| dbo:abstract
|
- Emil Fey (23. března 1886 Vídeň – 16. března 1938 Vídeň) byl major rakousko-uherské armády, vůdce polovojenské organizace a významný politik Rakouské republiky. (cs)
- Emil FEY (naskiĝinta la 23-an de marto 1886 en Vieno, mortinta samloke en la 16-an de marto 1938) estis aŭstra politikisto kaj favoranto de Esperanto. La oficiro kaj membro de la Kristansociala partio (CS) gvidis de 1932-35 la vienan sekcion de Heimwehr. En la registaro de Engelbert Dollfuß li estis ministro pri sekureco (1933, 1934) kaj vickanceliero (1933/34). Li prominente instigis kaj iniciatis en 1934 la finan flankenpuŝon kaj nuligon de la socialdemokratia opozicio dum la internmilitaj februarbataloj. Lia rolo dum la murdo de Dollfuß en julio 1934 neniam fariĝis tute evidenta aŭ klarigita. En 1934/35 li estis ministro pri internaj aferoj sub Kurt Schuschnigg. En oktobro de 1936 li estis, kiel Ernst Rüdiger Starhemberg, forpelita el Heimwehr. (eo)
- Emil Fey (23 March 1886 – 16 March 1938) was an officer in the Austro-Hungarian Army, leader of the right-wing paramilitary Heimwehr forces and politician of the First Austrian Republic. He served as Vice-Chancellor of Austria (German: Vizekanzler) from 1933 to 1934, leading the country into the period of Austrofascism under Chancellor Engelbert Dollfuß. Fey played a vital role in the violent suppression of the Republikanischer Schutzbund and the Social Democratic Workers' Party during the 1934 Austrian Civil War. (en)
- Emil Fey (* 23. März 1886 in Wien; † 16. März 1938 ebenda durch Suizid) war Major der k.u.k. Armee, Heimwehrführer und Politiker der Ersten Republik und des Ständestaates. Als erklärter Gegner der Sozialdemokratie nutzte er seine Machtstellung als Vizekanzler und Sicherheitsminister rücksichtslos aus, um die Sozialdemokraten zu bekämpfen. Sein politisches Agieren hatte wesentlichen Anteil an der innenpolitischen Polarisierung in der Ersten Republik und am Aufstand des Republikanischen Schutzbundes im Februar 1934. (de)
- Emil Fey, né le 23 mars 1886 à Vienne et mort le 16 mars 1938, était un officier de l'armée autrichienne, chef de la Heimwehr, et vice-chancelier d'Autriche (en allemand : Vizekanzler) au cours de la période de l'austrofascisme sous le régime de Engelbert Dollfuss. Il a joué un rôle crucial dans la répression du Parti socialiste (Republikanischer Schutzbund) lors de la guerre civile autrichienne. Appartenant au Front patriotique, Fey était promoteur du nationalisme autrichien et était par conséquent fondamentalement opposé au nazisme. Après l'annexion de l'Autriche par le Troisième Reich (Anschluss), Fey est interrogé par la Gestapo le 15 mars 1938. Un jour plus tard, il se suicide après avoir tué son épouse Malvine de 46 ans et son fils Herbert. (fr)
- Emil Fey (Viena, 23 de marzo de 1886-ibíd. 16 de marzo de 1938) fue un militar y político austriaco, jefe de la Heimwehr vienesa y vicecanciller de la primera república austriaca en el primer lustro de la década de 1930. (es)
- Emil Fey (ur. 23 marca 1886 r. w Wiedniu, zm. 16 marca 1938 r. tamże) – austriacki oficer, polityk, minister i wicekanclerz, jeden z liderów Heimwehry. W czasie I wojny światowej otrzymał najwyższe odznaczenie wojskowe – order Marii Teresy. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1915 w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 4. Po zakończeniu wojny walczył na pograniczu karynckim przeciwko siłom jugosłowiańskim. W latach 20. aktywny członek Austriackiej Partii Chrześcijańsko-Społecznej. Włączył się też w działalność prawicowej organizacji paramilitarnej Heimwehr – stanął na czele jej wiedeńskiej organizacji. Był zdeklarowanym przeciwnikiem socjaldemokracji i jego działalność – zarówno w ramach organizacji paramilitarnych, jak i na stanowiskach rządowych – podporządkowana była celowi ograniczenia jej wpływów dowolnymi środkami. Z tego powodu był jedną z osób odpowiedzialnych za narastanie przez cały okres istnienia pierwszej republiki wewnętrznego konfliktu politycznego. W 1930 r. objął stanowisko sekretarza stanu do spraw bezpieczeństwa w rządzie Engelberta Dollfussa i zakazał zgromadzeń socjaldemokratycznych, komunistycznych i narodowosocjalistycznych. W 1933 r. został ministrem bezpieczeństwa publicznego, a następnie wicekanclerzem. Dążył do podjęcia radykalnych kroków przeciwko socjaldemokracji oraz zastąpienia władz lokalnych komisarzami rządowymi. W lutym 1934 r. jego rozkaz rozbrojenia lewicowej organizacji paramilitarnej Republikanischer Schutzbund doprowadził do wybuchu powstania, które zostało krwawo stłumione przy dużym udziale Feya. Wkrótce potem, w maju 1934 r. stracił fotel wicekanclerza na rzecz swojego rywala z Heimwehry, Ernsta Stahremberga, a w lipcu tego roku także stanowisko ministra bezpieczeństwa publicznego (pozostał w rządzie jako minister bez teki). Nie jest jasna jego rola podczas nieudanego puczu 25 lipca 1934 r., gdy był zamknięty w urzędzie kanclerskim z Dollfussem, śmiertelnie rannym podczas zamachu. Po zdarzeniu zarzucono mu oficjalnie jedynie zbyt późne przekazanie informacji o zdobytych planach ataku na urząd kanclerski, aby nie ukazywać potencjalnego uwikłania członka rządu w spisek. Fey otrzymał nawet fotel ministra bez teki w nowym rządzie Kurta Schuschnigga, ale już w 1935 r. został z niego usunięty, utrzymując stanowisko prezesa kolei państwowych. W 1936 r. został też usunięty z Heimwehry i odtąd nie odgrywał żadnej roli politycznej. W trakcie Anschlussu Fey został aresztowany przez Gestapo na kilka godzin, po wypuszczeniu popełnił samobójstwo. (pl)
- Emil Ritter von Fey (Wenen, 23 maart 1886 – aldaar, 16 maart 1938) was een Oostenrijks politicus en militair. Fey vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog in het leger van Oostenrijk-Hongarije. Eind jaren twintig nam hij als majoor ontslag uit het leger en werd hij Leider van de Weense Heimwehr-afdeling. Tussen 1933 en 1935 was Fey vicekanselier, minister van Binnenlandse Zaken en van Defensie. Fey speelde een dubieuze rol tijdens de nazi staatsgreep tegen kanselier Engelbert Dollfuss, die daarbij om het leven kwam. Fey bevond zich op dat moment bij Dollfuss in de bondskanselarij. Toen de coup leek te slagen probeerde hij het op een akkoordje te gooien met de nazi's. Toen echter na enige uren bleek dat de coup was mislukt, koos hij partij voor de regering. In 1936 werd Fey uit de Heimwehr gezet. Sindsdien speelde hij geen politieke rol meer. Enkele dagen na de Anschluss pleegde hij zelfmoord. (nl)
|
| dbo:birthDate
| |
| dbo:birthPlace
| |
| dbo:deathDate
| |
| dbo:deathPlace
| |
| dbo:party
| |
| dbo:profession
| |
| dbo:termPeriod
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 6054 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:birthDate
| |
| dbp:birthPlace
| |
| dbp:chancellor
| |
| dbp:deathDate
| |
| dbp:deathPlace
| |
| dbp:name
| |
| dbp:order
| |
| dbp:party
| |
| dbp:predecessor
|
- Franz Winkler (en)
- Robert Kerber (en)
|
| dbp:profession
| |
| dbp:successor
| |
| dbp:termEnd
|
- 1934-05-01 (xsd:date)
- 1935-10-29 (xsd:date)
|
| dbp:termStart
|
- 1933-09-21 (xsd:date)
- 1934-07-30 (xsd:date)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Emil Fey (23. března 1886 Vídeň – 16. března 1938 Vídeň) byl major rakousko-uherské armády, vůdce polovojenské organizace a významný politik Rakouské republiky. (cs)
- Emil Fey (23 March 1886 – 16 March 1938) was an officer in the Austro-Hungarian Army, leader of the right-wing paramilitary Heimwehr forces and politician of the First Austrian Republic. He served as Vice-Chancellor of Austria (German: Vizekanzler) from 1933 to 1934, leading the country into the period of Austrofascism under Chancellor Engelbert Dollfuß. Fey played a vital role in the violent suppression of the Republikanischer Schutzbund and the Social Democratic Workers' Party during the 1934 Austrian Civil War. (en)
- Emil Fey (* 23. März 1886 in Wien; † 16. März 1938 ebenda durch Suizid) war Major der k.u.k. Armee, Heimwehrführer und Politiker der Ersten Republik und des Ständestaates. Als erklärter Gegner der Sozialdemokratie nutzte er seine Machtstellung als Vizekanzler und Sicherheitsminister rücksichtslos aus, um die Sozialdemokraten zu bekämpfen. Sein politisches Agieren hatte wesentlichen Anteil an der innenpolitischen Polarisierung in der Ersten Republik und am Aufstand des Republikanischen Schutzbundes im Februar 1934. (de)
- Emil Fey (Viena, 23 de marzo de 1886-ibíd. 16 de marzo de 1938) fue un militar y político austriaco, jefe de la Heimwehr vienesa y vicecanciller de la primera república austriaca en el primer lustro de la década de 1930. (es)
- Emil FEY (naskiĝinta la 23-an de marto 1886 en Vieno, mortinta samloke en la 16-an de marto 1938) estis aŭstra politikisto kaj favoranto de Esperanto. La oficiro kaj membro de la Kristansociala partio (CS) gvidis de 1932-35 la vienan sekcion de Heimwehr. En la registaro de Engelbert Dollfuß li estis ministro pri sekureco (1933, 1934) kaj vickanceliero (1933/34). (eo)
- Emil Fey, né le 23 mars 1886 à Vienne et mort le 16 mars 1938, était un officier de l'armée autrichienne, chef de la Heimwehr, et vice-chancelier d'Autriche (en allemand : Vizekanzler) au cours de la période de l'austrofascisme sous le régime de Engelbert Dollfuss. Il a joué un rôle crucial dans la répression du Parti socialiste (Republikanischer Schutzbund) lors de la guerre civile autrichienne. Appartenant au Front patriotique, Fey était promoteur du nationalisme autrichien et était par conséquent fondamentalement opposé au nazisme. (fr)
- Emil Ritter von Fey (Wenen, 23 maart 1886 – aldaar, 16 maart 1938) was een Oostenrijks politicus en militair. Fey vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog in het leger van Oostenrijk-Hongarije. Eind jaren twintig nam hij als majoor ontslag uit het leger en werd hij Leider van de Weense Heimwehr-afdeling. Tussen 1933 en 1935 was Fey vicekanselier, minister van Binnenlandse Zaken en van Defensie. In 1936 werd Fey uit de Heimwehr gezet. Sindsdien speelde hij geen politieke rol meer. Enkele dagen na de Anschluss pleegde hij zelfmoord. (nl)
- Emil Fey (ur. 23 marca 1886 r. w Wiedniu, zm. 16 marca 1938 r. tamże) – austriacki oficer, polityk, minister i wicekanclerz, jeden z liderów Heimwehry. W czasie I wojny światowej otrzymał najwyższe odznaczenie wojskowe – order Marii Teresy. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1915 w korpusie oficerów piechoty. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Piechoty Nr 4. W trakcie Anschlussu Fey został aresztowany przez Gestapo na kilka godzin, po wypuszczeniu popełnił samobójstwo. (pl)
|
| rdfs:label
|
- Emil Fey (cs)
- Emil Fey (de)
- Emil Fey (en)
- Emil Fey (eo)
- Emil Fey (es)
- Emil Fey (fr)
- Emil Fey (nl)
- Emil Fey (pl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
| |
| is dbo:commander
of | |
| is dbo:predecessor
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:1namedata
of | |
| is dbp:before
of | |
| is dbp:commander
of | |
| is dbp:minister
of | |
| is dbp:officeholder
of | |
| is dbp:predecessor
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
.jpg=3fwidth=3d300)
.jpg=3fwidth=3d300){kind=link}
.jpg){kind=link}
