| dbo:abstract
|
- Isabelo de los Reyes y Florentino (Vigán, Ilocos Sur, Luzón (Filipinas), 1864-1938) fue un escritor y político filipino, también conocido como Don Belong, hijo de la poetisa Leona Florentino. Fue el fundador del primer periódico filipino en lengua autóctona y de la Unión Obrera Democrática Filipina, considerada el primer sindicato obrero filipino. (es)
- Isabelo de los Reyes (Vigan, 1864ko uztailaren 7a - Manila, 1938ko urriaren 10a) Filipinetako idazlea eta politikaria izan zen. 1896. urteko matxinadan espainiarren aurka borrokatu zen, eta, horren ondorioz, erbestera bidali zuten. Filipinetara itzultzean Aguinaldori batu zitzaion eta matxinatuek errepublikako lehendakari izendatu zuten (1900). 1901. urtean sortu zuen, eta bi urte geroago Filipinetako lehen sindikatua. Senatari izan zen 1926-1928 urte bitartean. (eu)
- Isabelo de los Reyes Sr. y Florentino, also known as Don Belong (July 7, 1864 – October 10, 1938), was a prominent Filipino politician, writer, journalist, and labor activist in the 19th and 20th centuries. He was the original founder of the Iglesia Filipina Independiente, a Filipino independent Church in the form of a national church. He is now known as the "Father of Philippine Folklore", the "Father of the Philippine Labor Movement", and the "Father of Filipino Socialism". As a young man, de los Reyes followed his mother's footsteps by initially turning to writing as a career; his works were part of the 1887 Exposicion General de las Islas Filipinas in Madrid. He later became a journalist, editor, and publisher in Manila, and was imprisoned in 1897 for revolutionary activities. He was deported to the Kingdom of Spain, where he was jailed for his activities until 1898. While living and working in Madrid, he was influenced by the writings of European socialists and Marxists. Returning to the Philippines in 1901, de los Reyes founded the first labor union in the country. He also was active in seeking independence from the United States. After serving in the Philippine Senate in the 1920s, he settled into private life and religious writing. De los Reyes wrote on diverse topics in history, folklore, language, politics, and religion. He had a total of 27 children with three successive wives from getting widowed; he survived all his wives and 15 of his children. (en)
- Isabelo de los Reyes (ur. 7 lipca 1864 w Vigan, zm. 10 października 1938 w Manili) – filipiński polityk, dziennikarz, teolog, pisarz i działacz związkowy. Urodził się w Vigan w dzisiejszej prowincji Ilocos Sur. Jego matką była poetka Leona Florentino. Związany z nacjonalistyczną prasą, po wybuchu rewolucji filipińskiej deportowany został do Hiszpanii. Uznawany za ojca filipińskiego ruchu związkowego, zainicjował powstanie Unión Obrera Democrática Filipina, pierwszego związku zawodowego w historii archipelagu. W 1902 założył pismo La redención del obrero, współpracował z rozmaitymi periodykami hiszpańskojęzycznymi, w tym El Diario de Manila, La Oceanía española i El comercio. Wchodził w skład manilskiej rady miasta (1912–1919) oraz filipińskiego senatu (1922–1928). Wysoce krytyczny wobec Kościoła katolickiego, jako radny doprowadził do przyjęcia uchwał zmieniających nazwy szeregu ulic noszących imiona księży katolickich. Autor szeregu książek, nade wszystko na temat historii i etnologii Filipin, chociażby Las Islas Visayas en la Epoca de la Conquista (1887), La Expedicion de Li-Mahong contra Filipinas en 1574 (1888), El folk-lore filipino (1889), Historia de Ilocos (dwa tomy, 1890), Ang Comediang Tagalog (1904) i Religion antigua de los Filipinos (1909). Jego pisma o tematyce politycznej zebrano w wydanym w 1905 tomie Llueven palos. Rozwinął również bogatą działalność teologiczną, stał za powstaniem Niezależnego Kościoła Filipińskiego (1902), był autorem wielu kazań oraz traktatów o tematyce religijnej. Przełożył na ilokański znaczną część Biblii, w tym ewangelie oraz Dzieje Apostolskie. Opracował wiele fundacyjnych dokumentów założonego przez siebie kościoła, w tym jego katechizm i mszał. Trzykrotnie żonaty, doczekał się łącznie 27 dzieci. Jeden z jego synów, Isabelo Jr., doszedł do stanowiska najwyższego biskupa współzałożonego przez ojca kościoła. Zmarł w Manili. Jego imię nosi między innymi szkoła podstawowa w manilskiej Tondzie. (pl)
- Isabelo "Don Belong" de los Reyes (Vigan, 7 juli 1864 - Manilla, 10 oktober 1938) was een Filipijns schrijver, vakbondsleider en politicus. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- Isabelo de los Reyes y Florentino (Vigán, Ilocos Sur, Luzón (Filipinas), 1864-1938) fue un escritor y político filipino, también conocido como Don Belong, hijo de la poetisa Leona Florentino. Fue el fundador del primer periódico filipino en lengua autóctona y de la Unión Obrera Democrática Filipina, considerada el primer sindicato obrero filipino. (es)
- Isabelo de los Reyes (Vigan, 1864ko uztailaren 7a - Manila, 1938ko urriaren 10a) Filipinetako idazlea eta politikaria izan zen. 1896. urteko matxinadan espainiarren aurka borrokatu zen, eta, horren ondorioz, erbestera bidali zuten. Filipinetara itzultzean Aguinaldori batu zitzaion eta matxinatuek errepublikako lehendakari izendatu zuten (1900). 1901. urtean sortu zuen, eta bi urte geroago Filipinetako lehen sindikatua. Senatari izan zen 1926-1928 urte bitartean. (eu)
- Isabelo "Don Belong" de los Reyes (Vigan, 7 juli 1864 - Manilla, 10 oktober 1938) was een Filipijns schrijver, vakbondsleider en politicus. (nl)
- Isabelo de los Reyes Sr. y Florentino, also known as Don Belong (July 7, 1864 – October 10, 1938), was a prominent Filipino politician, writer, journalist, and labor activist in the 19th and 20th centuries. He was the original founder of the Iglesia Filipina Independiente, a Filipino independent Church in the form of a national church. He is now known as the "Father of Philippine Folklore", the "Father of the Philippine Labor Movement", and the "Father of Filipino Socialism". (en)
- Isabelo de los Reyes (ur. 7 lipca 1864 w Vigan, zm. 10 października 1938 w Manili) – filipiński polityk, dziennikarz, teolog, pisarz i działacz związkowy. Urodził się w Vigan w dzisiejszej prowincji Ilocos Sur. Jego matką była poetka Leona Florentino. Związany z nacjonalistyczną prasą, po wybuchu rewolucji filipińskiej deportowany został do Hiszpanii. Uznawany za ojca filipińskiego ruchu związkowego, zainicjował powstanie Unión Obrera Democrática Filipina, pierwszego związku zawodowego w historii archipelagu. W 1902 założył pismo La redención del obrero, współpracował z rozmaitymi periodykami hiszpańskojęzycznymi, w tym El Diario de Manila, La Oceanía española i El comercio. Wchodził w skład manilskiej rady miasta (1912–1919) oraz filipińskiego senatu (1922–1928). Wysoce krytyczny wobec Ko (pl)
|
