| dbo:abstract
|
- El Papir de 75, o Papir Bodmer XIV-XV) és un dels papirs més antics del Nou Testament. El seu descobriment ha tingut un profund efecte en la crítica textual de la Bíblia, per la seva concordança amb el Còdex Vaticanus. Formava part de la Biblioteca Bodmeriana a Suïssa fins que el 22 de novembre del 2006, fou donat a Benet XVI i va ser dipositat a la Biblioteca Vaticana a Roma. (ca)
- Papyrus 75 (nach Gregory-Aland 75, Papyrus Bodmer XIV–XV) ist ein früher Papyrus des Neuen Testaments. Ursprünglich enthielt er etwa 144 Seiten, von denen 102 entweder vollständig oder in Teilen noch erhalten sind. Er „enthält die Hälfte des Textes von [...] zwei Evangelien“ – Lukas (Papyrus Bodmer XIV) und Johannes (Papyrus Bodmer XV) – auf Griechisch. Er wurde von Nestle-Aland (27. Aufl.) als Handschrift des frühen dritten Jahrhunderts datiert. Er ist eines der ältesten Manuskripte (zusammen mit 4) des Lukasevangeliums. „Das verbliebene Fragment enthält Lukas 3:18–24:53 [...]“. „Ein besonderes Merkmal dieses Kodex ist die Tatsache, dass Lukas auf der gleichen Seite endet, wo das Johannesevangelium beginnt.“ Der griechische Text dieses Kodex ist von alexandrinischem Texttyp. Kurt Aland ordnete ihn in Kategorie I ein. Der Text ist näher am Codex Vaticanus als am Codex Sinaiticus. Die Übereinstimmung von 75 und codex B beträgt 92 % in Johannes und 94 % in Lukas. Es stimmt mit 111 überein. Zurzeit wird das Manuskript in der Bibliothek des Vatikan in Rom aufbewahrt. Die Entdeckung von 75 hatte grundlegenden Einfluss auf die Textkritik des Neuen Testaments, da er hervorragend mit dem Codex Vaticanus übereinstimmt. (de)
- La Papiruso 75 (75; Papiruso Bodmer XIV-XV) estas unu el la plej antikvaj papirusoj de la Nova Testamento. Dekomence ĝin formis ĉirkaŭ 144 paĝoj kies 102 estas pretervivintaj komplete aŭ parte»; ĝi entenas ĉirkaŭ la duonon de la teksto de du kanonaj Evangelioj, nome la Evangelio laŭ Luko (ĉe Papiruso Bodmer XIV) kaj la Evangelio laŭ Johano (ĉe Papiruso Bodmer XV) ambaŭ en greka lingvo. (27-a eldono, ) ĝin reirigas al la komenco de la 3-a jarcento; temas, do, pri unu el la plej antikvaj manuskriptoj de la Nova Testamento kune kun la (=4), de la Evangelio laŭ Luko (la fragmentoj pretervivintaj entenas: 3:18-24:53». Ĝi, kiel dirite, entenas ankaŭ grandajn erojn de la Evangelio laŭ Johano: 1-15. Nekutima karakterizo de tiu kodeksa manuskripto estas ke Luko finiĝas kaj Johano konenciĝas en la sama folio (paĝo).Sinsekva malkovro pri aliaj fragmentoj inkluzivigis aliaj erojn inter tiuj konservitaj en la Papiruso 75, nome Luko 4:1-2 e 5:37-39 kaj Johano 11:15-18,31-33, 12:47, 13:10, 14,9-10, 14:26-15,10. (eo)
- El Papiro 75 (75, Papiro Bodmer XIV-XV) es un papiro del Nuevo Testamento en griego antiguo. (es)
- Le Papyrus 75 (P75, Papyrus Bodmer XIV-XV) est un papyrus du Nouveau Testament. Il contient environ la moitié du texte de deux évangiles : L'Évangile selon Luc (Papyrus Bodmer XIV) et l'Évangile selon Jean (Papyrus Bodmer XV) en Grec ancien. Selon le classement Nestle-Aland (27e édition, NA27) il est daté du début du IIIe siècle. C'est (avec le Papyrus 4) un des plus anciens manuscrits de l'Évangile selon Luc. 'Le fragment qui subsiste contient Luc 3:18-24:53 ...'. Le manuscrit ne contient pas de Luc 22,43-44 et Pericope Adulterae (Jean 7,53-8,11). Il a fait l'objet d'une donation à la Bibliothèque du Vatican en 2007. Jusqu’ici ce papyrus était conservé à Cologny, près de Genève, par la Fondation Martin Bodmer, à laquelle il appartenait. (fr)
- Papyrus 75 (formerly Papyrus Bodmer XIV–XV, now Hanna Papyrus 1), designated by the siglum 𝔓75 (in the Gregory-Aland numbering of New Testament manuscripts), is an early Greek New Testament manuscript written on papyrus. It contains text from the Gospel of Luke 3:18-24:53, and John 1:1-15:8. It is generally described as "the most significant" papyrus of the New Testament to be discovered so far. Using the study of comparative writing styles (palaeography), it has been traditionally dated to the third century. It is due to this early dating that the manuscript has a high evaluation, and the fact its text so closely resembles that of the fourth-century Codex Vaticanus. It is currently housed in the Vatican Library (Hanna Papyrus 1) in Rome. (en)
- Papirus 75 (bahasa Inggris: Papyrus 75; dalam penomoran Gregory-Aland diberi kode 75, atau Papirus Bodmer XIV-XV) adalah sebuah naskah papirus kuno yang berisi bagian Perjanjian Baru dari Alkitab Kristen dalam bahasa Yunani. (in)
- Il Papiro 75 (75; Papiro Bodmer XIV-XV) è un antico papiro del Nuovo Testamento. Originariamente «conteneva circa 144 pagine [...] delle quali 102 sono sopravvissute, in tutto o in parte». «Contiene circa metà del testo di [...] due Vangeli» - Vangelo secondo Luca (Papiro Bodmer XIV) e secondo Giovanni (Papiro Bodmer XV) in greco. Nestle-Aland (27ª edizione, NA27) lo data come un dell'inizio del III secolo; si tratta dunque di uno dei manoscritti più antichi, assieme al 4, del Vangelo secondo Luca. «Il frammento sopravvissuto contiene Luca 3:18-24:53». Contiene anche grosse porzioni di Giovanni 1-15. «Una caratteristica insolita di questo codice è che Luca termina e Giovanni inizia sulla stessa pagina». Una successiva scoperta di altri frammenti ha incluso nuovi brani fra quelli conservati nel Papiro 75: Luca 4:1-2 e 5:37-39 e Giovanni 11:15-18,31-33, 12:47, 13:10, 14,9-10, 14:26-15,10. (it)
- Papyrus 75 (P75) (Papyrus Bodmer XV) is een codex (boek) met delen van het Evangelie volgens Lucas en het Evangelie volgens Johannes, en maakt deel uit van de verzameling die wordt aangeduid met Bodmer papyri. (nl)
- Papirus Bodmer XIV-XV, oznaczony symbolem (według systemu Gregory-Aland) – jeden z najstarszych i najlepiej zachowanych wczesnych rękopisów Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na lata 175–225 n.e. W IV wieku prawdopodobnie należał do biblioteki klasztoru Pachomiusza, a około roku 700 ukryty został w kopcu przy rzece Nil. Odkryty został w połowie XX wieku, od roku 2006 przechowywany jest w Bibliotece Watykańskiej. Tekst rękopisu jest wysoko oceniany przez współczesnych krytyków tekstu, cieszy się opinią najlepszej zachowanej kopii ewangelicznego tekstu i wraz z Kodeksem Watykańskim służy za podstawę w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu w tekście Ewangelii Łukasza i Jana. Odkrycie rękopisu zmieniło poglądy krytyków tekstu na historię tekstu Nowego Testamentu. (pl)
- O Papiro 75 (75) é um antigo papiro do Novo Testamento que contém fragmentos de Lucas (3:18-24:53) e João (grandes porções dos caps. 1 à 15) e faz parte dos chamados Papiros Bodmer. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- El Papir de 75, o Papir Bodmer XIV-XV) és un dels papirs més antics del Nou Testament. El seu descobriment ha tingut un profund efecte en la crítica textual de la Bíblia, per la seva concordança amb el Còdex Vaticanus. Formava part de la Biblioteca Bodmeriana a Suïssa fins que el 22 de novembre del 2006, fou donat a Benet XVI i va ser dipositat a la Biblioteca Vaticana a Roma. (ca)
- El Papiro 75 (75, Papiro Bodmer XIV-XV) es un papiro del Nuevo Testamento en griego antiguo. (es)
- Papirus 75 (bahasa Inggris: Papyrus 75; dalam penomoran Gregory-Aland diberi kode 75, atau Papirus Bodmer XIV-XV) adalah sebuah naskah papirus kuno yang berisi bagian Perjanjian Baru dari Alkitab Kristen dalam bahasa Yunani. (in)
- Papyrus 75 (P75) (Papyrus Bodmer XV) is een codex (boek) met delen van het Evangelie volgens Lucas en het Evangelie volgens Johannes, en maakt deel uit van de verzameling die wordt aangeduid met Bodmer papyri. (nl)
- O Papiro 75 (75) é um antigo papiro do Novo Testamento que contém fragmentos de Lucas (3:18-24:53) e João (grandes porções dos caps. 1 à 15) e faz parte dos chamados Papiros Bodmer. (pt)
- La Papiruso 75 (75; Papiruso Bodmer XIV-XV) estas unu el la plej antikvaj papirusoj de la Nova Testamento. Dekomence ĝin formis ĉirkaŭ 144 paĝoj kies 102 estas pretervivintaj komplete aŭ parte»; ĝi entenas ĉirkaŭ la duonon de la teksto de du kanonaj Evangelioj, nome la Evangelio laŭ Luko (ĉe Papiruso Bodmer XIV) kaj la Evangelio laŭ Johano (ĉe Papiruso Bodmer XV) ambaŭ en greka lingvo. (27-a eldono, ) ĝin reirigas al la komenco de la 3-a jarcento; temas, do, pri unu el la plej antikvaj manuskriptoj de la Nova Testamento kune kun la (=4), de la Evangelio laŭ Luko (la fragmentoj pretervivintaj entenas: 3:18-24:53». Ĝi, kiel dirite, entenas ankaŭ grandajn erojn de la Evangelio laŭ Johano: 1-15. Nekutima karakterizo de tiu kodeksa manuskripto estas ke Luko finiĝas kaj Johano konenciĝas en la (eo)
- Papyrus 75 (nach Gregory-Aland 75, Papyrus Bodmer XIV–XV) ist ein früher Papyrus des Neuen Testaments. Ursprünglich enthielt er etwa 144 Seiten, von denen 102 entweder vollständig oder in Teilen noch erhalten sind. Er „enthält die Hälfte des Textes von [...] zwei Evangelien“ – Lukas (Papyrus Bodmer XIV) und Johannes (Papyrus Bodmer XV) – auf Griechisch. Er wurde von Nestle-Aland (27. Aufl.) als Handschrift des frühen dritten Jahrhunderts datiert. Er ist eines der ältesten Manuskripte (zusammen mit 4) des Lukasevangeliums. „Das verbliebene Fragment enthält Lukas 3:18–24:53 [...]“. „Ein besonderes Merkmal dieses Kodex ist die Tatsache, dass Lukas auf der gleichen Seite endet, wo das Johannesevangelium beginnt.“ (de)
- Papyrus 75 (formerly Papyrus Bodmer XIV–XV, now Hanna Papyrus 1), designated by the siglum 𝔓75 (in the Gregory-Aland numbering of New Testament manuscripts), is an early Greek New Testament manuscript written on papyrus. It contains text from the Gospel of Luke 3:18-24:53, and John 1:1-15:8. It is generally described as "the most significant" papyrus of the New Testament to be discovered so far. Using the study of comparative writing styles (palaeography), it has been traditionally dated to the third century. It is due to this early dating that the manuscript has a high evaluation, and the fact its text so closely resembles that of the fourth-century Codex Vaticanus. (en)
- Le Papyrus 75 (P75, Papyrus Bodmer XIV-XV) est un papyrus du Nouveau Testament. Il contient environ la moitié du texte de deux évangiles : L'Évangile selon Luc (Papyrus Bodmer XIV) et l'Évangile selon Jean (Papyrus Bodmer XV) en Grec ancien. Selon le classement Nestle-Aland (27e édition, NA27) il est daté du début du IIIe siècle. C'est (avec le Papyrus 4) un des plus anciens manuscrits de l'Évangile selon Luc. 'Le fragment qui subsiste contient Luc 3:18-24:53 ...'. Le manuscrit ne contient pas de Luc 22,43-44 et Pericope Adulterae (Jean 7,53-8,11). (fr)
- Il Papiro 75 (75; Papiro Bodmer XIV-XV) è un antico papiro del Nuovo Testamento. Originariamente «conteneva circa 144 pagine [...] delle quali 102 sono sopravvissute, in tutto o in parte». «Contiene circa metà del testo di [...] due Vangeli» - Vangelo secondo Luca (Papiro Bodmer XIV) e secondo Giovanni (Papiro Bodmer XV) in greco. Nestle-Aland (27ª edizione, NA27) lo data come un dell'inizio del III secolo; si tratta dunque di uno dei manoscritti più antichi, assieme al 4, del Vangelo secondo Luca. «Il frammento sopravvissuto contiene Luca 3:18-24:53». Contiene anche grosse porzioni di Giovanni 1-15. «Una caratteristica insolita di questo codice è che Luca termina e Giovanni inizia sulla stessa pagina». (it)
- Papirus Bodmer XIV-XV, oznaczony symbolem (według systemu Gregory-Aland) – jeden z najstarszych i najlepiej zachowanych wczesnych rękopisów Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na lata 175–225 n.e. W IV wieku prawdopodobnie należał do biblioteki klasztoru Pachomiusza, a około roku 700 ukryty został w kopcu przy rzece Nil. Odkryty został w połowie XX wieku, od roku 2006 przechowywany jest w Bibliotece Watykańskiej. (pl)
|
