| dbo:abstract
|
- El neomarxisme, en relació amb el pensament marxista, és un conjunt de corrents de pensament del segle XX que es remunta, en els seus principis, als primers escrits de Karl Marx anteriors a la influència d'Engels, i que rebutja el determinisme econòmic percebut en Marx en els escrits posteriors preferint posar l'accent en aspectes psicològics, sociològics i culturals. Els neomarxistes parteixen de l'existència d'una reciprocitat entre infraestructura i superestructura que constitueix precisament el procés dialèctic real. (ca)
- Neomarxismus je označení pro sociologicko-filosofické koncepce 20. století, pocházející zejména ze západoevropského a amerického prostředí a částečně vycházející z učení Karla Marxe a jiných levicových myslitelů. V českém prostředí se pak tento termín také používá jako pejorativní označení v rámci krajně pravicové konspirační teorie o domnělém akademickém a intelektuálním úsilí o rozvrat západní kultury. Cílem neomarxistických sociologicko-filosofických koncepcí je formulace alternativních postkapitalistických projektů, vymezujících se jak proti komunistické politice, tak vůči etablovaným kapitalistickým směrům. Širší pozornost se pojmu dostalo v asociaci s novou levicí. Jakožto sociologická koncepce rozšiřuje neomarxismus klasickou marxistickou filozofii o učení Maxe Webera a jeho analýzy sociální nerovnosti ve vztahu k postavení a moci. Do té doby se totiž marxismus zaměřoval primárně na nerovnost ekonomickou, třídní. Neomarxismus zahrnuje velké množství historicky, tematicky a geograficky rozrůzněných směrů, škol a proudů. navrhuje neomarxisty nazývat všechny marxistické autory 20. století, kteří byli oficiálním (doktrinářským) marxismem-leninismem považováni za odpadlíky či revizionisty. Za neomarxisty bývají někdy označováni také autoři jako Hannah Arendtová, nebo dokonce George Orwell. Proto není jednoduchá a souhrnná charakteristika neomarxismu jako celku prakticky možná. Mezi nejvýznamnější osobnosti s neomarxismem spojované patří Herbert Marcuse, Theodor Adorno, Max Horkheimer, Walter Benjamin, Erich Fromm a Jürgen Habermas. Podle Ladislava Hohoše a Lukáš Perného existuje několik neo-marxismů a také je neo-marxismus heslo eklektické a proto i obtížně definovatelné. Jako synonymum se pro neomarxismus užívají četné další termíny: západní marxismus , západoevropský marxismus (Alfred Schmidt), kritický marxismus, pozdní marxismus, antiautoritářský marxismus nebo neklasický marxismus. Prostředí kulturálních studií pracovalo také s pojmem kulturní marxismus, od konce 90. let jej však začali užívat i paleokonzervativní komentátoři a konspirační teoretikové. Pojmy kulturní marxismus a neomarxismus dnes tedy označují spíše krajně pravicovou antisemitskou konspirační teorii, která prohlašuje západní marxismus za základ pokračujícího akademického a intelektuálního úsilí o rozvrat západní kultury. Vědecká analýza konspirační teorie o neomarxismu přitom dospěla k závěru, že jí popisovaná ideologie není založena na skutečnosti a nezakládá se na žádném skutečném intelektuálním trendu. Místo označení skutečné sociologicko-filosofické koncepce tak pojem neomarxismus slouží častěji jako pejorativní označení a nadávka pro politické oponenty. V době nacistického Německa plnil podobnou funkci pojem kulturní bolševismus, prostřednictvím kterého nacisté tvrdili, že židovský kulturní vliv způsobil německou společenskou degeneraci za liberálního režimu Výmarské republiky (1918–1933) a je příčinou společenské degenerace na Západě. (cs)
- الماركسية الجديدة هي مدرسة فكرية ماركسية تشمل مناهج القرن العشرين التي تعدل أو توسع الماركسية ونظريتها عادةً من خلال دمج عناصر من التقاليد الفكرية الأخرى مثل النظرية النقدية أو التحليل النفسي أو الوجودية (في حالة جان بول سارتر). مثلما هو الحال مع العديد من استخدامات البادئة neo-، حاول بعض المنظرين والجماعات الذين صنفوا على أنهم ماركسيون جدد استكمال أوجه قصور الماركسية الأرثوذكسية أو المادية الديالكتيكية. كان العديد من الماركسيين الجدد البارزين، كهربرت ماركوزه مثلًا وأعضاء آخرين في مدرسة فرانكفورت علماء اجتماع وعلماء نفس. تأتي الماركسية الجديدة ضمن الإطار الأوسع لليسار الجديد. بالمعنى الاجتماعي، تضيف الماركسية الجديدة فهم ماكس ويبر الأوسع لعدم المساواة الاجتماعية، مثل المكانة والسلطة، إلى الفلسفة الماركسية. تشتمل أمثلة الماركسية الجديدة على الماركسية التحليلية، والماركسية البنيوية الفرنسية، والنظرية النقدية، والدراسات الثقافية، بالإضافة إلى بعض أشكال النسوية. تعد نظرية إيريك أولين رايت لمواقع الطبقات المتناقضة مثالًا على التوفيق بين المعتقدات الموجودة في الفكر الماركسي الجديد، إذ تتضمن علم الاجتماع الفيبري وعلم الإجرام النقدي واللاسلطوية. (ar)
- Als Neomarxismus oder Neo-Marxismus werden verschiedene Theorien bezeichnet, die an das Werk von Karl Marx anknüpfen, es auf die jeweilige Gegenwart beziehen und neu interpretieren. Vertreter solcher Theorien nennt man Neomarxisten. (de)
- El neomarxismo, en relación con el pensamiento marxista, es un conjunto de corrientes de pensamiento del siglo XX que se remonta, en sus principios, a los primeros escritos de Karl Marx anteriores a la influencia de Engels, y que rechaza o matiza el determinismo económico percibido en Marx en los escritos posteriores prefiriendo hacer hincapié en aspectos psicológicos, sociológicos y culturales. Muchos neomarxistas como Herbert Marcuse fueron sociólogos y psicólogos. Los neomarxistas parten de la existencia de una reciprocidad entre estructura y superestructura que constituye precisamente el proceso dialéctico real. (es)
- Neo-Marxism is a Marxist school of thought encompassing 20th-century approaches that amend or extend Marxism and Marxist theory, typically by incorporating elements from other intellectual traditions such as critical theory, psychoanalysis, or existentialism (in the case of Jean-Paul Sartre). As with many uses of the prefix neo-, some theorists and groups who are designated as neo-Marxists have attempted to supplement the perceived deficiencies of orthodox Marxism or dialectical materialism. Many prominent neo-Marxists, such as Herbert Marcuse and other members of the Frankfurt School, have historically been sociologists and psychologists. Neo-Marxism comes under the broader framework of the New Left. In a sociological sense, neo-Marxism adds Max Weber's broader understanding of social inequality, such as status and power, to Marxist philosophy. Examples of neo-Marxism include analytical Marxism, French structural Marxism, critical theory, cultural studies, as well as some forms of feminism. Erik Olin Wright's theory of contradictory class locations is an example of the syncretism found in neo-Marxist thought, as it incorporates Weberian sociology, critical criminology, and anarchism. (en)
- Neo-Marxisme adalah istilah diterapkan pada teori sosial atau analisis sosiologi yang mengacu pada ide-ide Karl Marx, Friedrich Engels dan unsur-unsur dari tradisi intelektual lain, seperti psikoanalisis (teori kritis), sosiologi Weberian (teori Erik Olin Wright tentang kelas yang bertentangan) dan anarkisme (kriminologi kritis). Neo-Marxisme juga meliputi analisis Marxisme, Marxisme Hegelian, teori Antonio Gramsci tentang hegemoni, feminisme Marxis, Marxisme ekologis, post-Marxisme dan berbagai teori sosial kritis yang berasal dari Frankfurt School. Penganut Neo-Marxisme (Neo-Marxis) menunjukkan bagaimana kebijakan-kebijakan dalam kapitalisme menghambat pembangunan dan meningkatkan kesenjangan antara negara di bagian utara dan selatan. Sejak saat itu, Neo-Marxis menghasilkan teori ketergantungan dan teori sistem dunia sebagai ilustrasi tentang bagaimana kapitalisme neo-liberal meningkatkan ketidaksetaraan ekonomi global. (in)
- Le néomarxisme est une école de pensée marxiste qui regroupe les différentes approches développées au cours du XXe siècle et qui modifient ou étendent le marxisme et la théorie marxiste, généralement en incorporant des éléments d'autres traditions intellectuelles telles que la théorie critique, la psychanalyse ou l'existentialisme (dans le cas de Jean-Paul Sartre). Comme pour de nombreuses utilisations du préfixe néo-, certains théoriciens et groupes désignés comme néomarxistes ont tenté de compléter les lacunes perçues du marxisme orthodoxe ou du matérialisme dialectique. De nombreux néomarxistes éminents, tels qu'Herbert Marcuse et d'autres membres de l'école de Francfort, étaient des sociologues et des psychologues. Le néo-marxisme s'inscrit également dans le cadre plus large de la Nouvelle Gauche. D'un point de vue sociologique, le néomarxisme ajoute à la philosophie marxiste la compréhension plus large de Max Weber des inégalités sociales, comme le statut et le pouvoir. Le marxisme analytique, le marxisme structurel français, la théorie critique, les études culturelles, ainsi que certaines formes de féminisme sont autant d'exemples de néomarxisme. La théorie d'Erik Olin Wright sur la localisation des classes contradictoires est un exemple du syncrétisme que l'on trouve dans la pensée néomarxiste, car elle intègre la sociologie webérienne, la criminologie critique et l'anarchisme. (fr)
- 신마르크스주의(新 - 主義, 영어: neo-Marxism)는 이탈리아의 그람시, 헝가리의 루카치 등이 1920년대에 주장한 마르크스주의의 분파 사상이다. 1960년대의 신좌익 사상에 영향을 주었으며 독일 프랑크푸르트 학파 등 막스 호르크하이머를 중심으로 한 아도르노·마르쿠제에 의해 1930년대에 계승된 신좌익 사상이다. 초기 마르크스주의 사상은 20세기 초반까지 최초의 논리적 사회주의 사상이란 이유로 그 명성을 얻었지만, 자본주의 사회에서 나타나는 문제를 사회의 하부 구조인 경제 부분(마르크스주의의 경제결정설)만을 언급하는 것으로 발전되었기 때문에 확실한 사회·정치 이론이 없다는 한계에 봉착했다. 이에, 상부 구조인 사회·정치 이론을 정립화하기 위해 이탈리아의 공산주의자인 안토니오 그람시가 자본주의 사회에서 나타나는 비인간적인 문화와 인간 소외를 중점으로 문제를 다뤄 신마르크스주의 사상의 토대를 마련했다. 신마르크스주의의 성립배경으로는, 근대자본주의 사회에서 국가의 역할을 제대로 설명하지 못한 마르크스주의에 대한 비판으로 마르크스-레닌주의 등 유사개념의 마르크스주의가 탄생하게 되고, 이 개념을 총칭해서 V.Weiss는 후속 마르크스주의라고 정의내린다. 포괄적으로 후속 마르크스주의에 속하지만 속한 요소들과는 차별화된 개념이 신마르크스주의이며 마르크스주의에 대한 재해석 및 왜곡된 마르크스주의를 바로잡는 사회철학적 사조 및 현상을 뜻한다. 이러한 신마르크스주의는 후속 마르크스주의에 대한 무반성(無反省)적 태도와 사회철학적 강제성에 대해 비판하며 태동(胎動)하였다. 신마르크스주의에 대한 정의와 주장은 학자별로 조금씩 다르나 대체로 인간소외, 탈인격화, 개인화 등의 문제에 대한 Humanism적 요소를 강조하며 인간 중심의 인본적 사상을 주장한다는 점. 주관과 객관, 이론과 실천을 통합하여 마르크스주의의 유물론에 대한 과학적 체계화를 주장한다는 점은 대동소이하다. 사회 문제를 전문적으로 분석한 마르크스주의인 신마르크스주의는 이런 특징 때문에 사회 개혁에 중점을 두는 좌익 운동인 신좌익 운동의 토대가 되는 사상이 되었다. (ko)
- Con il termine neomarxismo si indicano in generale quegli approcci teorici nati tra gli anni '50 e gli anni '70 del XX secolo volti a modificare e/o ampliare il marxismo, solitamente prendendo spunto da elementi già presenti in altre tradizioni intellettuali, come ad esempio la psicoanalisi o la teoria critica sviluppatasi all'interno della scuola di Francoforte. Il principale teorico del Neomarxismo è il sociologo statunitense Erik Olin Wright, che si è occupato in particolare di definire il concetto di classe sociale rivelandone la sua contraddittorietà e traendo ispirazione dalla criminologia critica, dall'anarchismo e dal pensiero di Max Weber. A Wright vanno senz'altro aggiunti gli economisti Ernest Mandel, Paul A.Baran e Paul Sweezy: tutti e tre diedero infatti vita ad una vera e propria scuola neomarxista, spesso nota con il nome di Radical Political Economy, sostenendo le proprie tesi su diverse riviste da loro stessi fondate, come: New Left Review, The Monthly Review Press e successivamente The Review of Radical Political Economy. Altri gruppi neomarxisti erano sorti con l'obiettivo di colmare le presunte carenze del materialismo dialettico e del marxismo più ortodosso, talvolta eliminando l'ateismo e connotando il marxismo di caratteristiche cristiane (vedi il comunismo cristiano). Tra i fautori di questa corrente molti erano anche psicologi, filosofi e sociologi, come ad esempio Herbert Marcuse. Oggi il neomarxismo è più semplicemente considerato come una connotazione più ampia del pensiero New Left e sovente il termine viene utilizzato per descrivere coloro che si oppongono alle diseguaglianze tra i vari Paesi in via di sviluppo nell'era della globalizzazione. In senso sociologico, il neomarxismo applica al concetto weberiano di uguaglianza sociale, concetti appartenenti alla filosofia marxista come status sociale e potere. Correnti simili al neomarxismo sono il e il . (it)
- Het neomarxisme omvat een aantal marxistische denkstromingen in de westerse wereld die vanaf de jaren 1920 nieuwe interpretaties van Karl Marx' denken maakten, onafhankelijk van het marxisme-leninisme en de politieke praktijk daarvan in de Sovjet-Unie en andere communistische landen. Ze houden wel vast aan de cruciale rol van de klassenstrijd en de band met de arbeidersbeweging. Georg Lukács, Karl Korsch en Antonio Gramsci worden ook wel gezien als vertegenwoordigers van het zoals dat ontstond in de jaren 1920. Het daardoor geïnspireerde neomarxisme ontwikkelde zich via de Frankfurter Schule, Louis Althusser en het Italiaans autonoom marxisme. Deze stromingen worden vaak gevat onder de term van kritische theorie, hoewel deze term ook enger wordt gebruikt voor het werk van de Frankfurter Schule of breder ook postmarxisten bevat zoals Michel Foucault. (nl)
- Neomarksizm – kierunek filozoficzny, odrzucający leninowską interpretację marksizmu, popularny w drugiej połowie XX wieku w krajach zachodnich. Łączył marksizm z filozofią Hegla i wiązał go z egzystencjalizmem, strukturalizmem i psychoanalizą. Neomarksizm rozwijali zwłaszcza przedstawiciele szkoły frankfurckiej, był on też inspiracją dla nowej lewicy. W sensie socjologicznym neomarksizm dodaje do filozofii marksistowskiej szersze rozumienie nierówności społecznych, takich jak status i władza, autorstwa Maxa Webera. Przykłady neomarksizmu obejmują marksizm analityczny, francuski marksizm strukturalny, teorię krytyczną, kulturoznawstwo, a także niektóre formy feminizmu. Teoria sprzecznych lokalizacji klasowych Erika Olina Wrighta jest przykładem synkretyzmu znalezionego w myśli neomarksistowskiej, ponieważ obejmuje ona socjologię Maxa Webera, krytyczną kryminologię i anarchizm. Najważniejszymi reprezentantami neomarksizmu byli Stanisław Brzozowski, Antonio Gramsci, György Lukács, Karl Korsch, Ernst Bloch, Louis Althusser. (pl)
- Неомарксизм — термин, часто применяемый для обозначения различных социально-философских течений в марксизме, таких как Франкфуртская школа, примыкающая к ней школа праксиса и прочих, которые изменили или расширили марксизм, как правило, путем включения элементов из других интеллектуальных традиций, таких как критическая теория, психоанализ, экзистенциализм и т.д. Впервые как явление получил своё развитие в западном марксизме, однако со временем распространился и на другие страны, включая СССР. Концепции неомарксизма стали одной из составных частей теории новых левых. Характерными для него являются: отчуждение и возможность его преодоления; проблема современного революционного субъекта; роль прямой демократии; преодоление сталинизма; авторитарное сознание и его преодоление; преодоление “массового общества”, общества потребления и “массовой культуры”; вскрытие ангажированности всех сфер общественной жизни. (ru)
- Nymarxism eller Neomarxism är ett begrepp för att beteckna ett flertal marxistiska åskådningar som växte fram under mellankrigstiden och som utan att acceptera Karl Marx och Friedrich Engels grundsyn likväl mottog starka influenser från de båda. Främst används det om Austro-marxismen som med sina ledare Otto Bauer och Max Adler stod på rent marxistisk grund, men även hämtade drag från kantianismen. En mot Marx mer kritiskt inställd åskådning var den inom den tyska socialdemokratin verkande gruppen för vilka Sozialistische Monatshefte var språkrör. Den svenske socialdemokraten Nils Karleby var starkt influerad av denna grupp. Andra grupper märks den från syndikalismen utgående Georges Sorel, som själv emellanåt betraktade sig som nymarxist. (sv)
- 新馬克思主義（英語：Neo-Marxism），是指在馬克思古典理念基础之上结合一些人类现代哲学思想，但仍相信并堅持馬克思主義的基本原則。 (zh)
- Неомарксизм (або західний марксизм) — широкий термін, що позначає філософські та соціологічні теорії 20 ст., що намагалися продовжити й модернізувати вчення марксизму з врахуванням новітніх течій філософської думки, таких як фрейдизм, соціальну філософію Макса Вебера тощо. До неомарксизму належать франкфуртська школа, зокрема , , Луї Альтюсера та інші. Неомарксистські пошуки загалом не узгоджуються із марксизмом-ленінізмом, тому неомарксизм розглядався в СРСР як частина . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El neomarxisme, en relació amb el pensament marxista, és un conjunt de corrents de pensament del segle XX que es remunta, en els seus principis, als primers escrits de Karl Marx anteriors a la influència d'Engels, i que rebutja el determinisme econòmic percebut en Marx en els escrits posteriors preferint posar l'accent en aspectes psicològics, sociològics i culturals. Els neomarxistes parteixen de l'existència d'una reciprocitat entre infraestructura i superestructura que constitueix precisament el procés dialèctic real. (ca)
- Als Neomarxismus oder Neo-Marxismus werden verschiedene Theorien bezeichnet, die an das Werk von Karl Marx anknüpfen, es auf die jeweilige Gegenwart beziehen und neu interpretieren. Vertreter solcher Theorien nennt man Neomarxisten. (de)
- El neomarxismo, en relación con el pensamiento marxista, es un conjunto de corrientes de pensamiento del siglo XX que se remonta, en sus principios, a los primeros escritos de Karl Marx anteriores a la influencia de Engels, y que rechaza o matiza el determinismo económico percibido en Marx en los escritos posteriores prefiriendo hacer hincapié en aspectos psicológicos, sociológicos y culturales. Muchos neomarxistas como Herbert Marcuse fueron sociólogos y psicólogos. Los neomarxistas parten de la existencia de una reciprocidad entre estructura y superestructura que constituye precisamente el proceso dialéctico real. (es)
- 新馬克思主義（英語：Neo-Marxism），是指在馬克思古典理念基础之上结合一些人类现代哲学思想，但仍相信并堅持馬克思主義的基本原則。 (zh)
- Неомарксизм (або західний марксизм) — широкий термін, що позначає філософські та соціологічні теорії 20 ст., що намагалися продовжити й модернізувати вчення марксизму з врахуванням новітніх течій філософської думки, таких як фрейдизм, соціальну філософію Макса Вебера тощо. До неомарксизму належать франкфуртська школа, зокрема , , Луї Альтюсера та інші. Неомарксистські пошуки загалом не узгоджуються із марксизмом-ленінізмом, тому неомарксизм розглядався в СРСР як частина . (uk)
- الماركسية الجديدة هي مدرسة فكرية ماركسية تشمل مناهج القرن العشرين التي تعدل أو توسع الماركسية ونظريتها عادةً من خلال دمج عناصر من التقاليد الفكرية الأخرى مثل النظرية النقدية أو التحليل النفسي أو الوجودية (في حالة جان بول سارتر). مثلما هو الحال مع العديد من استخدامات البادئة neo-، حاول بعض المنظرين والجماعات الذين صنفوا على أنهم ماركسيون جدد استكمال أوجه قصور الماركسية الأرثوذكسية أو المادية الديالكتيكية. كان العديد من الماركسيين الجدد البارزين، كهربرت ماركوزه مثلًا وأعضاء آخرين في مدرسة فرانكفورت علماء اجتماع وعلماء نفس. (ar)
- Neomarxismus je označení pro sociologicko-filosofické koncepce 20. století, pocházející zejména ze západoevropského a amerického prostředí a částečně vycházející z učení Karla Marxe a jiných levicových myslitelů. V českém prostředí se pak tento termín také používá jako pejorativní označení v rámci krajně pravicové konspirační teorie o domnělém akademickém a intelektuálním úsilí o rozvrat západní kultury. (cs)
- Neo-Marxism is a Marxist school of thought encompassing 20th-century approaches that amend or extend Marxism and Marxist theory, typically by incorporating elements from other intellectual traditions such as critical theory, psychoanalysis, or existentialism (in the case of Jean-Paul Sartre). (en)
- Le néomarxisme est une école de pensée marxiste qui regroupe les différentes approches développées au cours du XXe siècle et qui modifient ou étendent le marxisme et la théorie marxiste, généralement en incorporant des éléments d'autres traditions intellectuelles telles que la théorie critique, la psychanalyse ou l'existentialisme (dans le cas de Jean-Paul Sartre). (fr)
- Neo-Marxisme adalah istilah diterapkan pada teori sosial atau analisis sosiologi yang mengacu pada ide-ide Karl Marx, Friedrich Engels dan unsur-unsur dari tradisi intelektual lain, seperti psikoanalisis (teori kritis), sosiologi Weberian (teori Erik Olin Wright tentang kelas yang bertentangan) dan anarkisme (kriminologi kritis). Neo-Marxisme juga meliputi analisis Marxisme, Marxisme Hegelian, teori Antonio Gramsci tentang hegemoni, feminisme Marxis, Marxisme ekologis, post-Marxisme dan berbagai teori sosial kritis yang berasal dari Frankfurt School. (in)
- Con il termine neomarxismo si indicano in generale quegli approcci teorici nati tra gli anni '50 e gli anni '70 del XX secolo volti a modificare e/o ampliare il marxismo, solitamente prendendo spunto da elementi già presenti in altre tradizioni intellettuali, come ad esempio la psicoanalisi o la teoria critica sviluppatasi all'interno della scuola di Francoforte. In senso sociologico, il neomarxismo applica al concetto weberiano di uguaglianza sociale, concetti appartenenti alla filosofia marxista come status sociale e potere. Correnti simili al neomarxismo sono il e il . (it)
- 신마르크스주의(新 - 主義, 영어: neo-Marxism)는 이탈리아의 그람시, 헝가리의 루카치 등이 1920년대에 주장한 마르크스주의의 분파 사상이다. 1960년대의 신좌익 사상에 영향을 주었으며 독일 프랑크푸르트 학파 등 막스 호르크하이머를 중심으로 한 아도르노·마르쿠제에 의해 1930년대에 계승된 신좌익 사상이다. 초기 마르크스주의 사상은 20세기 초반까지 최초의 논리적 사회주의 사상이란 이유로 그 명성을 얻었지만, 자본주의 사회에서 나타나는 문제를 사회의 하부 구조인 경제 부분(마르크스주의의 경제결정설)만을 언급하는 것으로 발전되었기 때문에 확실한 사회·정치 이론이 없다는 한계에 봉착했다. 이에, 상부 구조인 사회·정치 이론을 정립화하기 위해 이탈리아의 공산주의자인 안토니오 그람시가 자본주의 사회에서 나타나는 비인간적인 문화와 인간 소외를 중점으로 문제를 다뤄 신마르크스주의 사상의 토대를 마련했다. 사회 문제를 전문적으로 분석한 마르크스주의인 신마르크스주의는 이런 특징 때문에 사회 개혁에 중점을 두는 좌익 운동인 신좌익 운동의 토대가 되는 사상이 되었다. (ko)
- Het neomarxisme omvat een aantal marxistische denkstromingen in de westerse wereld die vanaf de jaren 1920 nieuwe interpretaties van Karl Marx' denken maakten, onafhankelijk van het marxisme-leninisme en de politieke praktijk daarvan in de Sovjet-Unie en andere communistische landen. Ze houden wel vast aan de cruciale rol van de klassenstrijd en de band met de arbeidersbeweging. (nl)
- Neomarksizm – kierunek filozoficzny, odrzucający leninowską interpretację marksizmu, popularny w drugiej połowie XX wieku w krajach zachodnich. Łączył marksizm z filozofią Hegla i wiązał go z egzystencjalizmem, strukturalizmem i psychoanalizą. Neomarksizm rozwijali zwłaszcza przedstawiciele szkoły frankfurckiej, był on też inspiracją dla nowej lewicy. W sensie socjologicznym neomarksizm dodaje do filozofii marksistowskiej szersze rozumienie nierówności społecznych, takich jak status i władza, autorstwa Maxa Webera. Przykłady neomarksizmu obejmują marksizm analityczny, francuski marksizm strukturalny, teorię krytyczną, kulturoznawstwo, a także niektóre formy feminizmu. Teoria sprzecznych lokalizacji klasowych Erika Olina Wrighta jest przykładem synkretyzmu znalezionego w myśli neomarksistow (pl)
- Неомарксизм — термин, часто применяемый для обозначения различных социально-философских течений в марксизме, таких как Франкфуртская школа, примыкающая к ней школа праксиса и прочих, которые изменили или расширили марксизм, как правило, путем включения элементов из других интеллектуальных традиций, таких как критическая теория, психоанализ, экзистенциализм и т.д. Впервые как явление получил своё развитие в западном марксизме, однако со временем распространился и на другие страны, включая СССР. Концепции неомарксизма стали одной из составных частей теории новых левых. (ru)
- Nymarxism eller Neomarxism är ett begrepp för att beteckna ett flertal marxistiska åskådningar som växte fram under mellankrigstiden och som utan att acceptera Karl Marx och Friedrich Engels grundsyn likväl mottog starka influenser från de båda. Främst används det om Austro-marxismen som med sina ledare Otto Bauer och Max Adler stod på rent marxistisk grund, men även hämtade drag från kantianismen. Andra grupper märks den från syndikalismen utgående Georges Sorel, som själv emellanåt betraktade sig som nymarxist. (sv)
|
