencias de la Salud Mental de Texas, y su actividad fue subsecuentemente investigada en humanos por Alexander Shulgin. El nombre completo del compuesto químico es 2,5-dimetoxi-4-metil-fenetilamina, mientras que las dosis recomendadas pueden oscilar entre 20 y 60 mg, e inclusive mayores; bajas dosis en tanto (generalmente menores o iguales a 10 mg) se han explorado como potencialmente nootrópicos, aunque con resultados mixtos. 2C-D es generalmente administrado vía oral, aunque también puede ser inhalado; en este último caso sin embargo, las dosis oscilan típicamente entre 1 y 15 mg, mientras que su inhalación puede causar dolor intenso. (es)
- Le 2C-D est un hallucinogène psychédélique synthétisé pour la première fois par Alexander Shulgin. (fr)
- 2C-D is de afkorting die gegeven wordt aan 2,5-dimethoxy-4-methylfenethylamine, een synthetisch fenethylamine (designer drug) met relatief weinig bekendheid. Het is een psychoactieve drug die in Duitsland tijdens de jaren 1980 onder de naam LE-25 getest werd door de onderzoeksgroep van als hulpmiddel in de psychotherapie. (nl)
- 2C-D – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina. Zgodnie z jego książką PiHKAL dawkowanie 2C-D waha się w granicach 20–80 mg. Badano działanie 2C-D jako potencjalnego leku nootropowego, jednak z miernym rezultatem. 2C-D zwykle zażywane jest doustnie, może być jednak wciągane do nosa. Podawana w ten sposób działa znacznie mocniej, aczkolwiek powoduje silny ból. Niewiele wiadomo o toksyczności 2C-D. Zgodnie z PiHKAL efekty działania tej substancji utrzymują się 4 do 6 godzin. badał przydatność 2C-D w psychoterapii. (pl)
|
| dbo:iupacName
|
- 2-(2,5-Dimethoxy-4-methylphenyl)ethan-1-amine (en)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 5894 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:imagefile
| |
| dbp:imagefilel
| |
| dbp:imagefiler
| |
| dbp:imagesize
| |
| dbp:pin
| |
| dbp:verifiedfields
| |
| dbp:verifiedrevid
| |
| dbp:watchedfields
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- 2,5-Dimethoxy-4-methylphenylethylamin (abgekürzt auch 2C-D) ist ein psychedelisch wirksames Halluzinogen, das aufgrund seiner Struktur zu den Stoffgruppen der Phenolether (auch Alkylarylether), der Phenethylamine, sowie zu den 2Cs zählt. Die Substanz wurde 1970 von einer Gruppe des Texas Research Institute of Mental Sciences entwickelt. Der amerikanische Pharmakologe Alexander Shulgin hat daraufhin die Synthese und Wirkung auf den Menschen in seinem Buch PiHKAL beschrieben. 2C-D wirkt unter anderem als potenter Agonist der Serotonin-Rezeptoren 5-HT2A/2C. 2C-D fand unter Hanscarl Leuner Anwendung in der Psychotherapie mit Psychedelika als LE-25. (de)
- Le 2C-D est un hallucinogène psychédélique synthétisé pour la première fois par Alexander Shulgin. (fr)
- 2C-D is de afkorting die gegeven wordt aan 2,5-dimethoxy-4-methylfenethylamine, een synthetisch fenethylamine (designer drug) met relatief weinig bekendheid. Het is een psychoactieve drug die in Duitsland tijdens de jaren 1980 onder de naam LE-25 getest werd door de onderzoeksgroep van als hulpmiddel in de psychotherapie. (nl)
- 2C-D (2,5-dimethoxy-4-methylphenethylamine or 2C-M) is a psychedelic drug of the 2C family that is sometimes used as an entheogen. It was first synthesized in 1970 by a team from the Texas Research Institute of Mental Sciences, and its activity was subsequently investigated in humans by Alexander Shulgin. In his book PiHKAL, Shulgin lists the dosage range as being from 20 to 60 mg. Lower doses of 10 mg or less have been explored for microdosing. (en)
- 2C-D es una feniletilamina psicodélica alucinógena de la familia 2C que es utilizada en ciertas ocasiones como un enteógeno. Fue sintetizado por primera vez en 1970 por un equipo científico del Instituto de Investigación en Ciencias de la Salud Mental de Texas, y su actividad fue subsecuentemente investigada en humanos por Alexander Shulgin. (es)
- 2C-D – organiczny związek chemiczny, psychodeliczna substancja psychoaktywna z rodziny 2C. Po raz pierwszy została otrzymana przez Alexandra Shulgina. Zgodnie z jego książką PiHKAL dawkowanie 2C-D waha się w granicach 20–80 mg. Badano działanie 2C-D jako potencjalnego leku nootropowego, jednak z miernym rezultatem. 2C-D zwykle zażywane jest doustnie, może być jednak wciągane do nosa. Podawana w ten sposób działa znacznie mocniej, aczkolwiek powoduje silny ból. (pl)
|
| rdfs:label
|
- 2,5-Dimethoxy-4-methylphenylethylamin (de)
- 2C-D (en)
- 2C-D (es)
- 2C-D (fr)
- 2C-D (nl)
- 2C-D (pl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
