| dbo:abstract
|
- Robert Edward Freitas Ortega (1973-) es un investigador senior, uno de los cuatro investigadores de la fundación no lucrativa Instituto para la Fabricación Molecular, en Palo Alto, California. [1] (es)
- Robert A. Freitas Jr., né en 1952, est un chercheur et un ingénieur américain, spécialiste de la nanotechnologie, et travaillant au sein de la fondation Institute for Molecular Manufacturing installée à Palo Alto, en Californie. Il obtient en 1974 sa B.A en physique et en psychologie au (en), puis en 1978 il devient Juris Doctor (J.D.) à l'université de Santa Clara. Il a écrit plus de 150 articles techniques, livres, chapitres de livres, sur des sujets variés touchant à la technologie. Il a codirigé en 1980 le programme de faisabilité de la NASA concernant l'auto-réduplication dans l'espace. Il a ensuite travaillé sur un nanorobot médical, le « respirocyte ». (fr)
- Robert A. Freitas, Jr. adalah peneliti senior, salah satu dari empat peneliti di institusi nonprofit (IMM) di Palo Alto, California. Ia memegang dua gelar sarjana, yaitu di bidang fisika dan psikologi dari , dan pada tahun 1978, ia mendapat gelar Doktor Yuris (Juris Doctor, J.D.) dari Universitas Santa Clara. Ia telah menulis lebih dari 150 paper, buku, dan artikel di berbagai jenis bidang sains. Pada tahun 1977-78, Freitas membuat konsep (SQ) sebagai cara untuk menjelaskan rata-rata pemrosesan informasi pada atau komputer. Saat ini, Freitas menulis , buku yang mendiskusikan tentang potensi aplikasi medis dari nanoteknologi molekuler yang masih hipotetis. volume I diterbitkan Oktober 1999 oleh Landes Bioscience ketika Freitas masih menjabat sebagai peneliti di IMM. Ia menerbitkan volume IIA pada Oktober 2003 oleh Landes Bioscience ketika ia masih menjadi peneliti di Zyvex Corp. tahun 2000-2004, suatu perusahaan nanoteknologi yang berkantor pusat di , Texas. Freitas saat ini sedang menyelesaikan Volume IIB dan III dan ini sedang menjabat sebagai konsultan intan hipotetis dan desain perakitan molekuler hipotetis di IMM. Dan pada tahun 2004, Freitas bersama menulis dan menerbitkan Kinematic Self-Replicating Machine. Pada tahun 2006, dan Freitas mendirikan , program penelitian untuk membuat pabrik nano pertama pembuat benda serupa intan. Pada tahun 2006, Freitas dianugrahi dari dan menerima tahun 2007 dari . (in)
- Robert A. Freitas Jr. (born 1952) is an American nanotechnologist. (en)
- Robert A. Freitas Jr. – jeden z czterech badaczy w fundacji non-profit Institute for Molecular Manufacturing w Palo Alto (Kalifornia). W 1974 ukończył fizykę i psychologię uzyskując stopień Bachelor na Harvey Mudd College, a w 1978 stopień Juris Doctor na Santa Clara University. Jest autorem ponad 150 prac technicznych, rozdziałów książek i artykułów popularnych z dziedziny inżynierii, nauki i prawa. W 1980 współredagował analizę wykonalności samo-powielających się fabryk kosmicznych opracowaną przez NASA, następnie był autorem pierwszego szczegółowego studium projektu technicznego hipotetycznego medycznego nanorobota, respirocytu (sztuczne ciałko czerwone), jaki opublikowało pismo medyczne. W 1977-78 Robert Freitas stworzył koncepcję (SQ) (współczynnik odczuwalności) do opisania prędkości przetwarzania informacji w żywych organizmach lub komputerach. Freitas jest autorem wielotomowego dzieła Nanomedicine, pierwszej mającej formę książki dyskusji technicznej o potencjalnych zastosowaniach hipotetycznej nanotechnologii molekularnej i medycznych nanorobotów. Tom pierwszy wydało w 1999 wydawnictwo medyczne Landes Bioscience, gdy Freitas zajmował stanowisko badawcze (Research Fellow) w Institute for Molecular Manufacturing. Tom IIA wydało to samo wydawnictwo w 2003, gdy Freitas był w latach 2000-2004 badaczem w korporacji Zyvex, firmie nanotechnologicznej z siedzibę w Richardson w stanie Texas. W 2004 Robert Freitas i Ralph Merkle wydali napisaną wspólnie Kinematic Self-Replicating Machines, pierwszą kompletną pracę z dziedziny hipotetycznych samo-replikujących się maszyn. W 2006 Freitas i Merkle ufundowali Nanofactory Collaboration, program badawczy mający na celu utworzenie pierwszej działającej nanofabryki diamondoidów. W 2006 Lifeboat Foundation przyznała Freitasowi Guardian Award, a w 2007 otrzymał Foresight Prize in Communication od Foresight Institute. W 2009 Freitas został laureatem w Nanotechnologii Teoretycznej W 2010 Freitas uzyskał patent, będący w czasie składania aplikacji (2004) pierwszą aplikacją z dziedziny mechanicznej syntezy diamentów (diamond mechanosynthesis]). (pl)
- Роберт Фрайтас (англ. Robert Freitas, род.1952) — исследователь в области наномедицины, один из четырёх исследователей в некоммерческой организации Институт Молекулярного Производства в Пало-Альто, Калифорния. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Robert Edward Freitas Ortega (1973-) es un investigador senior, uno de los cuatro investigadores de la fundación no lucrativa Instituto para la Fabricación Molecular, en Palo Alto, California. [1] (es)
- Robert A. Freitas Jr. (born 1952) is an American nanotechnologist. (en)
- Роберт Фрайтас (англ. Robert Freitas, род.1952) — исследователь в области наномедицины, один из четырёх исследователей в некоммерческой организации Институт Молекулярного Производства в Пало-Альто, Калифорния. (ru)
- Robert A. Freitas, Jr. adalah peneliti senior, salah satu dari empat peneliti di institusi nonprofit (IMM) di Palo Alto, California. Ia memegang dua gelar sarjana, yaitu di bidang fisika dan psikologi dari , dan pada tahun 1978, ia mendapat gelar Doktor Yuris (Juris Doctor, J.D.) dari Universitas Santa Clara. Ia telah menulis lebih dari 150 paper, buku, dan artikel di berbagai jenis bidang sains. (in)
- Robert A. Freitas Jr., né en 1952, est un chercheur et un ingénieur américain, spécialiste de la nanotechnologie, et travaillant au sein de la fondation Institute for Molecular Manufacturing installée à Palo Alto, en Californie. (fr)
- Robert A. Freitas Jr. – jeden z czterech badaczy w fundacji non-profit Institute for Molecular Manufacturing w Palo Alto (Kalifornia). W 1974 ukończył fizykę i psychologię uzyskując stopień Bachelor na Harvey Mudd College, a w 1978 stopień Juris Doctor na Santa Clara University. Jest autorem ponad 150 prac technicznych, rozdziałów książek i artykułów popularnych z dziedziny inżynierii, nauki i prawa. W 1980 współredagował analizę wykonalności samo-powielających się fabryk kosmicznych opracowaną przez NASA, następnie był autorem pierwszego szczegółowego studium projektu technicznego hipotetycznego medycznego nanorobota, respirocytu (sztuczne ciałko czerwone), jaki opublikowało pismo medyczne. (pl)
|
