| dbo:abstract
|
- Doxa (δόξα) és una paraula grega que se sol traduir per 'opinió'. Va ser un concepte utilitzat per Parmènides, en distingir la «via de la veritat» de la «via de l'opinió», i més tard per Plató. Segons Plató la doxa 'tracta d'un coneixement fenomènic i, en conseqüència, segons ell, enganyós. La doxa comprendria dos graus: eikasia (εἰκασία) i (πίστις), és a dir, imaginació i fe o creença. Plató contraposa la doxa a l'episteme, de vegades aquesta última es tradueix com a coneixement científic però, segons Plató, l'episteme només té desenvolupament al món de les idees (coneixement intel·lectual) i no al món sensible (coneixement sensible). Plató criticava la doxa, però, sobretot, menyspreava els que feien del fals coneixement i de l'aparença de saviesa un mitjà de lucre personal o d'ascendència social. A aquests personatges els anomenava doxóforos, «aquells les paraules dels quals a l'Àgora van més ràpides que el seu pensament». Una definició que bé podria aplicar-se avui a la majoria dels impròpiament anomenats «tertulians» en els mitjans de comunicació actuals, mers «professionals de l'opinió». Hi ha una relació entre la doxa i l'episteme explicada a través del mite de la caverna. (ca)
- Doxa (z řeckého δόξα; ze slovesa δοκεῖν dokein, ukazovat se, jevit se, zdát se) znamená domněnku, obecné mínění či populární názor. Výraz byl často spojován s řeckými rétory, kteří formulovali své argumenty právě pomocí obecných názorů a mínění. Doxa byla často zneužívána sofisty jako nástroj k přesvědčování lidí, což nakonec vedlo Platóna k odmítnutí demokracie. Slovo doxa dostalo nový význam v období 3. – 1. století př. n. l., když Septuaginta, překlad Starého Zákona do řečtiny, přeložila hebrejské slovo pro „slávu“ ( כבוד, kavod) jako doxa. Tento překlad Starého zákona užívala i raná církev a často se cituje v Novém zákoně. Důsledky tohoto významového posunu jsou zřejmé z hojného užívání v celém Novém zákoně i v bohoslužbě řecké pravoslavné církve, kde se oslava Boha správnou bohoslužbou chápe i jako pravá víra. Doxa zde znamenala bohoslužebné jednání či praxi a víru celé církve, nikoli osobní přesvědčení. Toto spojení různých významů se odráží i v moderních pojmech jako ortodoxní nebo heterodoxní. Přešlo i do ruského slova sláva (слава), které může znamenat i pravoslaví (православие) jako pravou víru či přesvědčení. (cs)
- Doxa (altgriechisch δόξα dóxa ‚Meinung‘) beschreibt ein Konzept des französischen Soziologen Pierre Bourdieu. Doxa bezeichnet alle Überzeugungen und Meinungen, die von einer Gesellschaft unhinterfragt als wirklich oder wahr angenommen werden. Diese Überzeugungen werden in einer Gesellschaft oder in einem Feld nicht infrage gestellt, sondern gelten als selbstverständlich oder offensichtlich. Im Kern bezeichnet die Doxa somit eine Reihe von Wirklichkeitsannahmen und Selbstverständlichkeiten in einer Gesellschaft, die weder kritisiert, debattiert oder hinterfragt werden. Jede Gesellschaft hat ihre eigene Doxa. Gesellschaften unterscheiden sich inhaltlich dadurch, welche Annahmen und Wirklichkeitskonstruktionen sie als selbstverständlich oder wirklich annehmen. Für Bourdieu ist die Doxa vor allem ein historisches und soziales Produkt. (de)
- Doxa (Ancient Greek: δόξα; from verb δοκεῖν, dokein, 'to appear, to seem, to think, to accept') is a common belief or popular opinion. In classical rhetoric, doxa is contrasted with episteme ('knowledge'). (en)
- Doxa es un dios griego que se suele traducir por 'opinión'. Fue un concepto utilizado por Parménides, al distinguir la «vía de la verdad» de la «vía de la opinión», o un conocimiento obtenido a partir de la experiencia y más tarde por Platón. Según Platón la 'doxa' se trata de un conocimiento fenoménico y, en consecuencia, según él, engañoso. La doxa comprendería dos grados: eikasía (εἰκασία) y pistis (πίστις), es decir, conjetura y fe o creencia. Platón contrapone la doxa a la episteme; a veces esta última se traduce como conocimiento científico pero, según Platón, la episteme solo tiene desarrollo en el mundo de las ideas (conocimiento intelectual) y no el mundo sensible (conocimiento sensible). Platón criticaba la doxa, pero, sobre todo, despreciaba a quienes hacían del falso conocimiento y de la apariencia de sabiduría un medio de lucro personal o de ascendencia social. A estos personajes los denominaba doxóforos, «aquellos cuyas palabras en el Ágora van más rápidas que su pensamiento».[cita requerida] Existe una relación entre la doxa y la episteme explicada a través de la alegoría de la caverna. En sociología el término doxa aparece relacionado con la teoría de Pierre Bourdieu, sobre los campos, para hablar de las ideologías que ya no son cuestionadas y que forman parte fundamental de un Campo (sociología). Los doxa funcionan como motivaciones que parecen naturales e inherentes a cualquier actividad social humana. (es)
- En philosophie, la doxa est l'ensemble — plus ou moins homogène — d'opinions (confuses ou pertinentes), de préjugés populaires ou singuliers, de présuppositions généralement admises et évaluées positivement ou négativement, sur lesquelles se fonde toute forme de communication ; sauf, par principe, celles qui tendent précisément à s'en éloigner, telles que les communications scientifiques et tout particulièrement le langage mathématique. L'étude des phénomènes doxiques se situe donc au point de contact de la sémiologie, des études du discours, de la sociologie et de l'épistémologie. (fr)
- ドクサ（doxa、古希: δόξα）とは、本来、ギリシア語で「考え」を意味する語であり、後に様々な意味で解釈された。クセノパネスをはじめパルメニデスやプラトン等の古代ギリシア哲学者は哲学用語として使用し、またロラン・バルト等は文化批評用語としてこの語を用いた。日本語では、臆見（おっけん）、思惑（おもわく）、思いなし等と訳され、「思い込み」という意味で理解される場合が多い。 (ja)
- 억견(臆見)은 일반적으로는 근거가 박약한 지식을 말한다. 플라톤은 이성에 의한 지식(에피스테메)에 대하여 감각에 의한 지식(독사, doxa)은 개인차도 있고 수준도 낮아 신뢰할 수 없는 지식이라 했다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Doxa (em grego: δόξα) é uma palavra grega que significa crença comum ou opinião popular e de onde se originaram as palavras modernas ortodoxo e heterodoxo. Utilizada pelos retóricos gregos como ferramenta para formação de argumentos através de opiniões comuns, a doxa (em oposição ao saber verdadeiro, episteme) foi utilizada pelos sofistas para persuadir as pessoas, levando Platão a condenar a democracia ateniense. A palavra doxa ganhou novo sentido nos séculos III a.C. e I a.C quando os “setenta” (evdomikonta) sábios em Alexandria traduziram as escrituras hebraicas para o grego. Nessa tradução das Escrituras, chamada Septuaginta, a palavra hebraica para glória (kabot) foi traduzida para o grego como doxa. Essa tradução das Escrituras Hebraicas foi utilizada pela Igreja primitiva, sendo constantemente citada e utilizada pelos redatores do Novo Testamento. Os efeitos desse novo significado de “doxa” como “glória” são evidenciados pela utilização da palavra em todos os lugares do Novo Testamento e nos serviços de adoração da Igreja Ortodoxa Grega, que reflete os costumes ou práticas mais do que a opinião pessoal. (pt)
- До́кса (от др.-греч. δόξα — «мнение», «взгляд») — общепринятое мнение. Этот термин возник в Древней Греции и является термином риторики. Софисты использовали или опровергали доксы в своих целях, тем самым заставляя слушателей (так называемых пациентов) менять своё мнение, при этом пациент думает, что всегда считал так, а не иначе. В Римской республике и в современном мире этот метод используют в юриспруденции и политике. Платон выступал против доксы и считал её чем-то между знанием и незнанием. Он считал, что докса приводит к классическим ошибкам в истинности суждений. Парменид считал доксу призрачным представлением. (ru)
- Doksa (stgr. δόξα) – w filozofii starożytnej Grecji mniemanie, złudne lub niepewne przekonanie czy też poznanie, przeciwstawiane prawdzie czy pewnej i niepodważalnej wiedzy (stgr. ἐπιστήμη, episteme). Pierwszym filozofem, u którego pojawia się to pojęcie był Parmenides. Doksa jest jedyną wiedzą dostępną śmiertelnikom, prawdę znają jedynie bogowie. Bardziej rozbudowaną koncepcję doksy wprowadził Platon. Doksa była u niego złudną i niepewną wiedzą opartą na zmysłach. Przeciwstawiał on ją wiedzy pewnej, episteme, opartej na rozumie i polegającej na postrzeganiu świata idei. W swoim dialogu Państwo, w znanym fragmencie poświęconym jaskini opisuje stopnie poznania, dzieląc zarówno doksę, jak i episteme na dwa poziomy. Doksa dzieli się na wyobrażenie (eikasia, stgr. εıχασıα), dotyczącą obrazów zmysłowych, i wiarę (pistis, πıστıς), dotyczącą samych rzeczy zmysłowych. Ponad dwoma poziomami doksy znajdują się dwa kolejne poziomy episteme, poznanie pośrednie i bezpośrednie. Pojęcie było szeroko stosowane również przez późniejszych filozofów, m.in. Arystotelesa i Epikura. Od tego pojęcia, pochodzi słowo doksografia, czyli starożytną formę literacką, w której zebrano poglądy filozofów (np. Żywoty i poglądy słynnych filozofów Diogenesa Laertiosa). W odmiennym znaczeniu, słowo to używane było w Septuagincie, gdzie oznaczało chwałę. (pl)
- Doxa (från klassisk grekiska δόξα från δοκεῖν dokein, "att föreställa sig", "att ha en insikt om", "tro") är ett grekiskt ord som betyder allmän 'uppfattning', 'åsikt' eller 'tro'. Det brukades av de grekiska retorikerna som ett verktyg för att formge argument genom att utgå från allmänna föreställningar. Doxa missbrukades också enligt Platon av sofisterna för att förleda folket, vilket ledde till att Platon fördömde den atenska demokratin. Ordet doxa började användas i en ny betydelse de sista århundradena före Kristus, när Septuaginta översatte det hebreiska ordet för ära (כבוד, kavod) till doxa. Denna översättning av Gamla testamentet brukades ofta av den tidiga kristna kyrkan, och citeras ofta av författarna till Nya testamentet. Detta innebär att den nya betydelsen av doxa som 'ära' gör stycken i Nya testamentet tvetydiga, och i Grekisk-ortodoxa kyrkan uppfattas tillbedjan av Gud som den sanna tron. I det sammanhanget speglar doxa beteenden och praktiker för tillbedjan och Kyrkans tro, snarare än den personliga uppfattningen. Sammansmältningen av dessa uttryck återspeglas i modern tid i ortodoxi och heterodoxi. Någon liknande sammansmältning förekommer egentligen inte inom Rysk-ortodoxa kyrkan som använder ordet слава (slava), vilket betyder 'ära', och ordet славие (slavije) i betydelsen 'handlingen att ära' i ord som православие (pravoslavie) vilket betyder 'ortodoxi', eller mera ordagrant 'att ära [Gud] på rätt sätt'.[källa behövs] (sv)
- Докса (від грец. δόξα — «думка», «погляд») — загальноприйнята думка. Цей термін виник в Давній Греції і є терміном риторики. Софісти використовували або спростовували докси в своїх цілях, тим самим змушуючи слухачів (аудиторію) міняти свою думку, при цьому слухач думає, що завжди вважав так, а не інакше. У Римській республіці і в сучасному світі цей метод використовують в юриспруденції і політиці. Платон виступав проти докси і вважав її чимось між знанням і незнанням. Він вважав, що докса призводить до класичних помилок в істинності суджень. Парменід вважав, що докса обмежена та ненадійна. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Doxa (Ancient Greek: δόξα; from verb δοκεῖν, dokein, 'to appear, to seem, to think, to accept') is a common belief or popular opinion. In classical rhetoric, doxa is contrasted with episteme ('knowledge'). (en)
- En philosophie, la doxa est l'ensemble — plus ou moins homogène — d'opinions (confuses ou pertinentes), de préjugés populaires ou singuliers, de présuppositions généralement admises et évaluées positivement ou négativement, sur lesquelles se fonde toute forme de communication ; sauf, par principe, celles qui tendent précisément à s'en éloigner, telles que les communications scientifiques et tout particulièrement le langage mathématique. L'étude des phénomènes doxiques se situe donc au point de contact de la sémiologie, des études du discours, de la sociologie et de l'épistémologie. (fr)
- ドクサ（doxa、古希: δόξα）とは、本来、ギリシア語で「考え」を意味する語であり、後に様々な意味で解釈された。クセノパネスをはじめパルメニデスやプラトン等の古代ギリシア哲学者は哲学用語として使用し、またロラン・バルト等は文化批評用語としてこの語を用いた。日本語では、臆見（おっけん）、思惑（おもわく）、思いなし等と訳され、「思い込み」という意味で理解される場合が多い。 (ja)
- 억견(臆見)은 일반적으로는 근거가 박약한 지식을 말한다. 플라톤은 이성에 의한 지식(에피스테메)에 대하여 감각에 의한 지식(독사, doxa)은 개인차도 있고 수준도 낮아 신뢰할 수 없는 지식이라 했다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Докса (від грец. δόξα — «думка», «погляд») — загальноприйнята думка. Цей термін виник в Давній Греції і є терміном риторики. Софісти використовували або спростовували докси в своїх цілях, тим самим змушуючи слухачів (аудиторію) міняти свою думку, при цьому слухач думає, що завжди вважав так, а не інакше. У Римській республіці і в сучасному світі цей метод використовують в юриспруденції і політиці. Платон виступав проти докси і вважав її чимось між знанням і незнанням. Він вважав, що докса призводить до класичних помилок в істинності суджень. Парменід вважав, що докса обмежена та ненадійна. (uk)
- Doxa (δόξα) és una paraula grega que se sol traduir per 'opinió'. Va ser un concepte utilitzat per Parmènides, en distingir la «via de la veritat» de la «via de l'opinió», i més tard per Plató. Segons Plató la doxa 'tracta d'un coneixement fenomènic i, en conseqüència, segons ell, enganyós. La doxa comprendria dos graus: eikasia (εἰκασία) i (πίστις), és a dir, imaginació i fe o creença. Plató contraposa la doxa a l'episteme, de vegades aquesta última es tradueix com a coneixement científic però, segons Plató, l'episteme només té desenvolupament al món de les idees (coneixement intel·lectual) i no al món sensible (coneixement sensible). (ca)
- Doxa (z řeckého δόξα; ze slovesa δοκεῖν dokein, ukazovat se, jevit se, zdát se) znamená domněnku, obecné mínění či populární názor. Výraz byl často spojován s řeckými rétory, kteří formulovali své argumenty právě pomocí obecných názorů a mínění. Doxa byla často zneužívána sofisty jako nástroj k přesvědčování lidí, což nakonec vedlo Platóna k odmítnutí demokracie. (cs)
- Doxa es un dios griego que se suele traducir por 'opinión'. Fue un concepto utilizado por Parménides, al distinguir la «vía de la verdad» de la «vía de la opinión», o un conocimiento obtenido a partir de la experiencia y más tarde por Platón. En sociología el término doxa aparece relacionado con la teoría de Pierre Bourdieu, sobre los campos, para hablar de las ideologías que ya no son cuestionadas y que forman parte fundamental de un Campo (sociología). Los doxa funcionan como motivaciones que parecen naturales e inherentes a cualquier actividad social humana. (es)
- Doxa (altgriechisch δόξα dóxa ‚Meinung‘) beschreibt ein Konzept des französischen Soziologen Pierre Bourdieu. Doxa bezeichnet alle Überzeugungen und Meinungen, die von einer Gesellschaft unhinterfragt als wirklich oder wahr angenommen werden. Diese Überzeugungen werden in einer Gesellschaft oder in einem Feld nicht infrage gestellt, sondern gelten als selbstverständlich oder offensichtlich. Im Kern bezeichnet die Doxa somit eine Reihe von Wirklichkeitsannahmen und Selbstverständlichkeiten in einer Gesellschaft, die weder kritisiert, debattiert oder hinterfragt werden. (de)
- Doxa (em grego: δόξα) é uma palavra grega que significa crença comum ou opinião popular e de onde se originaram as palavras modernas ortodoxo e heterodoxo. Utilizada pelos retóricos gregos como ferramenta para formação de argumentos através de opiniões comuns, a doxa (em oposição ao saber verdadeiro, episteme) foi utilizada pelos sofistas para persuadir as pessoas, levando Platão a condenar a democracia ateniense. (pt)
- До́кса (от др.-греч. δόξα — «мнение», «взгляд») — общепринятое мнение. Этот термин возник в Древней Греции и является термином риторики. Софисты использовали или опровергали доксы в своих целях, тем самым заставляя слушателей (так называемых пациентов) менять своё мнение, при этом пациент думает, что всегда считал так, а не иначе. В Римской республике и в современном мире этот метод используют в юриспруденции и политике. (ru)
- Doksa (stgr. δόξα) – w filozofii starożytnej Grecji mniemanie, złudne lub niepewne przekonanie czy też poznanie, przeciwstawiane prawdzie czy pewnej i niepodważalnej wiedzy (stgr. ἐπιστήμη, episteme). Pierwszym filozofem, u którego pojawia się to pojęcie był Parmenides. Doksa jest jedyną wiedzą dostępną śmiertelnikom, prawdę znają jedynie bogowie. Pojęcie było szeroko stosowane również przez późniejszych filozofów, m.in. Arystotelesa i Epikura. W odmiennym znaczeniu, słowo to używane było w Septuagincie, gdzie oznaczało chwałę. (pl)
- Doxa (från klassisk grekiska δόξα från δοκεῖν dokein, "att föreställa sig", "att ha en insikt om", "tro") är ett grekiskt ord som betyder allmän 'uppfattning', 'åsikt' eller 'tro'. Det brukades av de grekiska retorikerna som ett verktyg för att formge argument genom att utgå från allmänna föreställningar. Doxa missbrukades också enligt Platon av sofisterna för att förleda folket, vilket ledde till att Platon fördömde den atenska demokratin. (sv)
|
