| dbo:abstract
|
- Lehnice je město v jihozapádním Polsku. Velká část historického jádra se nezachovala v důsledku vypálení Rudou armádou v květnu 1945 a následujících rozsáhlých demolic v 60. letech 20. století. (cs)
- Architecture of Poland includes modern and historical monuments of architectural and historical importance. Legnica is a city in southwestern Poland, in the central part of Lower Silesia, on the Kaczawa River (left tributary of the Oder) and the Czarna Woda. The city is renowned for its varied architecture, spanning from early medieval to modern period. (en)
- El territorio del centro de la ciudad, quemado a lo largo de los siglos, en los años 60 y 70 del siglo XX fue edificado parcialmente de Plattenbauten por lo que hoy en día su estilo arquitectónico no es uniforme. En esta área se encuentran tanto los edificios de la época medieval (Castillo de los Piastas, Catedral, Iglesia de Santa María, antiguas torres fortificadas de las murallas de la ciudad), renacentista (fragmentos del Castillo, Casas-Arenques llamados ¨ Śledziówki¨, Casa bajo Przepiórczy Kosz , Casa de Vecindad de Scultetus), barroca (Academia de Caballeros, Iglesia de San Juan, la antigua Iglesia de San Mauricio, Curia de los abades de Lubiąż, Ayuntamiento Antiguo) como los ejemplos de la arquitectura neoclásica (edificio del antiguo ¨Empik¨ en la Plaza del Mercado), neobarroca (edificios del I Instituto, banco de pl. Klasztorny), y finalmente, los edificios modernos y los construidos hasta principios del siglo XX como las casas de vecindad. Los más uniformes son los barrios adheridos al centro medieval: en el barrio sur de Tarninów predomina la edificación ecléctica con elementos del modernismo y secesión. En cambio, en la parte sur del barrio hay más casas de vecindad. El barrio occidental de Fabryczna está compuesto de las fábricas y casas de trabajadores del siglo XIX, así como el barrio oriental de Kartuzy, y parcialmente, al norte y sureste hay casas de vecindad. El distrito de Ochota (al sureste del Parque Municipal al barrio Tarninów) también fue edificado de las casas de vecindad de principios del siglo XX. Las urbanizaciones de casas unifamiliares, barrio Piekary Wielkie, con elementos de casas adosadas: (oeste) Stare Piekary (noreste) y en la región del barrio Przedmieście Głogowskie (norte) y la parte del barrio de Sienkiewicz (sur), Przybków (sur), barrio Nowe (sur), y una parte del barrio Białe Sady (sureste) de los años 20 del siglo XX constituyen las realizaciones típicas del concepto de la ciudad jardín. Las casas unifamiliares construidas en los tiempos modernos (s. XIX) representan: barrio Americano (oeste), barrio de Sienkiewicz (sur), barrio en Avenidas (sureste) mientras las casas construidas en la segunda mitad del siglo XIX representan: Białe Sady (suroeste), la parte norte del barrio Bielany y la parte norte del barrio de Sienkiewicz, éstos constituyen un remanente de la idea de construir las propiedades baratas – casas unifamiliares. Los edificios multifamiliares de la región de las calles: c/Działkowa, c/Chojnowska y c/Marynarskiej, c/Asnyka y c/Złotoryjska (barrio de Asnyk), c/Gliwicka (Czarny Dwór) y av. de Rzeczypospolita (Bielany) representan un ejemplo del estilo modernista. La construcción de Plattenbau en la tecnología de Fadom representa a los barrios orientales de fines de los 70, principios de los 80 del siglo XX - barrio de Kopernik a finales de los años 80 y principios de los 90 del siglo XX - barrio Piekary y la parte occidental - parte del barrio de Asnyk y Zasinek o los alrededores de las calles Drzymały y Piątnicka. Las edificaciones alrededor de las calles Myrka y Myśliwska, c/Słubicka c/Poznańska, c/Chocianowska o Lasek Złotoryjski, formaban parte del antiguo cuartel del ejército de la Wehrmacht y, posteriormente del Grupo Norte del Ejército Rojo, y luego fueron adaptadas a las viviendas modernas. Entre éstas, hay unos bloques de Plattenbaun, construidos por empresas polacas a cambio de los edificios anteriormente ocupados en el centro (parte oeste del barrio Zosinek, erigido en tecnología de ¨Plattenbau de Breslavia¨, edificios de las calles Bydgoska, Chojnowska y Marcinkowskiego o las calles Wybickiego y Kościuszki en Tarninów), así como edificios compuestos de los elementos traídos de la URSS (edificios tipo ¨Leningrad¨). (es)
- Le centre de la ville au cours des années a été touché par les incendies. Dans les années 1960 et 1970, il a été partiellement reconstruit pour développer un Plattenbau et aujourh’hui, sa architecture n’est pas uniforme. Dans le centre, il y a les bâtiments de temps du Moyen Âge (le château des Piast, la cathédrale, l’église Saint-Marie, les tours des remparts de la ville), de la Renaissance (les fragments du château, les maisons « aux harengs », la maison de Przepiórczy Kosz, la maison de Scultetus), du baroque (l’Académie des Chevaliers, l’église de Saint-Jean, l’ancien église de Maurice, la curie des abbés de Lubiąż, l’ancien hôtel de ville), du néo-classicisme (l’ancien bâtiment d’Empik dans la place centrale), du néo-baroque (le bâtiment du lycée no 1, la banque dans la place Klasztorny), les objets de l’architecture contemporaines et les vieux immeubles construits jusqu’au début du XXe siècle. Les quartiers autour du centre de Moyen Âge sont plus unis du point de vue de l’architectures. Au quartier sud, Tarninów, c’est l’architecture éclectique avec les éléments du modernisme et de la sécession qui domine. Dans la partie sur du quartier il y a de nombreux immeubles anciens. Le quartier Fabryczna de l’ouest se compose des usines et des maisons d’ouvriers du XIXe siècle, de même faҫon que le quartier de l’est – Kartuzy, et les terrains du nord et de sud-est. Aussi dans le quartier Ochota (le sud-est, du Parc de la ville au quartier Tarninów) il y a de nombreux immeubles du début du XXe siècle. Les cités de maison unifamiliales : le quartier Piekary Wielkie avec les maisons mitoyennes à l’ouest, Stare Piekary (au nord-est), Przedmieście Głogowskie (au nord), la partie de la cité Sienkiewicz (au sud), Przybków (au sud), la cité Nowe (au sud) et la partie de la cité Białe Sady (au sud-est) de 1920 réalisent le concept architectonique de la cité-jardin. Les maisons unifamiliales modernes du XIXe siècle se trouvent dans la cité Américaine (à l’ouest), la cité Sienkiewicz (au sud), la cité des Avenues (au sud-est). Les maisons construites à la deuxième moitié du XIXe siècle dans la cité Białe Sady (au sud-ouest), la partie nord du quartier Bielany et la partie nord de la cité Sienkiewicz constuituent un exemple des moins chères maisons unifamiliales. Les immeubles multifamiliaux dans les rues Działkowa, Chojnowska, Marynarska, Asnyk et Złotoryjska (la cité Asnyk), dans la rue Gliwicka (Czarny Dwór) et l’avenue Rzeczypospolitej (Bielany), servent d’exemple de l’architecture du modernisme. La construction de Plattenbau (le système Fadom) se manifeste dans les cités de l’est d’entre les années 1970 et 1980, la cité Kopernik (1980-1990), la cité Piekary et les cités de l’ouest : la partie de la cité Asnyk, la cité Zosinek et les alentours des rues Drzymały i Piątnicka. Les bâtiments aux alentours des rues Myrka, Myśliwca, Słubicka, Poznańska, Chocianowska et à Lasek Złotoryjski, ce sont les terrains de l’ancienne caserne de la Wehrmacht, et ensuite du Groupe Nord de l’Armée rouge, adapté aux appartements contemporains. Il y a aussi quelques bâtiments de Plattenbau, construits par les entreprises polonaises en échange des immeubles occupés dans le centre de la ville (la partie ouest de la cité Zosinek construite en « Plattenbau de Wrocław », les bâtiments des rues Bydgoska, Chojnowska et des rues Marcinkowski, Wybicki et Kościuszki dans le quartier Tarninów) et les bâtiments construits des éléments importés de URSS (les bâtiments de type « Leningrad »). (fr)
- O território do centro da cidade, queimado ao longo dos séculos, nos anos 60 e 70. do século XX foi reconstruído parcialmente a favor de Plattenbau e atualmente não está unido em termos da arquitectura. No seu terreno ficam os objetos da Idade Média (Castelo dos Piasta, Catedral, Igreja Mariana, torres históricos de muralha da cidade), renascimento (um fragmento do Castelo, Cortiços-Sardinhas, a Casa sob Przepiórczy Kosz, o Cortiço de Scultetus), barroco (Academia Cavalheiresca, a Igreja do São João, a velha Igreja de Maurício, a Cúria de Abades de Lubiąż, Câmara Municipal Velha) como os exemplos da arquitetura neoclassicista (o edifício de velho “Empik” no Mercado), neobarroca (edifícios do I Liceu, banco na Praça Monástica) ou finalmente os objetos modernos e arquitectura mais velha - cortiços do século XX. Mais unidas são os bairros que aderem ao centro medieval - no bairro sul, , domina estilo eclético com elementos do modernismo e secessão. Na parte sul do bairro dominam cortiços. O bairro ocidental Fabryczna é composto por fábricas e cortiços operários, assim como o bairro oriental - Kartuzy, e parcialmente no Norte e Sudeste há os cortiços. Também o bairro Ochota (no Sudestes; do Parque Municipal ao bairro Tarninów) é feito dos cortiços do início do século XX. As povoações de moradias unifamiliar - o bairro Piekar Wielkie com os elementos de casas geminadas: Ocidente) Stare Piekary (Nordeste) e no arredor do bairro Przedmieście Głogowskie (Norte) como a parte de povoação de Sienkiewicz (Sul), Przybków (Sul), povoação Nowe (Sul) e uma parte do bairro povoação Białe Sady (Sudeste) dos anos 20 do século XX são a realização típica da realização do conceito de Cidade Jardim. As moradias unifamiliar construídas contemporaneamente (no século XIX) representam: povoação Americano (Ocidente), povoação de Sienkiewicz (Sul), povoação nas Avenidas (Sudeste) e casas de construção (na segunda metade do século XIX) representam: Białe Sady (sudoeste) e a parte norte do bairro Bielany como parte norte da povoação de Sienkiewicz - constituem os restos duma ideia da construção das povoações baratas - moradias unifamiliares. Os edificios pluri familiares ao redor da rua Działkowa, Chojnowska e Marynarska, Asnyka i Złotoryjska (povoação de Asnyk), rua Gliwicka (Czarny Dwór) e av. de Rzeczpospolita (Bielany) apresentam o estilo modernista. A construção de Plattenbau na tecnologia Fandom representam as povoações orientais da virada dos anos 70. e 80. do século XX - povoação de Kopernik da virada dos anos 880. e 90. do século XX - povoação Piekary e ocidentais - parte da povoação de Asnyk e Zosinek ou arredores das ruas: Drzymały e Piątnicka. Os edificios ao redor de ruas Myrka a Myśliwca, Słubicka, Poznańska, Chocianowska ou Lasek Złotoryjski estão os complexos velhos do quartel do exército de Wehrmacht e seguidamente do Grupo Norte do Exército Sovietico foram adaptados às moradias modernas. Entre elas ficam uns Plattenbau, construídos pelas empresas polacas em troca de objetos já ocupados no centro (a parte ocidental de pov. Zosinek construídas em tecnologia “Plattenbau de Wrocław”, edifícios a rua Bydgoska, Chojnowska e Marcinkowska ou Wybicka e Kościuszki em Tarninów) como também montados de elementos trazidas de URSS (os edifícios tipo "Leningrad"). (pt)
- Teren ścisłego centrum miasta, trawiony na przestrzeni wieków przez pożary, w latach 60. i 70. XX wieku został poddany częściowej zabudowie wielkopłytowej i obecnie nie jest architektonicznie jednolity. Na jego obszarze znajduje się zarówno obiekty pochodzące ze średniowiecza (Zamek Piastowski, Katedra, Kościół Mariacki, zabytkowe baszty pochodzące z części murów obronnych), renesansu (fragmenty Zamku, Kamienice Śledziowe tzw. "Śledziówki", Dom Pod Przepiórczym Koszem, Kamienica Scultetusa), baroku (Akademia Rycerska, Kościół św. Jana, dawny Kościół Maurycego, Kuria Opatów Lubiąskich, Stary Ratusz), jak i przykłady architektury neoklasycystycznej (budynek w centrum Rynku tzw. Nowy Odwach -XIX wieczny na miejscu dawniejszych wyburzonych legnickich Sukiennic), neobarokowej (zabudowania I LO, budynek banku na Placu Klasztornym), czy wreszcie obiekty współczesne, oraz starsza zabudowa – kamieniczna budowana do początku XX wieku. Bardziej jednolite są dzielnice przylegające do średniowiecznego centrum – w południowej, Tarninowie dominuje zabudowa eklektyczna z elementami modernizmu i secesji. W południowej części dzielnicy dominuje zabudowa kamieniczna. Zachodnia dzielnica Fabryczna składa się z XIX-wiecznych fabryk i kamienic robotniczych, podobnie jak położona po wschodniej części dzielnica Kartuzy, oraz częściowo na północy i południowym wschodzie wstępuje zabudowa kamieniczna.Również dzielnica Ochota (na południowy wschód; od Parku Miejskiego do dzielnicy Tarninów) zabudowana jest kamienicami z początku XX w. Osiedla domów jednorodzinnych – dzielnica Piekary Wielkie z elementami zabudowy szeregowej: zachód) Stare Piekary (północny wschód) oraz w rejonie dzielnicy Przedmieście Głogowskie (północ) oraz część osiedle Sienkiewicza (południe), Przybków (południe), osiedle Nowe (południe), i część dzielnicy osiedle Białe Sady (południowy wschód) z lat 20. XX w. stanowią typową realizację zabudowy koncepcji miasta-ogrodu.Domy jednorodzinne budowane w czasach teraźniejszych (w XIX w.) reprezentują: osiedle Amerykańskie (zachód), osiedle Sienkiewicza (południe), osiedle w Alejach (południowy wschód) oraz domy budowane (w drugiej połowie XIX w.) reprezentują: Białe Sady (południowy zachód) i północna część dzielnicy Bielany oraz północna część osiedla Sienkiewicza – stanowią pozostałość idei budowy osiedli tanich – domków jednorodzinnych. Bloki wielorodzinne w rejonie ul. Działkowej, Chojnowskiej i Marynarskiej, Asnyka i Złotoryjskiej (Osiedle Asnyka), ul.Gliwickiej (Czarny Dwór) i al. Rzeczypospolitej (Bielany) stanowią przykład zabudowy modernistycznej].Budownictwo wielkopłytowe w technologii Fadom reprezentują osiedla wschodnie z przełomu lat 70. i 80. XX wieku – osiedle Kopernika z przełomu lat 80. i 90. XX w. – osiedle Piekary oraz zachodnie – część osiedla Asnyka, oraz Zosinek czy okolice ulic: Drzymały i Piątnickiej. Zabudowa w okolicach ulicy Myrka a Myśliwca, Słubickiej, Poznańskiej, Chocianowskiej czy w Lasku Złotoryjskim, to dawne kompleksy koszarowe wojsk Wehrmachtu, a następnie Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej adaptowana na współczesne mieszkania. Są wśród nich również pojedyncze budynki z wielkiej płyty, budowane przez polskie firmy w zamian za wymianę na dotychczas zajęte obiekty w centrum (zachodnia część os. Zosinek wzniesiona w technologii "Wrocławskiej Wielkiej Płyty", budynki przy ul. Bydgoskiej, Chojnowskiej oraz ul. Marcinkowskiego czy Wybickiego i Kościuszki na Tarninowie), jak i montowane z elementów przywiezionych z ZSRR (budynki typu "Leningrad"). (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Lehnice je město v jihozapádním Polsku. Velká část historického jádra se nezachovala v důsledku vypálení Rudou armádou v květnu 1945 a následujících rozsáhlých demolic v 60. letech 20. století. (cs)
- Architecture of Poland includes modern and historical monuments of architectural and historical importance. Legnica is a city in southwestern Poland, in the central part of Lower Silesia, on the Kaczawa River (left tributary of the Oder) and the Czarna Woda. The city is renowned for its varied architecture, spanning from early medieval to modern period. (en)
- El territorio del centro de la ciudad, quemado a lo largo de los siglos, en los años 60 y 70 del siglo XX fue edificado parcialmente de Plattenbauten por lo que hoy en día su estilo arquitectónico no es uniforme. En esta área se encuentran tanto los edificios de la época medieval (Castillo de los Piastas, Catedral, Iglesia de Santa María, antiguas torres fortificadas de las murallas de la ciudad), renacentista (fragmentos del Castillo, Casas-Arenques llamados ¨ Śledziówki¨, Casa bajo Przepiórczy Kosz , Casa de Vecindad de Scultetus), barroca (Academia de Caballeros, Iglesia de San Juan, la antigua Iglesia de San Mauricio, Curia de los abades de Lubiąż, Ayuntamiento Antiguo) como los ejemplos de la arquitectura neoclásica (edificio del antiguo ¨Empik¨ en la Plaza del Mercado), neobarroca (e (es)
- Le centre de la ville au cours des années a été touché par les incendies. Dans les années 1960 et 1970, il a été partiellement reconstruit pour développer un Plattenbau et aujourh’hui, sa architecture n’est pas uniforme. Dans le centre, il y a les bâtiments de temps du Moyen Âge (le château des Piast, la cathédrale, l’église Saint-Marie, les tours des remparts de la ville), de la Renaissance (les fragments du château, les maisons « aux harengs », la maison de Przepiórczy Kosz, la maison de Scultetus), du baroque (l’Académie des Chevaliers, l’église de Saint-Jean, l’ancien église de Maurice, la curie des abbés de Lubiąż, l’ancien hôtel de ville), du néo-classicisme (l’ancien bâtiment d’Empik dans la place centrale), du néo-baroque (le bâtiment du lycée no 1, la banque dans la place Klasztor (fr)
- Teren ścisłego centrum miasta, trawiony na przestrzeni wieków przez pożary, w latach 60. i 70. XX wieku został poddany częściowej zabudowie wielkopłytowej i obecnie nie jest architektonicznie jednolity. Na jego obszarze znajduje się zarówno obiekty pochodzące ze średniowiecza (Zamek Piastowski, Katedra, Kościół Mariacki, zabytkowe baszty pochodzące z części murów obronnych), renesansu (fragmenty Zamku, Kamienice Śledziowe tzw. "Śledziówki", Dom Pod Przepiórczym Koszem, Kamienica Scultetusa), baroku (Akademia Rycerska, Kościół św. Jana, dawny Kościół Maurycego, Kuria Opatów Lubiąskich, Stary Ratusz), jak i przykłady architektury neoklasycystycznej (budynek w centrum Rynku tzw. Nowy Odwach -XIX wieczny na miejscu dawniejszych wyburzonych legnickich Sukiennic), neobarokowej (zabudowania I LO, (pl)
- O território do centro da cidade, queimado ao longo dos séculos, nos anos 60 e 70. do século XX foi reconstruído parcialmente a favor de Plattenbau e atualmente não está unido em termos da arquitectura. No seu terreno ficam os objetos da Idade Média (Castelo dos Piasta, Catedral, Igreja Mariana, torres históricos de muralha da cidade), renascimento (um fragmento do Castelo, Cortiços-Sardinhas, a Casa sob Przepiórczy Kosz, o Cortiço de Scultetus), barroco (Academia Cavalheiresca, a Igreja do São João, a velha Igreja de Maurício, a Cúria de Abades de Lubiąż, Câmara Municipal Velha) como os exemplos da arquitetura neoclassicista (o edifício de velho “Empik” no Mercado), neobarroca (edifícios do I Liceu, banco na Praça Monástica) ou finalmente os objetos modernos e arquitectura mais velha - co (pt)
|
