| dbo:abstract
|
- Jean de Dunios (narozen jako Jean Levieux Valois des Orléans, známý též jako Bastard orleánský; 23. listopadu 1402 Paříž – 24. listopadu 1468) byl francouzský šlechtic a vojevůdce, levoboček vévody Ludvíka a jeho milenky . Hrál klíčovou roli za stoleté války, v níž patřil k vůdčím osobnostem francouzské strany a nejpřednějším velitelům francouzských vojsk. Reprezentoval dům Orléans po čas zajetí vévody Karla, velel obraně Orléans při jeho obležení Angličany a společně s Johankou z Arku vedl ofenzívu, která je v květnu 1429 rozbila. Hrál klíčovou roli při vyhnání Angličanů z Paříže a Normandie. (cs)
- Johann von Orléans, Graf von Dunois oder Jean d’Orléans, comte de Dunois oder Jean de Duno (* 23. November 1402; † 24. November 1468 auf Schloss L’Haÿ) war ein Großkämmerer von Frankreich und Kampfgefährte der Jeanne d’Arc. Etwa 80 Jahre nach Bertrand du Guesclin war er einer der großen und erfolgreichen Heerführer in der Zeit des Hundertjährigen Krieges (1337–1453) auf französischer Seite. Johann wird häufig Bastard von Orléans (le Bâtard d’Orléans) genannt, auch einfach Dunois, zum Beispiel in Schillers 'Die Jungfrau von Orleans', obwohl er den Titel Graf von Dunois erst 1439, also Jahre nach dem Tod Johannas, zugesprochen bekam. Ab 1443 war er auch Graf von Longueville. (de)
- Ο Ιωάννης της Ορλεάνης (23 Νοεμβρίου 1402 - 24 Νοεμβρίου 1468) από τον Οίκο των Βαλουά-Ορλεάνης ήταν κόμης του Ντυνουά (Dunois) (1439-68) και του Λονγκεβίλ (Longueville) (1443-68). (el)
- Johano de Orleano, Grafo de Dunois (france:Jean d'Orléans, comte de Dunois, kaj ankaŭ nomata La Bastardo de Orleano) (naskiĝis kiel "Jean Levieux Valois des Orléans" la 23-an de novembro 1402 – m. la 24-an de novembro 1468) estis nelegitima filo de Ludoviko de Valois, 1372-1407) kaj de . La partoprenis en la interfrata milito de Francio en la epoko de Karlo la 6a en la flanko de la armanjakoj kaj kaptita de la burgonjanoj en 1418. Liberigita en 1420, li servis al la Daŭfeno Karlo la 7a kiu batalis en la Centjara Milito kontraŭ la angloj. La estonta grafo de Dunois, gvidis la francajn fortojn dum la sieĝo de Orléans kune kun Johana de Arko. Li kaj ŝi estis kune en la militkampanjoj de 1429 kaj restis aktiva eĉ post ŝia morto. (eo)
- Jean Dunois (izengoitia: Orléansko Sasikoa; Paris, 1403 - L'Haÿ-les-Roses, 1468ko azaroaren 24a) Frantziako gerra-gizona izan zen. Orléansko Luis eta Enghiengo Marietteren semea. Joana Arc-ekoaren laguna izan zen. Joana hildakoan, ingelesen aurka borrokatzen segitu zuen. Normandia berriro konkistatzeko guduetan parte hartu zuen, eta ingelesak Guienatik bota zituen 1451. urtean. (eu)
- Jean d'Orléans, Count of Dunois (23 November 1402 – 24 November 1468), known as the "Bastard of Orléans" (French: bâtard d'Orléans) or simply Jean de Dunois, was a French military leader during the Hundred Years' War who participated in military campaigns with Joan of Arc. His nickname, the "Bastard of Orléans", was a term of higher hierarchy and respect, since it acknowledged him as a first cousin to the king and acting head of a cadet branch of the royal family during his half-brother's captivity. In 1439 he received the county of Dunois from his half-brother Charles, Duke of Orléans, and later king Charles VII made him count of Longueville. (en)
- Juan de Orléans (en francés, Jean d'Orléans), también llamado el «Bastardo de Orléans» (París, 23 de noviembre de 1402 - L'Haÿ-les-Roses, 24 de noviembre de 1468) fue un noble francés, conde de Dunois y de Longueville. (es)
- Jean de Dunois ou Jean d'Orléans, comte de Dunois, dit « le bâtard d'Orléans », né en février 1403 et mort le 24 novembre 1468 au château de Lay (L'Haÿ-les-Roses), près de Paris, est un noble et officier français, connu comme un des grands chefs militaires de la guerre de Cent Ans, et particulièrement comme compagnon d'armes de Jeanne d'Arc lors de la levée du siège d'Orléans (1429). Fils naturel de Louis Ier d'Orléans, chef de la maison d'Orléans, branche cadette de la maison de Valois, dont l'assassinat en 1407 déclenche à terme la guerre civile entre Armagnacs et Bourguignons, le bâtard d'Orléans s'engage dans les rangs des Armagnacs et, à la mort de Charles VI en 1422, prend parti pour Charles VII dépossédé de la succession par le traité de Troyes (1420) au profit du roi d'Angleterre Henri VI. Lors du siège d'Orléans (1428-1429), en l'absence de ses demi-frères légitimes le duc Charles d'Orléans et le comte Jean d'Angoulême, prisonniers des Anglais, Jean devient le chef de fait des Orléans. C'est alors qu'il s'illustre en tant que compagnon d'armes de Jeanne d'Arc. Jean d'Orléans obtient par la suite les comtés de Dunois (1439) et de Longueville (1443). Sous le règne de Louis XI, il participe à la révolte nobiliaire du Bien public (1465). (fr)
- ジャン・ド・デュノワ（Jean de Dunois, 1402年11月23日 - 1468年11月24日）は、百年戦争期のフランスの貴族・軍人。フランス王シャルル6世の弟のオルレアン公ルイ・ド・ヴァロワと愛人マリエット・ダンギャンの息子。異母兄にオルレアン公シャルル・ド・ヴァロワ（フランス王ルイ12世の父）、アングレーム伯ジャン・ドルレアン（フランス王フランソワ1世の祖父）がいる。 デュノワ伯、ロングヴィル伯、パルトネーの領主。また、庶子であったため、侮蔑的な意味は含まれていないが、しばしば「オルレアンの私生児」（バタール・ドルレアン：bâtard d'Orléans）と呼ばれる。オルレアン＝ロングヴィル家の始祖。 (ja)
- Jean d'Orléans, più noto come Jean de Dunois o Bastardo d'Orléans (Castello di Beauté-sur-Marne, 18 aprile 1402 – L'Haÿ-les-Roses, 23 novembre 1468), conte di Dunois e Longueville, era figlio illegittimo di Luigi I d'Orléans (duca d'Orléans e fratello del re Carlo VI) e di Mariette d'Enghien. Valentina Visconti, moglie del duca, lo accolse nella famiglia come fosse figlio suo. Il soprannome, che lo contraddistinse per gran parte della sua esistenza, era un segno di rispetto, in quanto leader di un'importante famiglia ducale e cugino primo del sovrano. Da lui ebbero origine gli Orléans-Longueville. (it)
- 뒤누아 백작 오를레앙의 장(프랑스어: Jean de Dunois, 대개 오를레앙의 서자 혹은 오를레앙의 장, 1402년 11월 23일 ~ 1468년 11월 24일)은 오를레앙 공작 루이 드 발루아(Duc d'Orléans)와 마리에트 앙갱(Mariette d'Enghien)의 사생아였다. 그의 경력 중 가장 많이 알려진 이름은 대개 "오를레앙의 사생아"("Bastard of Orléans" (bâtard d'Orléans; 바타르 드를레앙)라고 불렸다. 그가 왕실 가문으로 인정받게 된 것은 배다른 형의 포로신세로 인해 사실상의 첫 번째 계승자가 될 자격이 되었던 것이다. 1407년 아버지 루이가 암살되었고, 배다른 형 샤를은 1415년 아쟁쿠르 전투에서 잉글랜드의 포로가 되어 10년간 구금되었다. 오를레앙 가문에서 유일한 성인남자는 이제 장 밖에 없었다. 샤를 6세의 치세 때 그는 프랑스 내란에서 아르마냐크파로서 참가해 1418년 부르고뉴파에게 사로잡혔다. 1420년에 해방된 뒤 그는 도팽 샤를을 섬기며 백년 전쟁에서 잉글랜드 군대와 전투를 벌였다. 백년 전쟁때에는 오를레앙 공략 총사령관이 되어, 잔 다르크와 함께 를 진행했다. 그는 이 전투 이후 잔다르크와 행동을 함께하며 그녀가 죽을 때까지 그녀의 휘하에서 전투를 벌였다. 또 백년 전쟁 종결후 오랜 전우였던 알랑송 공 장 2세를 체포했다(죄목은 불명). 샤를 7세 사후, 그의 후계자에게 불만을 품은 뒤누아 백작은 1465년 공익 동맹(리그 뒤 비앙 퓨브리크)에 참가했다. (ko)
- Jan van Orléans, ook gekend als Jan van Dunois en bijgenaamd de Bastaard van Orléans (23 november 1402 - L'Haÿ-les-Roses, 24 november 1468), was van 1403 tot aan zijn dood grootkamerheer van Frankrijk, vanaf 1421 heer van Valbonais, van 1424 tot 1439 graaf van Mortain, van 1439 tot aan zijn dood graaf van Dunois en van 1443 tot aan zijn dood graaf van Longueville. Ook was hij Frans legeraanvoerder in de Honderdjarige Oorlog. Hij was de stichter van het huis Orléans-Longueville. (nl)
- Jean d'Orléans Bastard de Dunois (Jan Orleański, ur. 23 listopada 1402 w Paryżu, zm. 24 listopada 1468), naturalny syn Ludwika de Valois, księcia Orleanu, i Mariette d'Enghien. Zwany "Bastardem Orleańskim". Jego ojciec zmarł w 1407 r., zamordowany przez swojego politycznego przeciwnika, księcia Burgundii Jana bez Trwogi, z którym walczył o regencję w imieniu chorego na umyśle króla Karola VI. Jean został adoptowany przez żonę Ludwika, . Miał dobre stosunki ze swoim starszym przyrodnim bratem, księciem Karolem Orleańskim, który dostał się do angielskiej niewoli po bitwie pod Azincourt w 1415 r. To sprawiło, że Jean został jedynym męskim przedstawicielem linii orleańskiej we Francji. Od razu też włączył się w trwającą wojnę domową po stronnie stronnictwa Armaniaków, popierających Karola VI i walczących z Burgundczykami. Wzięty do niewoli przez burgundczyków w 1418 r. przebywał w niej do roku 1420. Następnie wstąpił na służbę do delfina Karola. W 1421 r. otrzymał tytuł pana de Valbonais. W latach 1424–1425 był hrabią Mortain, w latach 1430–1439 hrabią Périgord, od 1439 r. hrabią Dunois, a od 1443 r. hrabią Longueville. Brał udział w walkach wojny stuletniej. Po stronie armaniaków walczył w zwycięskiej bitwie pod (22 marca 1421) oraz przegranych pod (1423) i (sierpień 1424). W 1427 r. brał udział w zakończonej sukcesem odsieczy Montargis. W 1429 r. dowodził obroną Orleanu przed Anglikami. Razem z Joanną d'Arc uwolnił miasto od oblężenia. Towarzyszył jej w następnych kampaniach i pozostał aktywny po jej śmierci w 1431 r. W 1432 r. dowodził wojskami, które zdobyły Chartres. W 1443 r. odrzucił Anglików spod Angers, w 1448 r. zdobył Le Mans, a w 1450 r. dowodził francuskimi wojskami, które dokończyły podbój Normandii. W zamian za zasługi w obronie księstwa Orleanu, książę Karol nadał przyrodniemu bratu, kiedy tylko odzyskał wolność, zamek Châteaudun. Dunois otrzymywał również zaszczyty od króla Karola VII, który nadał mu tytuł "Odnowiciela Królestwa" oraz stopień głównodowodzącego wojsk, niższy rangą tylko od konstabla. Dunois otrzymywał zaszczyty mimo iż w 1440 r. wziął udział w "pragerii", czyli buncie możnych przeciwko Karolowi VII. W latach 1464–1465 brał udział, również po stronie możnych, w Wojnie Dobra Publicznego przeciwko królowi Ludwikowi XI. Zdołał się jednak utrzymać w łaskach u monarchy w następnych latach i przewodniczył królewskiej Radzie Trzydziestu Sześciu. W kwietniu 1422 r. w Bourges poślubił Marię Louvet (zm. 1426), córkę Jana Louvet. Małżonkowie nie mieli razem dzieci. 26 października 1439 r. poślubił Marię d'Harcourt, panią de Parthenay, de Secondigny, de Vouvent, de Mervant, de Mateselon, de Durtal (zm. 1 września 1464), córkę Jana II d'Harcourt. Jean i Maria mieli razem dwóch synów i dwie córki:
* Jan (1441 – po 27 sierpnia 1450)
* Maria (1444 – po 13 grudnia 1499), żona Ludwika de La Haye, pana de Beaumont
* (1447 – 25 listopada 1491), hrabia de Longueville, de Dunois i de Tancarville
* Katarzyna (1449 – 30 maja 1501), żona Jana von Saarbrücken, hrabiego Roucy Dunois miał również jednego nieślubnego syna, Jana. Zmarł w 1468 r. i został pochowany obok swojej żony w opactwie w . (pl)
- Jean de Dunois et Longueville, mera känd under namnet Bastarden av Orléans, född 23 november 1402, död 24 november 1468, var en fransk greve och militär. Jean de Dunois var utomäktenskaplig son till Ludvig av Orléans. I hundraårskrigets senare skede, då Frankrikes ställning syntes ohållbar, försvarade han 1428-29 Orléans mot engelsmännen med stor uthållighet, till dess att Jeanne d'Arc anlände. I fortsättningen hade han den militära ledningen över de trupper som följde henne, och efter hennes död förde han framgångsrikt kampen vidare ända till hundraårskrigets slut. (sv)
- João de Orleães, Conde de Dunois (em francês: Jean Levieux de Orléans; Paris, Fevereiro de 1403 - Castelo de Lay, 24 de novembro de 1468) foi um nobre e militar francês, Conde de Dunois, chamado apenas por Dunois ou « o bastardo de Orleães ». Foi companheiro de armas de Joana d'Arc. (pt)
- Жан, бастард Орлеанский (фр. Jean le Bâtard d'Orléans), затем Жан де Дюнуа, также известен просто как Дюнуа (фр. Jean de Dunois; 23 ноября 1402, Париж — 24 ноября 1468, замок Л’Ай) — граф де Дюнуа и де Лонгвиль, прославленный французский военачальник времён Столетней войны, соратник Жанны д’Арк. Родоначальник дома Орлеан-Лонгвиль, который пресёкся в 1694 году. (ru)
- Жан де Дюнуа (*Jean de Dunois, 23 листопада 1402 —†24 листопада 1468) — французький аристократ, військовик, учасник Сторічної війни. (uk)
- 讓·德·迪努瓦（法語：Jean de Dunois；1402年11月23日－1468年11月24日）又名奧爾良的約翰，是奧爾良公爵路易一世的私生子。他的外號奧爾良的私生子對他而言是尊稱，因為這使他在他同父異母的哥哥被俘時被承認為法王的表親，並列為王族的旁系親屬之首。1439年，他從同父異母的哥哥查理一世處接管迪努瓦郡，稍後法王查理七世封他為隆格維尔伯爵。 由於他在百年戰爭期間陪同聖女貞德參與多場戰役使他的名號為人所知。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Jean de Dunios (narozen jako Jean Levieux Valois des Orléans, známý též jako Bastard orleánský; 23. listopadu 1402 Paříž – 24. listopadu 1468) byl francouzský šlechtic a vojevůdce, levoboček vévody Ludvíka a jeho milenky . Hrál klíčovou roli za stoleté války, v níž patřil k vůdčím osobnostem francouzské strany a nejpřednějším velitelům francouzských vojsk. Reprezentoval dům Orléans po čas zajetí vévody Karla, velel obraně Orléans při jeho obležení Angličany a společně s Johankou z Arku vedl ofenzívu, která je v květnu 1429 rozbila. Hrál klíčovou roli při vyhnání Angličanů z Paříže a Normandie. (cs)
- Ο Ιωάννης της Ορλεάνης (23 Νοεμβρίου 1402 - 24 Νοεμβρίου 1468) από τον Οίκο των Βαλουά-Ορλεάνης ήταν κόμης του Ντυνουά (Dunois) (1439-68) και του Λονγκεβίλ (Longueville) (1443-68). (el)
- Jean Dunois (izengoitia: Orléansko Sasikoa; Paris, 1403 - L'Haÿ-les-Roses, 1468ko azaroaren 24a) Frantziako gerra-gizona izan zen. Orléansko Luis eta Enghiengo Marietteren semea. Joana Arc-ekoaren laguna izan zen. Joana hildakoan, ingelesen aurka borrokatzen segitu zuen. Normandia berriro konkistatzeko guduetan parte hartu zuen, eta ingelesak Guienatik bota zituen 1451. urtean. (eu)
- Jean d'Orléans, Count of Dunois (23 November 1402 – 24 November 1468), known as the "Bastard of Orléans" (French: bâtard d'Orléans) or simply Jean de Dunois, was a French military leader during the Hundred Years' War who participated in military campaigns with Joan of Arc. His nickname, the "Bastard of Orléans", was a term of higher hierarchy and respect, since it acknowledged him as a first cousin to the king and acting head of a cadet branch of the royal family during his half-brother's captivity. In 1439 he received the county of Dunois from his half-brother Charles, Duke of Orléans, and later king Charles VII made him count of Longueville. (en)
- Juan de Orléans (en francés, Jean d'Orléans), también llamado el «Bastardo de Orléans» (París, 23 de noviembre de 1402 - L'Haÿ-les-Roses, 24 de noviembre de 1468) fue un noble francés, conde de Dunois y de Longueville. (es)
- ジャン・ド・デュノワ（Jean de Dunois, 1402年11月23日 - 1468年11月24日）は、百年戦争期のフランスの貴族・軍人。フランス王シャルル6世の弟のオルレアン公ルイ・ド・ヴァロワと愛人マリエット・ダンギャンの息子。異母兄にオルレアン公シャルル・ド・ヴァロワ（フランス王ルイ12世の父）、アングレーム伯ジャン・ドルレアン（フランス王フランソワ1世の祖父）がいる。 デュノワ伯、ロングヴィル伯、パルトネーの領主。また、庶子であったため、侮蔑的な意味は含まれていないが、しばしば「オルレアンの私生児」（バタール・ドルレアン：bâtard d'Orléans）と呼ばれる。オルレアン＝ロングヴィル家の始祖。 (ja)
- Jean d'Orléans, più noto come Jean de Dunois o Bastardo d'Orléans (Castello di Beauté-sur-Marne, 18 aprile 1402 – L'Haÿ-les-Roses, 23 novembre 1468), conte di Dunois e Longueville, era figlio illegittimo di Luigi I d'Orléans (duca d'Orléans e fratello del re Carlo VI) e di Mariette d'Enghien. Valentina Visconti, moglie del duca, lo accolse nella famiglia come fosse figlio suo. Il soprannome, che lo contraddistinse per gran parte della sua esistenza, era un segno di rispetto, in quanto leader di un'importante famiglia ducale e cugino primo del sovrano. Da lui ebbero origine gli Orléans-Longueville. (it)
- Jan van Orléans, ook gekend als Jan van Dunois en bijgenaamd de Bastaard van Orléans (23 november 1402 - L'Haÿ-les-Roses, 24 november 1468), was van 1403 tot aan zijn dood grootkamerheer van Frankrijk, vanaf 1421 heer van Valbonais, van 1424 tot 1439 graaf van Mortain, van 1439 tot aan zijn dood graaf van Dunois en van 1443 tot aan zijn dood graaf van Longueville. Ook was hij Frans legeraanvoerder in de Honderdjarige Oorlog. Hij was de stichter van het huis Orléans-Longueville. (nl)
- Jean de Dunois et Longueville, mera känd under namnet Bastarden av Orléans, född 23 november 1402, död 24 november 1468, var en fransk greve och militär. Jean de Dunois var utomäktenskaplig son till Ludvig av Orléans. I hundraårskrigets senare skede, då Frankrikes ställning syntes ohållbar, försvarade han 1428-29 Orléans mot engelsmännen med stor uthållighet, till dess att Jeanne d'Arc anlände. I fortsättningen hade han den militära ledningen över de trupper som följde henne, och efter hennes död förde han framgångsrikt kampen vidare ända till hundraårskrigets slut. (sv)
- João de Orleães, Conde de Dunois (em francês: Jean Levieux de Orléans; Paris, Fevereiro de 1403 - Castelo de Lay, 24 de novembro de 1468) foi um nobre e militar francês, Conde de Dunois, chamado apenas por Dunois ou « o bastardo de Orleães ». Foi companheiro de armas de Joana d'Arc. (pt)
- Жан, бастард Орлеанский (фр. Jean le Bâtard d'Orléans), затем Жан де Дюнуа, также известен просто как Дюнуа (фр. Jean de Dunois; 23 ноября 1402, Париж — 24 ноября 1468, замок Л’Ай) — граф де Дюнуа и де Лонгвиль, прославленный французский военачальник времён Столетней войны, соратник Жанны д’Арк. Родоначальник дома Орлеан-Лонгвиль, который пресёкся в 1694 году. (ru)
- Жан де Дюнуа (*Jean de Dunois, 23 листопада 1402 —†24 листопада 1468) — французький аристократ, військовик, учасник Сторічної війни. (uk)
- 讓·德·迪努瓦（法語：Jean de Dunois；1402年11月23日－1468年11月24日）又名奧爾良的約翰，是奧爾良公爵路易一世的私生子。他的外號奧爾良的私生子對他而言是尊稱，因為這使他在他同父異母的哥哥被俘時被承認為法王的表親，並列為王族的旁系親屬之首。1439年，他從同父異母的哥哥查理一世處接管迪努瓦郡，稍後法王查理七世封他為隆格維尔伯爵。 由於他在百年戰爭期間陪同聖女貞德參與多場戰役使他的名號為人所知。 (zh)
- Johann von Orléans, Graf von Dunois oder Jean d’Orléans, comte de Dunois oder Jean de Duno (* 23. November 1402; † 24. November 1468 auf Schloss L’Haÿ) war ein Großkämmerer von Frankreich und Kampfgefährte der Jeanne d’Arc. Etwa 80 Jahre nach Bertrand du Guesclin war er einer der großen und erfolgreichen Heerführer in der Zeit des Hundertjährigen Krieges (1337–1453) auf französischer Seite. (de)
- Johano de Orleano, Grafo de Dunois (france:Jean d'Orléans, comte de Dunois, kaj ankaŭ nomata La Bastardo de Orleano) (naskiĝis kiel "Jean Levieux Valois des Orléans" la 23-an de novembro 1402 – m. la 24-an de novembro 1468) estis nelegitima filo de Ludoviko de Valois, 1372-1407) kaj de . La partoprenis en la interfrata milito de Francio en la epoko de Karlo la 6a en la flanko de la armanjakoj kaj kaptita de la burgonjanoj en 1418. Liberigita en 1420, li servis al la Daŭfeno Karlo la 7a kiu batalis en la Centjara Milito kontraŭ la angloj. (eo)
- Jean de Dunois ou Jean d'Orléans, comte de Dunois, dit « le bâtard d'Orléans », né en février 1403 et mort le 24 novembre 1468 au château de Lay (L'Haÿ-les-Roses), près de Paris, est un noble et officier français, connu comme un des grands chefs militaires de la guerre de Cent Ans, et particulièrement comme compagnon d'armes de Jeanne d'Arc lors de la levée du siège d'Orléans (1429). Jean d'Orléans obtient par la suite les comtés de Dunois (1439) et de Longueville (1443). Sous le règne de Louis XI, il participe à la révolte nobiliaire du Bien public (1465). (fr)
- 뒤누아 백작 오를레앙의 장(프랑스어: Jean de Dunois, 대개 오를레앙의 서자 혹은 오를레앙의 장, 1402년 11월 23일 ~ 1468년 11월 24일)은 오를레앙 공작 루이 드 발루아(Duc d'Orléans)와 마리에트 앙갱(Mariette d'Enghien)의 사생아였다. 그의 경력 중 가장 많이 알려진 이름은 대개 "오를레앙의 사생아"("Bastard of Orléans" (bâtard d'Orléans; 바타르 드를레앙)라고 불렸다. 그가 왕실 가문으로 인정받게 된 것은 배다른 형의 포로신세로 인해 사실상의 첫 번째 계승자가 될 자격이 되었던 것이다. 1407년 아버지 루이가 암살되었고, 배다른 형 샤를은 1415년 아쟁쿠르 전투에서 잉글랜드의 포로가 되어 10년간 구금되었다. 오를레앙 가문에서 유일한 성인남자는 이제 장 밖에 없었다. 샤를 6세의 치세 때 그는 프랑스 내란에서 아르마냐크파로서 참가해 1418년 부르고뉴파에게 사로잡혔다. 1420년에 해방된 뒤 그는 도팽 샤를을 섬기며 백년 전쟁에서 잉글랜드 군대와 전투를 벌였다. 또 백년 전쟁 종결후 오랜 전우였던 알랑송 공 장 2세를 체포했다(죄목은 불명). (ko)
- Jean d'Orléans Bastard de Dunois (Jan Orleański, ur. 23 listopada 1402 w Paryżu, zm. 24 listopada 1468), naturalny syn Ludwika de Valois, księcia Orleanu, i Mariette d'Enghien. Zwany "Bastardem Orleańskim". Wzięty do niewoli przez burgundczyków w 1418 r. przebywał w niej do roku 1420. Następnie wstąpił na służbę do delfina Karola. W 1421 r. otrzymał tytuł pana de Valbonais. W latach 1424–1425 był hrabią Mortain, w latach 1430–1439 hrabią Périgord, od 1439 r. hrabią Dunois, a od 1443 r. hrabią Longueville. Dunois miał również jednego nieślubnego syna, Jana. (pl)
|
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
