Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                

About: Sclerotium

An Entity of Type: insect, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

A sclerotium (/skləˈroʊʃəm/; pl. sclerotia (/skləˈroʊʃə/), is a compact mass of hardened fungal mycelium containing food reserves. One role of sclerotia is to survive environmental extremes. In some higher fungi such as ergot, sclerotia become detached and remain dormant until favorable growth conditions return. Sclerotia initially were mistaken for individual organisms and described as separate species until Louis René Tulasne proved in 1853 that sclerotia are only a stage in the life cycle of some fungi. Further investigation showed that this stage appears in many fungi belonging to many diverse groups. Sclerotia are important in the understanding of the life cycle and reproduction of fungi, as a food source, as medicine (for example, ergotamine), and in agricultural blight management.

Property Value
dbo:abstract
  • Sklerocium je útvar vytvářený některými druhy organizmů, nejčastěji houbami a hlenkami. Tvrdý útvar může mít různý tvar, velikost a zbarvení, tvoří jej hyfy. Slouží k přečkání delších nepříznivých období, například sucha nebo zimy. (cs)
  • Un escleroci (en llatí i en anglès: sclerotium (plural sclerotia)) és una massa compacta de micelis de fong endurits que contenen reserves alimentàries. Una de les funcions dels esclerocis és la de sobreviure a condicions ambientals extremes. En alguns fongs superiors com la banya del sègol, els esclerocis se separen i romanen dormants fins que tornen les condicions favorables de creixement. Fongs fitopatògens com els del gènere Sclerotinia tenen esclerocis. L'escleroci és una massa fosca de micelis que substitueix els grans que s'ha vist infectats pel fong patogen Claviceps purpurea. Els esclerocis contenen alcaloides que, quan es consumeixen poden causar la malaltia de l'ergotisme. Els esclerocis s'assemblen als cleistotecis en morfologia i control genètic del seu desenvolupament. (ca)
  • Skleroto estas formo de kelkaj fungoj por travintri. Ĝi estas kompakta maso de micelio. Ekzemple la sekvantaj fungoj formas sklerotojn. Sclerotinia sclerotiorum, Botrytis cinerea, Claviceps purpurea, Polyporus tuberaster, Sclerotium rolfsii aŭ Ciborinia camelliae. Ankaŭ plasmodo de miksomecetoj povas formi kompaktajn sferojn. Ekzemple Fuligo septica. * Sclerotia and stromata angle (eo)
  • Ein Sklerotium (altgriechisch σκληρός sklēros, deutsch ‚hart‘) ist eine bei Pilzen auftretende verhärtete Dauerform. Der Pilz kann lange Zeit in diesem Ruhezustand verharren und beginnt erst bei günstigen Bedingungen wieder zu wachsen oder aus dem Sklerotium Fruchtkörper zu bilden. Viele Pilzarten sind in der Lage, Sklerotien auszubilden. (de)
  • Un esclerocio es una masa compacta de micelio endurecido que contiene reservas alimenticias. Un papel de los esclerocios es sobrevivir en periodos ambientales extremos. En algunos hongos superiores como Claviceps, los esclerocios se desprenden y permanecen en dormancia hasta que se den las condiciones favorables para el desarrollo de un nuevo micelio. Otros hongos que producen esclerocios son patógenos en las cosechas de colza. Se suele controlar estos hongos con el uso de fungicidas y la rotación de cultivos. Sclerotinia sclerotiorum es otro hongo productor de esclerocios que puede producir enfermedades importantes en los cultivos de patata, alubia, lechuga, tomate, apio, coliflor y repollo. ​ (es)
  • Esklerozio zenbait onddoren espora iraunkorra da, mizelio gogor tinko batek osatua. Neurri, itxura eta kolore askotakoak izan daitezke esklerozioak. Esklerozioek ugalketarako duten gaitasunaren iraupena ez da bera izaten onddo-mota guztietan, eragin handia baitu onddoa bizi den inguruneak; kasu batzuetan, hilabeteetakoa izaten da eta urteetakoa besteetan. (eu)
  • Le sclérote est la forme de conservation hivernale de certains champignons. Il est formé de mycélium compact. Souvent on peut distinguer une couche externe pigmentée, le cortex, entourant un pseudoparenchyme, la medulla, contenant des réserves nutritives. Quand cette structure différenciée n'existe pas on parlera plutôt de pseudosclérote. Des champignons appartenant à des familles très diverses peuvent présenter une phase de sclérote, par exemple : Sclerotinia sclerotiorum, Dumontinia tuberosa, Botrytis cinerea, Claviceps purpurea, , Physarum polycephalum, Polyporus umbellatus, Sclerotium rolfsii ou . produit des pseudosclérotes. (fr)
  • A sclerotium (/skləˈroʊʃəm/; pl. sclerotia (/skləˈroʊʃə/), is a compact mass of hardened fungal mycelium containing food reserves. One role of sclerotia is to survive environmental extremes. In some higher fungi such as ergot, sclerotia become detached and remain dormant until favorable growth conditions return. Sclerotia initially were mistaken for individual organisms and described as separate species until Louis René Tulasne proved in 1853 that sclerotia are only a stage in the life cycle of some fungi. Further investigation showed that this stage appears in many fungi belonging to many diverse groups. Sclerotia are important in the understanding of the life cycle and reproduction of fungi, as a food source, as medicine (for example, ergotamine), and in agricultural blight management. Examples of fungi that form sclerotia are ergot (Claviceps purpurea), Polyporus tuberaster, Psilocybe mexicana, Sclerotium delphinii and many species in Sclerotiniaceae. Although not fungal, the plasmodium of slime molds can form sclerotia in adverse environmental conditions. (en)
  • Lo sclerozio è una struttura con la capacità di sopravvivere per diverso tempo come corpo indipendente dall'organismo che l'ha prodotto. Basidiomiceti, ascomiceti, mixomiceti (muffe melmose) e soprattutto funghi parassiti delle piante hanno la capacità di produrlo. (it)
  • Sklerocjum lub sklerota (łac. sclerotium) – bulwowate (zwykle) wytwory grzybni zbudowane z paraplektynchymy, czyli gęsto splątanych strzępek. Są rodzajem przetrwalników. Szczególnie zbite, zwarte strzępki znajdują się na powierzchni skleroty, tworząc jej okrywę. Zadaniem sklerocjów jest magazynowanie substancji zapasowych, ale także biorą udział w rozmnażaniu. Z czasem, gdy sklerocja zgromadzą substancje zapasowe, coraz bardziej zbita warstwa zewnętrznej plektenchymy odcina ich łączność z grzybnią i sklerocja uniezależniają się od niej. W sprzyjających warunkach korzystając ze zgromadzonych zapasów rozwijają się z nich owocniki. Sklerocja mogą występować na grzybni pod lub nad ziemią – na przykład u pasożytniczej buławinki czerwonej sklerocja, zwane sporyszem, występują na ziarniakach zbóż. Sklerocja innych pasożytniczych grzybów z rodzaju Sclerotinia wyrastają na powierzchniach korzeni, łodyg, liści, owoców wielu gatunków roślin, mogą występować także wewnątrz tkanek roślinnych (częste są wewnątrz łodyg słonecznika). Po obumarciu rośliny sklerocja w różny sposób ostatecznie przedostają się zazwyczaj do gleby, w której mogą przetrwać przez wiele miesięcy, a nawet lat, zanim wyrosną z nich nowe owocniki. Sklerocja mają różny rozmiar – od wielkości główki szpilki po pięść człowieka – i zazwyczaj ciemny kolor. Największe wytwarza występujący w Australii : rozmiary tych występujących pod ziemią sklerot dochodzą do wielkości głowy człowieka i są jadalne. Podobną rolę jak sklerocja spełniają pseudosklerocja (pseudoskleroty). Również tworzą zwartą strukturę, ale zawierają nie tylko grzybnię, ale także przerośnięte nią części roślin lub ziemię. Niektóre gatunki, np. Verticillium, tworzą bardzo drobne sklerocja zwane mikrosklerocjami. (pl)
  • Een sclerotium (meervoud Sclerotia) is een zwamvlokpakket bij schimmels. Aan de buitenkant is het sclerotium soms voorzien van een vliezig laagje dat uitdroging tegengaat. Onder voor de schimmel gunstige omstandigheden kunnen hieruit meerdere jaren achtereen vruchtlichamen tot ontwikkeling komen. Het sclerotium is rijk aan vet en polysachariden. Het is een typisch overlevingsorgaan dat als rustfase van de zwamvlok (mycelium) te beschouwen is. Het sclerotium bestaat uit aan elkaar vastgeklitte schimmeldraden (hyfen), in de volksmond noemt men dat een 'wolventand' of 'rattenkeutel'. Ze kunnen, op de bodem gevallen, jarenlang in rust blijven voor ze vruchtlichamen gaan vormen. Als sclerotiën van moederkoorn (Claviceps purpurea) samen met graan worden geoogst en vermalen tot bloem, kan dat bij inname vergiftiging tot gevolg hebben. Bij hoge dosis is zo'n vergiftiging dodelijk; ze is te wijten aan ergotine. De franjeporiezwam (Polyporus tuberaster) kan bij de aanwezigheid van een rijke voedselbron ondergronds een knolvormig sclerotium vormen ter grote van een voetbal en enkele kilo's zwaar. Een deel ervan bestaat uit bodemmateriaal dat door de hyfen is ingekapseld. * Sclerotium van sclerotiënrot op stamsperzieboon * Gekiemd sclerotium van moederkoorn met ascocarpen * Vruchtlichamen uit een sclerotium van de franjeporiezwam (nl)
  • Склероції (грец. skleros — твердий) — стадія спокою грибів, що утворюється в несприятливих умовах; округле або довгасте тіло, утворене тісним сплетінням гіфів у деяких сумчастих, базидіальних і анаморфних грибів — (ріжків), склеротінії, бразильського трутовика, монілії тощо. Розміри — зазвичай від часток мм до 2 см, іноді більше (так, у трутовика діаметр склероція досягає 30 см і маса 20 кг). Зовнішня частина склероція складається з товстостінних і темних клітин, внутрішня — з тонкостінних безбарвних клітин. Склероцій бідний водою (5-10%) і багатий на поживні речовини. У сприятливих умовах склероцій проростає, утворюючи плодові тіла (у сумчастих або базидіальних грибів) або грибниці з конідіями (у анаморфних грибів). Життєздатність склероцію може зберігатися кілька років. Склероції клавіцепса пурпурового (ріжків) містять алкалоїди , що використовуються в медицині як кровозатамовувальний (при маткових кровотечах) засіб під час пологів. (uk)
  • Склероций (от греч. σκληρά — жёсткий) — продолговатые или округлые тела различной формы и величины, состоящие из тесно сплетённых нитей мицелия грибов и составляющие стадию покоя гриба, возникающую в неблагоприятных условиях для их переживания. Первоначально склероции принимали за отдельные организмы и описывали как самостоятельные виды. Вначале Левейе в 1843 году, а затем Тюлан в 1853 году доказали, что склероции составляют только стадию в цикле развития некоторых грибов. Дальнейшие исследования показали, что эта стадия появляется у множества грибов, принадлежащих к самым разнообразным группам. Ныне они известны у некоторых несовершенных, сумчатых и базидиальных грибов. Склероции состоят из толстой, плотной оболочки (толстостенные и тёмные клетки) и из сердцевины (тонкостенные бесцветные клетки), гифы которой богаты резервными материалами и особенно маслами. Они содержат очень малое количество воды (5—10%) и могут сохраняться сравнительно долго в совершенно сухой среде, не теряя способности прорастать, — вплоть до нескольких лет. В большинстве случаев склероций состоит исключительно из грибных гиф, тогда как некоторые могут состоять частично из сплетения грибных гиф и частично из находящихся между ними тканей самого субстрата (спорынья, склеротиния). Размеры склероция обычно составляют от нескольких долей миллиметра до нескольких десятков сантиметров. В благоприятных условиях склероций прорастает, образуя плодовые тела (у сумчатых или базидиальных грибов) или грибницы с конидиями (у несовершенных грибов). Размеры склероция могут составлять от нескольких долей миллиметра до нескольких десятков сантиметров — как, например, у бразильского трутовика, диаметр склероция которого составляет 30 сантиметров, а масса — 20 килограммов. После известного времени покоя, продолжающегося от нескольких дней до нескольких месяцев, склероции при достаточной влажности окружающей среды (то есть при наступлении благоприятных условий) прорастают, образуя плодоносные тела соответственно той группе, к которой они принадлежат, то есть вместилища, апотеции (дискомицеты), перитеции и т. п. (то есть плодовые тела у сумчатых или базидиальных грибов и грибницы с конидиями у несовершенных). Склероции гриба Claviceps purpurea представляют собой так называемые рожки, находимые в колосьях ржи и употребляемые в медицине (спорынья). В Южной Европе и в тропиках встречаются склероции различных базидиальных грибов, достигающие размеров детской головы и употребляемые в пищу, как, например, так называемая Pietra fungaïa из Италии, состоящая из мицелиальных гиф трутовика, сплетённых с землею и камнями; в северных странах Склероции имеют более скромные размеры — здесь чаще всего встречаются: Sclerotium semen на ветвях, сухих листьях, в виде буроватых шариков величиною с горчичное семя, принадлежащее к циклу развития грибка . (ru)
  • Um esclerócio é uma massa compacta de micélio endurecido contendo reservas alimentares de fungos. Um dos papeis dos esclerócios é sobreviverem a extremos ambientais. Alguns fungos mais desenvolvidos como Claviceps, os esclerócios desprendem-se e ficam latentes até surgir uma oportunidade favorável para o crescimento. Outros fungos produtores de esclerócios são patógenos importantes de culturas de colza. Os esclerócios assemelham-se a tanto na morfologia, como no controlo genético do seu desenvolvimento. Tal sugere que as duas estruturas possam ser homólogos, sendo os esclerócios cleistotécios vestigiais que perderam a capacidade de produzir esporos. (pt)
  • Sklerotium (plural: sklerotier) är en hos vissa svampar en hård, fast och oftast klot- eller knölformig bildning liknande en cysta. Den är sammansatt av cellvävnad samt hyfer och vanligtvis omgärdad av ett yttre, mörkt barkliknande lager. En typisk form av sklerotium hittas hos mjöldryga. (sv)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 4563056 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 14909 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1116099738 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:c
  • 冬虫夏草 (en)
dbp:l
  • winter worm, summer grass (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Sklerocium je útvar vytvářený některými druhy organizmů, nejčastěji houbami a hlenkami. Tvrdý útvar může mít různý tvar, velikost a zbarvení, tvoří jej hyfy. Slouží k přečkání delších nepříznivých období, například sucha nebo zimy. (cs)
  • Skleroto estas formo de kelkaj fungoj por travintri. Ĝi estas kompakta maso de micelio. Ekzemple la sekvantaj fungoj formas sklerotojn. Sclerotinia sclerotiorum, Botrytis cinerea, Claviceps purpurea, Polyporus tuberaster, Sclerotium rolfsii aŭ Ciborinia camelliae. Ankaŭ plasmodo de miksomecetoj povas formi kompaktajn sferojn. Ekzemple Fuligo septica. * Sclerotia and stromata angle (eo)
  • Ein Sklerotium (altgriechisch σκληρός sklēros, deutsch ‚hart‘) ist eine bei Pilzen auftretende verhärtete Dauerform. Der Pilz kann lange Zeit in diesem Ruhezustand verharren und beginnt erst bei günstigen Bedingungen wieder zu wachsen oder aus dem Sklerotium Fruchtkörper zu bilden. Viele Pilzarten sind in der Lage, Sklerotien auszubilden. (de)
  • Esklerozio zenbait onddoren espora iraunkorra da, mizelio gogor tinko batek osatua. Neurri, itxura eta kolore askotakoak izan daitezke esklerozioak. Esklerozioek ugalketarako duten gaitasunaren iraupena ez da bera izaten onddo-mota guztietan, eragin handia baitu onddoa bizi den inguruneak; kasu batzuetan, hilabeteetakoa izaten da eta urteetakoa besteetan. (eu)
  • Lo sclerozio è una struttura con la capacità di sopravvivere per diverso tempo come corpo indipendente dall'organismo che l'ha prodotto. Basidiomiceti, ascomiceti, mixomiceti (muffe melmose) e soprattutto funghi parassiti delle piante hanno la capacità di produrlo. (it)
  • Sklerotium (plural: sklerotier) är en hos vissa svampar en hård, fast och oftast klot- eller knölformig bildning liknande en cysta. Den är sammansatt av cellvävnad samt hyfer och vanligtvis omgärdad av ett yttre, mörkt barkliknande lager. En typisk form av sklerotium hittas hos mjöldryga. (sv)
  • Un escleroci (en llatí i en anglès: sclerotium (plural sclerotia)) és una massa compacta de micelis de fong endurits que contenen reserves alimentàries. Una de les funcions dels esclerocis és la de sobreviure a condicions ambientals extremes. En alguns fongs superiors com la banya del sègol, els esclerocis se separen i romanen dormants fins que tornen les condicions favorables de creixement. Fongs fitopatògens com els del gènere Sclerotinia tenen esclerocis. Els esclerocis s'assemblen als cleistotecis en morfologia i control genètic del seu desenvolupament. (ca)
  • Un esclerocio es una masa compacta de micelio endurecido que contiene reservas alimenticias. Un papel de los esclerocios es sobrevivir en periodos ambientales extremos. En algunos hongos superiores como Claviceps, los esclerocios se desprenden y permanecen en dormancia hasta que se den las condiciones favorables para el desarrollo de un nuevo micelio. Otros hongos que producen esclerocios son patógenos en las cosechas de colza. Se suele controlar estos hongos con el uso de fungicidas y la rotación de cultivos. (es)
  • Le sclérote est la forme de conservation hivernale de certains champignons. Il est formé de mycélium compact. Souvent on peut distinguer une couche externe pigmentée, le cortex, entourant un pseudoparenchyme, la medulla, contenant des réserves nutritives. Quand cette structure différenciée n'existe pas on parlera plutôt de pseudosclérote. (fr)
  • A sclerotium (/skləˈroʊʃəm/; pl. sclerotia (/skləˈroʊʃə/), is a compact mass of hardened fungal mycelium containing food reserves. One role of sclerotia is to survive environmental extremes. In some higher fungi such as ergot, sclerotia become detached and remain dormant until favorable growth conditions return. Sclerotia initially were mistaken for individual organisms and described as separate species until Louis René Tulasne proved in 1853 that sclerotia are only a stage in the life cycle of some fungi. Further investigation showed that this stage appears in many fungi belonging to many diverse groups. Sclerotia are important in the understanding of the life cycle and reproduction of fungi, as a food source, as medicine (for example, ergotamine), and in agricultural blight management. (en)
  • Sklerocjum lub sklerota (łac. sclerotium) – bulwowate (zwykle) wytwory grzybni zbudowane z paraplektynchymy, czyli gęsto splątanych strzępek. Są rodzajem przetrwalników. Szczególnie zbite, zwarte strzępki znajdują się na powierzchni skleroty, tworząc jej okrywę. Zadaniem sklerocjów jest magazynowanie substancji zapasowych, ale także biorą udział w rozmnażaniu. Z czasem, gdy sklerocja zgromadzą substancje zapasowe, coraz bardziej zbita warstwa zewnętrznej plektenchymy odcina ich łączność z grzybnią i sklerocja uniezależniają się od niej. W sprzyjających warunkach korzystając ze zgromadzonych zapasów rozwijają się z nich owocniki. (pl)
  • Een sclerotium (meervoud Sclerotia) is een zwamvlokpakket bij schimmels. Aan de buitenkant is het sclerotium soms voorzien van een vliezig laagje dat uitdroging tegengaat. Onder voor de schimmel gunstige omstandigheden kunnen hieruit meerdere jaren achtereen vruchtlichamen tot ontwikkeling komen. Als sclerotiën van moederkoorn (Claviceps purpurea) samen met graan worden geoogst en vermalen tot bloem, kan dat bij inname vergiftiging tot gevolg hebben. Bij hoge dosis is zo'n vergiftiging dodelijk; ze is te wijten aan ergotine. * Sclerotium van sclerotiënrot op stamsperzieboon * * (nl)
  • Um esclerócio é uma massa compacta de micélio endurecido contendo reservas alimentares de fungos. Um dos papeis dos esclerócios é sobreviverem a extremos ambientais. Alguns fungos mais desenvolvidos como Claviceps, os esclerócios desprendem-se e ficam latentes até surgir uma oportunidade favorável para o crescimento. Outros fungos produtores de esclerócios são patógenos importantes de culturas de colza. (pt)
  • Склероций (от греч. σκληρά — жёсткий) — продолговатые или округлые тела различной формы и величины, состоящие из тесно сплетённых нитей мицелия грибов и составляющие стадию покоя гриба, возникающую в неблагоприятных условиях для их переживания. Первоначально склероции принимали за отдельные организмы и описывали как самостоятельные виды. Вначале Левейе в 1843 году, а затем Тюлан в 1853 году доказали, что склероции составляют только стадию в цикле развития некоторых грибов. Дальнейшие исследования показали, что эта стадия появляется у множества грибов, принадлежащих к самым разнообразным группам. Ныне они известны у некоторых несовершенных, сумчатых и базидиальных грибов. (ru)
  • Склероції (грец. skleros — твердий) — стадія спокою грибів, що утворюється в несприятливих умовах; округле або довгасте тіло, утворене тісним сплетінням гіфів у деяких сумчастих, базидіальних і анаморфних грибів — (ріжків), склеротінії, бразильського трутовика, монілії тощо. Склероції клавіцепса пурпурового (ріжків) містять алкалоїди , що використовуються в медицині як кровозатамовувальний (при маткових кровотечах) засіб під час пологів. (uk)
rdfs:label
  • Escleroci (ca)
  • Sklerocium (cs)
  • Sklerotium (de)
  • Skleroto (eo)
  • Esclerocio (es)
  • Esklerozio (eu)
  • Sclérote (fr)
  • Sclerozio (it)
  • Sclerotium (nl)
  • Esclerócio (pt)
  • Sclerotium (en)
  • Sklerocjum (pl)
  • Склероций (ru)
  • Sklerotium (sv)
  • Склероцій (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:genus of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License