| dbo:abstract
|
- Julius von Schlosser (Viena, 23 setembre 1866 – Viena, 1 desembre 1938) va ser un destacat historiador de l'art de finals de segle xix i sobretot principis del XX; estudià diferents vessants de la història de l'art, centrant-se especialment en l'art medieval i defensant la idea que el fet artístic no ha de jutjar-se ni defensar-se, només comprendre's. Dins de la seva extensa obra publicada, principalment en alemany i italià, destaca Die Kunstliteratur, en la qual reflecteix la renovació de l'estudi de les fonts de la Història de l'Art. (ca)
- جوليوس ألوين فرانز جورج أندرياس ريتر فون سكلوسر (فيينا، 23 سبتمبر 1866 - فيينا، 1 ديسمبر 1938) كان مؤرخا للفن النمساوي، آخر ممثل عظيم للمدرسة الفيينية لتاريخ الفن، متخصص في العصور الوسطى. ونجد أن المؤرخ «Julius Schlosser»، يتجنب بصفة عامة الدخول في نقاشات مثل الرؤية الميتافيزيقية للفن ويكتفي بتسجيل وجهات نظر ومقتنع بأن الفعل الابداعي للفنان كفرد والشبكة المعقدة في الأحداث التاريخية تفصل بينهما هوّة لا يمكن تجاوزها، بل ان الفن نفسه يتعالى عن اللغة الملموسة لتلك الإنتاجات التي تمثل وحدها موضوع البحث التاريخي. (ar)
- Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser (* 23. September 1866 in Wien. Kaisertum Österreich; † 1. Dezember 1938 ebenda) war ein österreichischer Kunsthistoriker. Schlosser schrieb auch unter den Pseudonymen O. Hammer und Magnino. Nach dem Adelsaufhebungsgesetz 1919 hieß er Julius Schlosser. (de)
- Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser (23 September 1866, Vienna – 1 December 1938, Vienna) was an Austrian art historian and an important member of the Vienna School of Art History. According to Ernst Gombrich, he was "One of the most distinguished personalities of art history". (en)
- Julius von Schlosser (Viena, 1866 - Viena, 1938), cuyo nombre completo Julius Alwin Franz Georg Ritter von Andreas Schlosser, es un historiador de arte, medievalista y modernista de la escuela de Viena. Estudió diferentes vertientes de la historia del arte, centrándose especialmente en el arte medieval y defendiendo la idea de que el hecho artístico no debe juzgarse ni defenderse, sólo comprenderse. Según Gombrich era “Una de las más distinguidas personalidades de la historia del arte” Su extensa obra está publicada principalmente en alemán e italiano. Es particularmente conocido por su libro La literatura artística (Die Kunstliteratur) publicado en 1924, una bibliografía crítica de fuentes. Este libro, sin embargo, no es una antología, ya que no contiene extractos de texto sino una crítica de ellos. Refleja la renovación del estudio de las fuentes de la Historia del Arte De 1884 a 1887, Schlosser estudió filología, historia del arte y arqueología en la Universidad de Viena. En 1888, completó su tesis sobre claustros medievales supervisado por Franz Wickhoff. En 1901, fue nombrado profesor y director de la colección de escultura en Viena. En 1919 se convirtió en miembro de la Academia de Ciencias de Austria. Después de la inesperada muerte de Max Dvořák en 1921, presidió el segundo departamento de Historia del Arte de la Universidad de Viena, mientras su colega y rival, presidía el primer departamento. Schlosser se jubiló en 1936. Falleció el 1 de diciembre de 1938 y está enterrado en el cementerio central de Viena Dentro de la extensa lista de discípulos suyos, encontramos destacados historiadores del arte como Otto Kurz, que puso al día la tercera edición italiana de La literatura artística . , Ernst Gombrich, Otto Pächt, Hans Sedlmayr, Fritz Saxl, Ludwig Goldscheider, Charles de Tolnay. Según Ernst Gombrich: Schlosser era un auténtico estudioso, si los ha habido, y su relación viva con el pasado le hacía difícil aceptar que una generación más joven pretendiera haber cumplido la tercera y más difícil exigencia de Vasari: explicar las causas y las raíces del arte mediante una "ciencia del arte", una nueva Kunstwissenschaft. Mis simpatías, por entonces, estaban divididas, pero hoy pienso que el suave escepticismo de Schlosser estaba justificado . (es)
- Julius von Schlosser (Vienne, 1866 - Vienne, 1938), de son nom complet Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser, ou Giulio Schlosser-Magnino le nom de sa mère, italienne, est un historien de l'art, médiéviste et moderniste de l'école de Vienne. Il est notamment connu pour son livre La littérature artistique (Die Kunstliteratur) en 1924, une bibliographie critique des sources relatives à l'art qui fait toujours figure de modèle. Cet ouvrage n'est cependant pas une anthologie, car il ne contient pas d'extraits de textes mais une critique de ceux-ci. (fr)
- Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser (Vienna, 23 settembre 1866 – Vienna, 1º dicembre 1938) è stato uno storico dell'arte austriaco, l'ultimo grande rappresentante della gloriosa Scuola viennese di storia dell'arte, profondo conoscitore del Medioevo occidentale. (it)
- Julius von Schlosser, född 23 september 1866 i Wien, död där 1 december 1938, var en österrikisk konsthistoriker. Julius von Schlosser publicerade Die Kunstliteratur 1924, en kritisk sammanställning av konstnärsbiogafier från renässansen till 1700-talet. Med detta verk blev Julius von Schlosser stilbildande för en rad konsthistoriker. (sv)
- Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser (23 de setembro de 1866, Viena - 1 de dezembro de 1938, Viena) foi um historiador da arte austríaco e um importante membro da Escola de História da Arte de Viena. Segundo Ernst Gombrich, ele foi "Uma das personalidades mais destacadas na história da arte". De 1884 a 1887, Julius Schlosser estudou filologia, história da arte e arqueologia na Universidade de Viena. Em 1888, ele completou o doutorado. tese sobre os primeiros claustros medievais orientada por . Em 1892, ele escreveu seu Habilitationsschrift. Em 1901, foi nomeado professor e diretor da coleção de esculturas de Viena. Em 1913, ele foi nomeado cavaleiro (comenda) e mudou seu nome de Julius Schlosser para Julius von Schlosser. Em 1919 ele se tornou membro da Academia Austríaca de Ciências. Após a morte inesperada de Max Dvořák em 1922, ele presidiu o segundo departamento de história da arte da Universidade de Viena, seu colega e oponente Josef Strzygowski presidiu o primeiro departamento de história da arte. Von Schlosser aposentou-se em 1936. Em 1908, Von Schlosser publicou Die Kunst- und Wunderkammern der Spätrenaissance (As câmaras de arte e maravilhas do final do Renascimento), e em 1912 um estudo sobre as memórias de Lorenzo Ghiberti. De 1914 a 1920, ele escreveu seu Materialien zur Quellenkunde der Kunstgeschichte (materiais para o estudo de origem da história da arte) em oito partes e, em 1923, um estudo sobre arte medieval, intitulado Die Kunst des Mittelalters (A arte da Idade Média). Em 1924, publicou Die Kunstliteratur (A literatura na Idade Média), bibliografia sobre escritos sobre arte, que foi traduzida para o italiano como La letteratura artistica: Manuale delle fonti della storia dell'arte moderna (Literatura de arte: Manual das fontes da história da arte moderna) (1935; 2ª edição, 1956; 3ª edição, 1964). Em 1984, também foi traduzido para o francês. Esta publicação, que expressou descontentamento com as avaliações de Jacob Burckhardt em Die Kultur der Renaissance in Italien (A Cultura da Renascença Italiana) (1860) em vários aspectos, é uma "famosa obra padrão ... que ainda é a pesquisa mais admirável de escritos sobre arte de antiguidade ao século XVIII ". "Escrito com a profunda percepção do conhecimento de primeira mão, não é apenas indispensável como um livro de referência bibliográfica, mas também é uma das poucas obras em nosso assunto a ser genuinamente erudita e legível." De 1929 a 1934, apareceu seu Künstlerprobleme der Frührenaissance (Problemas de artistas do início da Renascença) em 3 volumes. Isso foi seguido por um estudo sobre Die Wiener Schule der Kunstgeschichte (A Escola de História da Arte de Viena, 1934, traduzido para o inglês como The Vienna School of Art History), no qual, no entanto, ele afirmava com desprezo que o primeiro departamento de história da arte da Universidade de Viena, presidido por seu oponente Strzygowski, nada tinha em comum com a Escola de Viena e, na verdade, muitas vezes a contradizia, de modo que a omitiu completamente de seu esboço histórico. Em 1941, uma monografia póstuma sobre Ghiberti apareceu. Em 1998, seu "Geschichte der Porträtbildnerei in Wachs" (História da pintura de retratos em cera, 1911) foi traduzido para o inglês. Além de seus escritos históricos da arte, Von Schlosser também publicou uma história dos instrumentos musicais (1922). Sendo sua mãe de ascendência italiana, ele falava italiano muito bem e esperava que seus alunos lessem textos italianos originais, particularmente Vasari. Amigo próximo de Benedetto Croce, Von Schlosser traduziu as obras do famoso filósofo italiano para o alemão. De acordo com Catherine M. Soussloff, "muito da obra de von Schlosser levanta uma questão básica para qualquer discurso sobre cultura visual, como a história da arte, que constrói o criador como essencial para a compreensão do artefato ou objeto. A biografia de um artista pode ser mantida em situação privilegiada e isolada das demais fontes escritas. . . Esta questão não pode ser respondida adequadamente sem olhar mais de perto os argumentos encontrados em von Schlosser sobre a estrutura da biografia do artista que mais tarde informou aqueles da Lenda, Mito e Magia . " . Em seu obituário na , Ernst Gombrich enfatiza que Von Schlosser "não era um especialista do tipo moderno - nem se esforçou para sê-lo. Para qualquer tipo de especialização, sua leitura era muito vasta, sua visão muito ampla, seu horizonte muito amplo. Abraçava a literatura não menos do que a arte e a história e, por último, mas não menos importante - a música. Seu horror ao profissionalismo de qualquer tipo se reflete em cada linha que escreveu. " Segundo o , ele é "considerado um dos gigantes da disciplina de história da arte do século XX". Os alunos de Von Schlosser incluíam , , Ernst Gombrich, , , Fritz Saxl, , Charles de Tolnay e outros historiadores de arte conhecidos. A Schlossergasse em Viena foi batizada em homenagem à memória de Julius von Schlosser. (pt)
- Юлиус Альвин Франц Георг Андреас Риттер фон Шлоссер (нем. Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser, 23 сентября 1866, Вена — 1 декабря 1938, Вена ) — выдающийся австрийский историк искусства венской школы. По словам Эрнста Гомбриха он является «одной из самых выдающихся личностей в истории искусства». (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Julius von Schlosser (Viena, 23 setembre 1866 – Viena, 1 desembre 1938) va ser un destacat historiador de l'art de finals de segle xix i sobretot principis del XX; estudià diferents vessants de la història de l'art, centrant-se especialment en l'art medieval i defensant la idea que el fet artístic no ha de jutjar-se ni defensar-se, només comprendre's. Dins de la seva extensa obra publicada, principalment en alemany i italià, destaca Die Kunstliteratur, en la qual reflecteix la renovació de l'estudi de les fonts de la Història de l'Art. (ca)
- جوليوس ألوين فرانز جورج أندرياس ريتر فون سكلوسر (فيينا، 23 سبتمبر 1866 - فيينا، 1 ديسمبر 1938) كان مؤرخا للفن النمساوي، آخر ممثل عظيم للمدرسة الفيينية لتاريخ الفن، متخصص في العصور الوسطى. ونجد أن المؤرخ «Julius Schlosser»، يتجنب بصفة عامة الدخول في نقاشات مثل الرؤية الميتافيزيقية للفن ويكتفي بتسجيل وجهات نظر ومقتنع بأن الفعل الابداعي للفنان كفرد والشبكة المعقدة في الأحداث التاريخية تفصل بينهما هوّة لا يمكن تجاوزها، بل ان الفن نفسه يتعالى عن اللغة الملموسة لتلك الإنتاجات التي تمثل وحدها موضوع البحث التاريخي. (ar)
- Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser (* 23. September 1866 in Wien. Kaisertum Österreich; † 1. Dezember 1938 ebenda) war ein österreichischer Kunsthistoriker. Schlosser schrieb auch unter den Pseudonymen O. Hammer und Magnino. Nach dem Adelsaufhebungsgesetz 1919 hieß er Julius Schlosser. (de)
- Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser (23 September 1866, Vienna – 1 December 1938, Vienna) was an Austrian art historian and an important member of the Vienna School of Art History. According to Ernst Gombrich, he was "One of the most distinguished personalities of art history". (en)
- Julius von Schlosser (Vienne, 1866 - Vienne, 1938), de son nom complet Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser, ou Giulio Schlosser-Magnino le nom de sa mère, italienne, est un historien de l'art, médiéviste et moderniste de l'école de Vienne. Il est notamment connu pour son livre La littérature artistique (Die Kunstliteratur) en 1924, une bibliographie critique des sources relatives à l'art qui fait toujours figure de modèle. Cet ouvrage n'est cependant pas une anthologie, car il ne contient pas d'extraits de textes mais une critique de ceux-ci. (fr)
- Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser (Vienna, 23 settembre 1866 – Vienna, 1º dicembre 1938) è stato uno storico dell'arte austriaco, l'ultimo grande rappresentante della gloriosa Scuola viennese di storia dell'arte, profondo conoscitore del Medioevo occidentale. (it)
- Julius von Schlosser, född 23 september 1866 i Wien, död där 1 december 1938, var en österrikisk konsthistoriker. Julius von Schlosser publicerade Die Kunstliteratur 1924, en kritisk sammanställning av konstnärsbiogafier från renässansen till 1700-talet. Med detta verk blev Julius von Schlosser stilbildande för en rad konsthistoriker. (sv)
- Юлиус Альвин Франц Георг Андреас Риттер фон Шлоссер (нем. Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser, 23 сентября 1866, Вена — 1 декабря 1938, Вена ) — выдающийся австрийский историк искусства венской школы. По словам Эрнста Гомбриха он является «одной из самых выдающихся личностей в истории искусства». (ru)
- Julius von Schlosser (Viena, 1866 - Viena, 1938), cuyo nombre completo Julius Alwin Franz Georg Ritter von Andreas Schlosser, es un historiador de arte, medievalista y modernista de la escuela de Viena. Estudió diferentes vertientes de la historia del arte, centrándose especialmente en el arte medieval y defendiendo la idea de que el hecho artístico no debe juzgarse ni defenderse, sólo comprenderse. Según Gombrich era “Una de las más distinguidas personalidades de la historia del arte” Falleció el 1 de diciembre de 1938 y está enterrado en el cementerio central de Viena Según Ernst Gombrich: (es)
- Julius Alwin Franz Georg Andreas Ritter von Schlosser (23 de setembro de 1866, Viena - 1 de dezembro de 1938, Viena) foi um historiador da arte austríaco e um importante membro da Escola de História da Arte de Viena. Segundo Ernst Gombrich, ele foi "Uma das personalidades mais destacadas na história da arte". Sendo sua mãe de ascendência italiana, ele falava italiano muito bem e esperava que seus alunos lessem textos italianos originais, particularmente Vasari. Amigo próximo de Benedetto Croce, Von Schlosser traduziu as obras do famoso filósofo italiano para o alemão. (pt)
|
,_Mr._94_bust_(bronze)_in_the_Arkadenhof_of_the_University_of_Vienna_2384-HDR.jpg=3fwidth=3d300)
,_Mr._94_bust_(bronze)_in_the_Arkadenhof_of_the_University_of_Vienna_2384-HDR.jpg){kind=link}
,_Mr._94_bust_(bronze)_in_the_Arkadenhof_of_the_University_of_Vienna_2384-HDR.jpg){kind=link}
