| dbo:abstract
|
- Catopsbaatar is a genus of multituberculate, an extinct order of rodent-like mammals. It lived in what is now Mongolia during the late Campanian age of the Late Cretaceous epoch, about 72 million years ago. The first fossils were collected in the early 1970s, and the animal was named as a new species of the genus Djadochtatherium in 1974, D. catopsaloides. The specific name refers to the animal's similarity to the genus Catopsalis. The species was moved to the genus Catopsalis in 1979, and received its own genus (Catopsbaatar, Greek and Mongolian for 'visible hero') in 1994. Five skulls, one molar, and one skeleton with a skull are known; the last is the genus' most complete specimen. Catopsbaatar was a member of the family Djadochtatheriidae. The skull of Catopsbaatar was up to 70 mm (2.8 in) long and, as in other multituberculates, proportionally large. The external appearance of these animals' heads may have been similar to those of rodents. The skull was heavy-set and wide, with the zygomatic arches strongly expanded to the sides. The eye sockets were smaller and placed further back than in its relatives, and the snout was more elongated. Catopsbaatar had semicircular ridges on the side of the skull, to which the jaw muscles were attached. The mandible was strong and very elongated. It had very robust incisors, and cheek teeth with multiple cusps (for which multituberculates are named). The pelvic bones differed from those of other multituberculates in that they were not fused to each other. Catopsbaatar had spurs on its ankles, like those of the male platypus and echidna, without evidence of a venom canal (present in the former). The spurs of Catopsbaatar and other Mesozoic mammals may have been used for protection against theropod dinosaurs and other predators. Multituberculates are thought to have given live birth, and the fact that they had hair indicates they were homeothermic ("warmblooded"). Multituberculates would have been omnivorous; Catopsbaatar had powerful jaw muscles, and its incisors were well adapted for gnawing hard seeds, using a backwards chewing stroke. Multituberculates are thought to have had a sprawling posture, and Catopsbaatar may have been able to jump. Catopsbaatar is known from the Barun Goyot Formation, which is thought to be about 72 million years old. (en)
- Catopsbaatar is een uitgestorven zoogdier uit de familie Djadochtatheriidae van de Multituberculata. Dit dier leefde tijdens het Laat-Krijt in Centraal-Azië. (nl)
- Catopsbaatar è un genere di mammiferi fossili nell'ordine estinto dei Multituberculata. I resti noti provengono dalCretaceo superiore dell'Asia Centrale. Questi animali vissero durante il Mesozoico, anche conosciuta come l'età dei dinosauri. Questo Genere fa parte del sottordine dei Cimolodonta, ed è membro della famiglia dei Djadochtatheriidae, il cui nome significa "bestia di Djadokhta".Il Genere Catopsbaatar venne classificato da Zofia Kielan-Jaworowska nel 1974 e 1994 basandosi su una singola specie. "Una delle caratteristiche più salienti dei Catopsbaatar (che li differenzia non solo dal Kryptobaatar ma da tutti i djadochtatherioidi di cui si conosca l'arcata zigomatica), è un margine zigomatico anteriore molto profondo, e un piccolo margine zigomatico mediale, che forma circa un quarto di cerchio e aderisce a quello anteriore posteriormente." (Kielan-Jaworowska et al., 2002). La specie Catopsbaatar catopsaloides era conosciuta anche come Catopsalis catopsaloides e Djadochtatherium catopsaloides (Kielan-Jaworowska 1974). I suoi resti fossili sono stati scoperti negli strati del Campaniano (Cretaceo superiore) a Hermiin Tsav (Khermeen Tsav) in Mongolia. Furono inizialmente attribuiti a una Specie di Djadochtatherium. Furono poi classificati al Genere nord americano Catopsalis (Cope 1882), per via di un'interpretazione del 1979 di Kielan-Jaworowska e Sloan. Il materiale originale consiste di tre teschi, il più completo dei quali era di un giovane esemplare. Successivamente, un quarto campione fu identificato e ancora uno più integro venne alla luce nel 1999, insieme a qualche frammento postcraniale, che apparteneva a un animale più anziano. Questo ritrovamento è stato provvisoriamente esaminato da Kielan-Jaworowska ma deve essere ancora descritto con precisione. Con una lunghezza del cranio di 6 cm, era un multitubercolato abbastanza grande. (it)
- Katopsbatar (Catopsbaatar) – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Na ich podstawie w 1974 wyróżniono nowy gatunek w rodzaju , D. catopsaloides. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jeden trzonowiec i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Catopsbaatar należy do rodziny . Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Oczodoły były mniejsze i umieszczone bardziej w tyle, niż u jego krewnych, pysk był natomiast bardziej wydłużony. Półokrężne krawędzie po boku czaszki stanowiły miejsca przyczepu mięśni poruszających żuchwą, silną i bardzo wydłużoną. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków (skąd bierze się nazwa rzędu wieloguzkowców). Kości miednicy różniły się od spotykanych u innych multituberkulatów, gdyż nie łączyły się ze sobą. Na kostkach widniała ostroga, prawdopodobnie przypominająca obserwowaną dziś u samca dziobaka i kolczatki, nie ma jednak śladów wskazujących na obecność kanału jadowego występującego u dziobaka. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Wieloguzkowce uważa się za żyworodne. Fakt posiadania przez nie włosów wskazuje na stałocieplność. Wieloguzkowce były wszystkożercami. Catopsbaatar dysponował silnymi mięśniami szczęk oraz siekaczami doskonale zaadaptowanymi do gryzienia twardych nasion, ruchem żującym kierującym się do tyłu. Multituberkulatom przypisuje się postawę z rozcapierzonymi kończynami, być może Catopsbaatar potrafił skakać. Znany jest on z formacji i Barun Goyot w Mongolii, powstałych w tym samym czasie, jakieś 72 miliony lat temu. (pl)
- Catopsbaatar catopsaloides — вид викопних ссавців ряду Багатогорбкозубі (Multituberculata). Це були дрібні, травоїдні, гризуноподібні ссавці. Вони жили в епоху динозаврів, у кінці крейди на території Центральної Азії. Скам'янілі рештки знайдені у відкладеннях формації Барун Гойот у Монголії, датуються віком 84-70 млн років. Всього знайдено 4 черепа, один з них належав дитинчаті. Найбільший череп сягає 6 см завдовжки. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Catopsbaatar is een uitgestorven zoogdier uit de familie Djadochtatheriidae van de Multituberculata. Dit dier leefde tijdens het Laat-Krijt in Centraal-Azië. (nl)
- Catopsbaatar catopsaloides — вид викопних ссавців ряду Багатогорбкозубі (Multituberculata). Це були дрібні, травоїдні, гризуноподібні ссавці. Вони жили в епоху динозаврів, у кінці крейди на території Центральної Азії. Скам'янілі рештки знайдені у відкладеннях формації Барун Гойот у Монголії, датуються віком 84-70 млн років. Всього знайдено 4 черепа, один з них належав дитинчаті. Найбільший череп сягає 6 см завдовжки. (uk)
- Catopsbaatar is a genus of multituberculate, an extinct order of rodent-like mammals. It lived in what is now Mongolia during the late Campanian age of the Late Cretaceous epoch, about 72 million years ago. The first fossils were collected in the early 1970s, and the animal was named as a new species of the genus Djadochtatherium in 1974, D. catopsaloides. The specific name refers to the animal's similarity to the genus Catopsalis. The species was moved to the genus Catopsalis in 1979, and received its own genus (Catopsbaatar, Greek and Mongolian for 'visible hero') in 1994. Five skulls, one molar, and one skeleton with a skull are known; the last is the genus' most complete specimen. Catopsbaatar was a member of the family Djadochtatheriidae. (en)
- Catopsbaatar è un genere di mammiferi fossili nell'ordine estinto dei Multituberculata. I resti noti provengono dalCretaceo superiore dell'Asia Centrale. Questi animali vissero durante il Mesozoico, anche conosciuta come l'età dei dinosauri. Questo Genere fa parte del sottordine dei Cimolodonta, ed è membro della famiglia dei Djadochtatheriidae, il cui nome significa "bestia di Djadokhta".Il Genere Catopsbaatar venne classificato da Zofia Kielan-Jaworowska nel 1974 e 1994 basandosi su una singola specie. "Una delle caratteristiche più salienti dei Catopsbaatar (che li differenzia non solo dal Kryptobaatar ma da tutti i djadochtatherioidi di cui si conosca l'arcata zigomatica), è un margine zigomatico anteriore molto profondo, e un piccolo margine zigomatico mediale, che forma circa un quar (it)
- Katopsbatar (Catopsbaatar) – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Na ich podstawie w 1974 wyróżniono nowy gatunek w rodzaju , D. catopsaloides. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jeden trzonowiec i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Catopsbaatar należy do rodziny . (pl)
|
