| dbo:abstract
|
- Plastidová DNA (pDNA, také plastom) je DNA, která se nalézá v plastidech. Plastidy jsou organely vyskytující se v některých eukaryotických buňkách, kde vykonávají různé specializované funkce. Protože plastidy mají vlastní nezávislou genetickou informaci obsaženou právě v plastidové DNA, označují se odborně jako semiautonomní organely buněk. Plastidová DNA je podobně jako mitochondriální DNA nositelkou mimojaderné dědičnosti. Existence plastidové DNA byla dokázána v roce 1962 Hansem Risem a Walterem Plautem, i když se předpokládala již dříve. Příkladem plastidů typických v rostlinných buňkách jsou chloroplasty, v nichž se odehrává fotosyntéza, která rostlině zajišťuje přeměnu světelné energie na chemickou. Plastidová DNA obsažená v chloroplastech se označuje jako chloroplastová DNA (cpDNA či ctDNA). Předpokládá se, že chloroplasty v rostlinách jsou původním a nejstarším druhem plastidů. Jejich DNA je odvozena od sinicového předka chloroplastů, který byl před stamilióny let v procesu evoluce eukaryotické buňky touto buňkou pohlcen. Navíc například u krásnooček či skrytěnek existují plastidy vzniklé druhotným pohlcením eukaryotické buňky, která již obsahovala chloroplast, ale i tyto sekundární plastidy rovněž obsahují genom sinice. Výjimkou je však útvar zvaný nukleomorf, tedy zbytkový genom buňkou pohlceného eukaryota. Chloroplastová DNA se při pohlavním rozmnožování přenáší buď ze samičích pohlavních buněk, nebo ze samčích, ale někdy i od obou pohlaví. V buňce bývá přítomno více kopií plastidové DNA, a ta je obvykle kruhová, tedy ve tvaru uzavřené smyčky. Velikost pDNA, měřená jako počet nukleových bází, je velice rozmanitá, přičemž redukované plastidové genomy se nacházejí zejména u druhů, jejichž plastidy ztratily fotosyntetickou funkci (např. parazitická řasa Helicosporidium či výtrusovci). (cs)
- Fachsprachlich wird als Chloroplasten-DNA bzw. Plastiden-DNA, kurz ctDNA oder auch cpDNA, die doppelsträngige, zumeist zirkuläre DNA im Inneren (Stroma) von Chloroplasten (oder allgemeiner Plastiden) bezeichnet. Das Chloroplasten/Plastiden-Genom wird als Plastom bezeichnet. Bis auf wenige Ausnahmen enthalten Chloroplasten und andere Plastiden solche eigene DNA. Der erste Nachweis von Plastiden-DNA erfolgte 1962.1986 wurde erstmals ein Plastom sequenziert, als zwei japanische Forscherteams die Chloroplasten-DNA von Marchantia polymorpha (Brunnenlebermoos, Lebermoose) und Nicotiana tabacum (Tabak, Nachtschattengewächse) sequenzierten.Seitdem wurden Hunderte von Chloroplasten-DNAs aus verschiedenen Spezies sequenziert. Meist handelt es sich dabei jedoch um Chloroplastida, d. h. Landpflanzen oder Grünalgen. Glaucophyten (Glaucophyta), Rotalgen (Rhodophyta syn. Rhodophyceae) und andere Algengruppen sind stark unterrepräsentiert. (de)
- Chloroplast DNA (cpDNA) is the DNA located in chloroplasts, which are photosynthetic organelles located within the cells of some eukaryotic organisms. Chloroplasts, like other types of plastid, contain a genome separate from that in the cell nucleus. The existence of chloroplast DNA was identified biochemically in 1959, and confirmed by electron microscopy in 1962. The discoveries that the chloroplast contains ribosomes and performs protein synthesis revealed that the chloroplast is genetically semi-autonomous. The first complete chloroplast genome sequences were published in 1986, Nicotiana tabacum (tobacco) by Sugiura and colleagues and Marchantia polymorpha (liverwort) by Ozeki et al. Since then, a great number of chloroplast DNAs from various species have been sequenced. (en)
- El genoma cloroplástico, también llamado ADN cloroplástico, es el material genético de los cloroplastos, los orgánulos citoplasmáticos característicos de los organismos autótrofos fotosintéticos, tales como las plantas y las algas verdes. El ADN cloroplástico se duplica a sí mismo semi-autónomamente cuando la célula eucariota se divide. Los cloroplastos eucarióticos derivan evolutivamente de las cianobacterias y su ADN es una molécula circular, bicatenaria, que contiene entre 120 y 160 Kpb. Este contenido en ADN es inferior al que presentan las algas verdes, por lo que se supone que a lo largo de la evolución se ha reducido el tamaño del mismo. El número de las moléculas de ADN dentro de cada cloroplasto suele variar. En las plantas este número oscila entre 20 y 60, mientras que en algas superiores el número es mayor. La organización del ADNCp es muy sencilla ya que posee muy pocas secuencias repetidas, aunque en la mayoría de las especies vegetales se ha demostrado la presencia de una duplicación invertida que incluye genes de ARNt. La secuenciación del ADN de los cloroplastos ha revelado que existen alrededor de 150 genes. Además de los genes del ARNt y del ARNr hay unos 90 genes que están implicados en el funcionamiento del propio cloroplasto, principalmente en el proceso de fotosíntesis. Estos genes suelen agruparse en pequeños nichos cuya organización se ha mantenido a lo largo de la evolución. El orden de estos genes dentro del genoma del cloroplasto, no se ha mantenido constante en todas las especies estudiadas, lo cual indica que en el proceso evolutivo han existido mutaciones cromosómicas estructurales. (es)
- Le plastome est le matériel génétique qui se trouve dans les plastes des cellules végétales (par exemple dans les chloroplastes). Il est équivalent au génome des cellules. (fr)
- 엽록체 DNA(Chloroplast DNA, cpDNA)는 세포소기관인 엽록체의 스트로마(기질)에 존재하는 DNA이다. 엽록체는 이러한 독자적인 DNA와 소기관(리보솜 등)들을 가지고 있으므로 자체적으로 증식할 수 있다. (ko)
- Het chloroplast-DNA, afgekort als cpDNA, is een klein circulair DNA-molecuul dat vrij voorkomt in het stroma van een chloroplast. Het bestaan ervan werd voor het eerst aangetoond in 1962. Door middel van DNA-sequencing werd in 1986 de nucleotidenvolgorde van chloroplast-DNA uit een levermos en tabaksplant bepaald. Sindsdien zijn van honderden plantensoorten de cpDNA-sequenties vastgesteld, voornamelijk van zaadplanten en enkele algensoorten. De genomen van chloroplasten zijn sterk geconserveerd; ze hebben gedurende de evolutie weinig mutaties geaccumuleerd en verschillen dus nauwelijks tussen plantengroepen. Hierdoor zijn ze uiterst geschikt voor fylogenetisch onderzoek. Het cpDNA is relatief eenvoudig uit de chloroplast te isoleren, omdat er vaak meerdere cpDNA-moleculen in het stroma aanwezig zijn. Het exacte aantal kopieën hangt af van het ontwikkelingsstadium. Mesofylcellen in jonge bladeren kunnen wel 100 exemplaren van het genoom bevatten. Het chloroplast-DNA is een sterke aanwijzing voor de endosymbiosetheorie. Volgens de endosymbiosetheorie zijn chloroplasten fotosynthetiserende prokaryoten die in een voorouderlijke eukaryotische cel zijn gaan leven. Het cpDNA zoals men dat nu in chloroplasten aantreft komt sterk overeen met dat van de prokaryote voorouders: ze zijn klein, circulair en vormen geen complexe structuren zoals chromatine. Het cpDNA codeert verschillende eiwitten en functionele RNA-moleculen, die voornamelijk betrokken zijn de fotosynthese. Veel van de genen zijn georganiseerd in clusters (operons). Transcriptie van deze operons levert grote polycistronische mRNA-transcripten, die later worden opgesplitst in oligo- of monocistronische mRNA’s. Deze manier van genexpressie vindt men alleen terug in bacteriën. (nl)
- Chloroplastowy DNA, plastydowy DNA (chlDNA) – materiał genetyczny w postaci kolistego DNA znajdujący się w chloroplastach. Typowa cząsteczka DNA w chloroplastach u roślin oraz u większości glonów ma formę kolistą. Koduje około 100 genów, najmniej z dotychczas zbadanych organizmów kodowanych jest w DNA chloroplastów zarodźca malarii - około 70, organizm który ewolucyjnie utracił zdolność do przeprowadzania fotosyntezy, a najwięcej w DNA chloroplastów krasnorostów - około 300. Chloroplasty, podobnie jak mitochondria, zawierają własny materiał genetyczny. Wielkość chloroplastowego genomu u roślin wyższych to np. około 150 kpz (szpinak) lub 120 kpz (groch). Niektóre chloroplasty posiadają wiele kopii chlDNA. Różnice w rozmiarze są wynikiem delecji fragmentu większego genomu, dzięki czemu powstaje mniejszy genom chloroplastowy. Geny w chloroplastach roślin wyższych są konserwatywne, a częstość mutacji jest stosunkowo niska. Chloroplastowy DNA posiada introny. Genom koduje wszystkie rRNA, tRNA i 45 białek. Wiele z tych białek zaangażowanych jest w proces fotosyntezy. Istnieją międzygatunkowe różnice chlDNA, ale głównie dotyczą one roślin wyższych i glonów, które także zawierają chloroplastowy DNA. DNA chloroplastowy dziedziczony jest wyłącznie po linii matczynej, ponieważ chloroplasty przekazywane są zygocie tylko przez komórkę jajową. Geny zlokalizowane w genomie chloroplastów wykazują dziedziczenie pozajądrowe, nie podlegają więc mendlowskim prawom dziedziczenia. W skład genomu chloroplastowego porostnicy wielokształtnej wchodzi 128 możliwych genów, w tym 4 sekwencje kodujące 4 rodzaje rRNA, 32 sekwencje dla tRNA oraz 55 zidentyfikowanych otwartych ramek odczytu dla białek. 8 Genów kodujących tRNA oraz 12 kodujących białka zawiera introny. Cząsteczka DNA składa się z 121024 par zasad. Większość białek obecnych w chloroplastach jest jednak kodowana przez genom jądrowy. W genomie ryżu siewnego, składającym się z 134525 par zasad zidentyfikowano także 4 geny dla rRNA oraz 30 dla tRNA. U okrytonasiennych zwykle genom chloroplastowy dziedziczony jest po matce, rzadziej po obu rodzicach. U nagonasiennych stwierdzono dziedziczenie genomu chloroplastowego po ojcu. Badania na roślinach z rodzaju modrzew wskazują na możliwość rekombinacji między matczynym a ojcowskim chloroplastowym DNA. (pl)
- ADN plastídico, frequentemente abreviado para cpDNA, é a designação dada em biologia molecular ao ADN presente nos cloroplastos das plantas. (pt)
- Пласто́м — генетический материал, содержащийся в пластидах растительной клетки (обычно этот термин употребляют по отношению к хлоропластам). ДНК, содержащаяся в хлоропластах, — кольцевая, по плотности обычно несколько отлична от ядерной ДНК (например, у плотность ядерной ДНК составляет 1,707 г/см³, а ДНК из хлоропластов — 1,685 г/см³). Пластомная ДНК, как и ядерная, способна к репликации, трансляции и транскрипции. Она кодирует все тРНК и рРНК хлоропластов, часть рибосомных белков пластид, а также белковых комплексов мембран. Кроме того, основной фермент хлоропластов — рибулозодифосфаткарбоксилаза — наполовину кодируется пластомными генами. Пластом характеризуется огромным числом копий ДНК на клетку (на иллюстрации справа пластомная ДНК содержит 2 копии). Как правило, у растений наблюдается наследование пластомов по материнскому типу (то есть пластиды растение получает целиком от материнского растения) (например, у ночной красавицы), реже — по отцовскому (герань) или по обоим родителям (кипрей). (ru)
- Пластом - генетичний матеріал, що міститься в пластидах рослинної клітини (звичайно цей термін вживають стосовно до хлоропластів). Існування ДНК хлоропластів було ідентифіковано біохімічним методом у 1959 році. А у 1962 році було отримане мікроскопічне підтвердження виявлення пластому. Це відкриття та подальші дослідження, що констатували наявність рибосом та здатність хлоропласту до синтезу власних білків, дозволили запропонувати теорію про напів автономність пластид. Перший сиквенс повної послідовності геному хлоропластів був встановлена у 1986 році Sugiura та колегами при дослідженні Nicotiana tabacum (тютюн справжній) та Ozeki і колегами на Marchantia polymorpha (маршанція мінлива). На сьогодні розшифровано нуклеотидну послідовність сотень пластомів з різних видів рослин. Пластомна ДНК, як і ядерна, здатна до реплікації, трансляції та транскрипції . Вона кодує всі тРНК та рРНК хлоропластів, частину рибосомних білків пластид, а також білкових комплексів мембран . Крім того, основний фермент хлоропластів – рибулозобісфосфаткарбоксілаза – наполовину кодується пластомними генами . Як правило, у рослин спостерігається успадкування пластомів за материнським типом (тобто пластиди рослина отримує цілком від материнської рослини) (наприклад, у нічної красуні), рідше - по батьківському (герань) або по обом батькам (кіпрей). (uk)
- 葉綠體DNA（Chloroplast DNA，cpDNA）為真核生物細胞中葉綠體內的DNA。葉綠體等质粒体中具有一獨立於細胞核的基因組，且含有核糖體可轉譯合成自身的蛋白質，為一半自主的胞器，葉綠體DNA最早於1959年透過生化實驗發現，並於1962年透過電子顯微鏡實際觀測確認。1986年菸草與的葉綠體DNA被定序發表，為最早完成定序的葉綠體基因組，目前已有的质粒体被定序發表。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Chloroplast DNA (cpDNA) is the DNA located in chloroplasts, which are photosynthetic organelles located within the cells of some eukaryotic organisms. Chloroplasts, like other types of plastid, contain a genome separate from that in the cell nucleus. The existence of chloroplast DNA was identified biochemically in 1959, and confirmed by electron microscopy in 1962. The discoveries that the chloroplast contains ribosomes and performs protein synthesis revealed that the chloroplast is genetically semi-autonomous. The first complete chloroplast genome sequences were published in 1986, Nicotiana tabacum (tobacco) by Sugiura and colleagues and Marchantia polymorpha (liverwort) by Ozeki et al. Since then, a great number of chloroplast DNAs from various species have been sequenced. (en)
- Le plastome est le matériel génétique qui se trouve dans les plastes des cellules végétales (par exemple dans les chloroplastes). Il est équivalent au génome des cellules. (fr)
- 엽록체 DNA(Chloroplast DNA, cpDNA)는 세포소기관인 엽록체의 스트로마(기질)에 존재하는 DNA이다. 엽록체는 이러한 독자적인 DNA와 소기관(리보솜 등)들을 가지고 있으므로 자체적으로 증식할 수 있다. (ko)
- ADN plastídico, frequentemente abreviado para cpDNA, é a designação dada em biologia molecular ao ADN presente nos cloroplastos das plantas. (pt)
- 葉綠體DNA（Chloroplast DNA，cpDNA）為真核生物細胞中葉綠體內的DNA。葉綠體等质粒体中具有一獨立於細胞核的基因組，且含有核糖體可轉譯合成自身的蛋白質，為一半自主的胞器，葉綠體DNA最早於1959年透過生化實驗發現，並於1962年透過電子顯微鏡實際觀測確認。1986年菸草與的葉綠體DNA被定序發表，為最早完成定序的葉綠體基因組，目前已有的质粒体被定序發表。 (zh)
- Plastidová DNA (pDNA, také plastom) je DNA, která se nalézá v plastidech. Plastidy jsou organely vyskytující se v některých eukaryotických buňkách, kde vykonávají různé specializované funkce. Protože plastidy mají vlastní nezávislou genetickou informaci obsaženou právě v plastidové DNA, označují se odborně jako semiautonomní organely buněk. Plastidová DNA je podobně jako mitochondriální DNA nositelkou mimojaderné dědičnosti. Existence plastidové DNA byla dokázána v roce 1962 Hansem Risem a Walterem Plautem, i když se předpokládala již dříve. (cs)
- Fachsprachlich wird als Chloroplasten-DNA bzw. Plastiden-DNA, kurz ctDNA oder auch cpDNA, die doppelsträngige, zumeist zirkuläre DNA im Inneren (Stroma) von Chloroplasten (oder allgemeiner Plastiden) bezeichnet. Das Chloroplasten/Plastiden-Genom wird als Plastom bezeichnet. Bis auf wenige Ausnahmen enthalten Chloroplasten und andere Plastiden solche eigene DNA. (de)
- El genoma cloroplástico, también llamado ADN cloroplástico, es el material genético de los cloroplastos, los orgánulos citoplasmáticos característicos de los organismos autótrofos fotosintéticos, tales como las plantas y las algas verdes. (es)
- Het chloroplast-DNA, afgekort als cpDNA, is een klein circulair DNA-molecuul dat vrij voorkomt in het stroma van een chloroplast. Het bestaan ervan werd voor het eerst aangetoond in 1962. Door middel van DNA-sequencing werd in 1986 de nucleotidenvolgorde van chloroplast-DNA uit een levermos en tabaksplant bepaald. Sindsdien zijn van honderden plantensoorten de cpDNA-sequenties vastgesteld, voornamelijk van zaadplanten en enkele algensoorten. (nl)
- Chloroplastowy DNA, plastydowy DNA (chlDNA) – materiał genetyczny w postaci kolistego DNA znajdujący się w chloroplastach. Typowa cząsteczka DNA w chloroplastach u roślin oraz u większości glonów ma formę kolistą. Koduje około 100 genów, najmniej z dotychczas zbadanych organizmów kodowanych jest w DNA chloroplastów zarodźca malarii - około 70, organizm który ewolucyjnie utracił zdolność do przeprowadzania fotosyntezy, a najwięcej w DNA chloroplastów krasnorostów - około 300. W genomie ryżu siewnego, składającym się z 134525 par zasad zidentyfikowano także 4 geny dla rRNA oraz 30 dla tRNA. (pl)
- Пласто́м — генетический материал, содержащийся в пластидах растительной клетки (обычно этот термин употребляют по отношению к хлоропластам). ДНК, содержащаяся в хлоропластах, — кольцевая, по плотности обычно несколько отлична от ядерной ДНК (например, у плотность ядерной ДНК составляет 1,707 г/см³, а ДНК из хлоропластов — 1,685 г/см³). Пластом характеризуется огромным числом копий ДНК на клетку (на иллюстрации справа пластомная ДНК содержит 2 копии). (ru)
- Пластом - генетичний матеріал, що міститься в пластидах рослинної клітини (звичайно цей термін вживають стосовно до хлоропластів). Існування ДНК хлоропластів було ідентифіковано біохімічним методом у 1959 році. А у 1962 році було отримане мікроскопічне підтвердження виявлення пластому. Це відкриття та подальші дослідження, що констатували наявність рибосом та здатність хлоропласту до синтезу власних білків, дозволили запропонувати теорію про напів автономність пластид. (uk)
|
