| dbo:abstract
|
- Semion Nadson (Sant Petersburg, 14 de desembre de 1862 (Julià) - Ialta, 19 de gener de 1887 (Julià)), nom complet Semion Iàkovlevitx Nadson, rus: Семён Я́ковлевич На́дсон, fou un poeta rus. (ca)
- Semjon Jakowlewitsch Nadson (russisch Семён Яковлевич Надсон, wiss. Transliteration Semën Jakovlevič Nadson; geboren 14. Dezemberjul. / 26. Dezember 1862greg. in Sankt Petersburg, Russisches Kaiserreich; gestorben 19. Januarjul. / 31. Januar 1887greg. in Jalta) war ein russischer Dichter. Er trat mit „empfindsamen, freiheitlich-kämpferischen, auch melancholisch entsagenden Gedichten“ hervor. Er starb jung an Tuberkulose. Er war Auslöser einer Nadson-Mode. Seine Gedichte fanden Aufnahme in der Bibliothek der Weltliteratur (Chudoschestwennaja literatura). Sie wurden vielfach vertont, beispielsweise von César Cui, Sergei Rachmaninow, Anton Rubinstein, Eduard Nápravník und Theodor Könemann. (de)
- Semjon Jakovleviĉ NADSON (ruse: Семён Яковлевич Надсон; la 14-an de decembero 1862 – la 19-an de januaro 1887) estis juddevena rusa poeto. Li estas historie konata kiel la unua juda poeto kiu atingis nacian famon en Rusio. (eo)
- Sémion Iakovlevitch Nadson ou Simon Nadsohn (en russe : Семён Я́ковлевич На́дсон, né le 26 décembre 1862 à Saint-Pétersbourg, mort le 31 janvier 1887 à Yalta) est un poète russe, lauréat du prix Pouchkine de l'Académie des sciences de Saint-Pétersbourg. Il a connu sa grande réputation après sa mort précoce. Ses conceptions sont passées de l'enthousiasme social de ses débuts à des stades de doutes et d'hésitations, puis à l'individualisme, proche de celui des décadents du genre Constantin Balmont et des symbolistes du genre Valéri Brioussov. Sa poésie Instant donne un exemple de cette dernière manière : « Il ne nous reste qu'une seule nuit à vivre - mais en revanche c'est une nuit de jouissance… - dans les étreintes de l'amour, insouciants, nous nous endormirons - pour nous réveiller dans celles de la mort. » . Nadson meurt à Yalta où il soigne une maladie de poitrine et où, selon les médecins, les attaques et les insinuations orchestrées par Victor Bourénine dont il est l'objet dans le quotidien Novoïé Vrémia, précipitent sa fin. Le poète est enterré à la passerelle des Écrivains du cimetière Volkovo de Saint-Pétersbourg. (fr)
- Semyon Yakovlevich Nadson (Russian: Семён Яковлевич Надсон; 14 December 1862 – 19 January 1887) was a Russian poet and essayist. He is noted for being the first Jewish poet to achieve national fame in Russia. (en)
- Semën Jakovlevič Nadson (in russo: Семён Яковлевич Надсон?, traslitterato anche Semyon Yakovlevich Nadson; San Pietroburgo, 15 dicembre 1862 – Jalta, 19 gennaio 1887) è stato un poeta russo. (it)
- Semjon Jakovlevitsj Nadson (Russisch: Семён Яковлевич Надсон;) (Sint-Petersburg, 14 december 1862 – Jalta, 19 januari 1887) was een Russisch dichter. (nl)
- Siemion Jakowlewicz Nadson (ros. Семён Я́ковлевич На́дсон, ur. 26 grudnia 1862 w Petersburgu, zm. 31 stycznia 1887 w Jałcie) – rosyjski poeta. Początkowo był związany z ruchem narodników, tworzył poezję refleksyjną o precyzyjnej kompozycji, która łączyła tendencje społecznej liryki obywatelskiej z koncepcjami sztuki dla sztuki (Stichotworienija, 1885). Do wielu jego utworów skomponowano muzykę (m.in. Siergiej Rachmaninow). Pierwszy polski wybór jego poezji został wydany w 1897. Przekłady w antologiach: Dwa wieki poezji rosyjskiej (1954), Stu trzydziestu poetów (1957). (pl)
- Семён Я́ковлевич На́дсон (14 (26) декабря 1862, Санкт-Петербург, Российская империя — 19 (31) января 1887, Ялта, Российская империя) — русский поэт. (ru)
- Semjon Jakovlevitj Nadson (ryska: Семён Яковлевич Надсон), född 26 december 1862 i Sankt Petersburg, död 31 januari 1887 i Jalta, var en rysk skald. Nadson, vars far konverterat från judendomen till kristendomen, inträdde i krigsskolan, men måste på grund av lungsjukdom lämna den militära banan (1884) och vistas i södern. Hans död påskyndades genom skriftställaren Viktor Burenins nesliga insinuation i "Novoje vremja", att Nadson förebar ohälsa för att vinna popularitet och penningunderstöd. Redan 1878 syntes dikter av honom i tryck. Hans samlade dikter utkom under loppet av tio år i 14 upplagor. Hans lyriska diktning utmärks för ovanlig musikalisk välklang och varm känsla, som dock med åren blev alltmer vemodig och elegisk. År 1887 utkom en minnesskrift av flera samverkande författare (Sbornik statej) och 1888 hans smärre studier på prosa (Krititjeskie etiudy). På svenska finns en studie jämte diktprov i Ord och bild 1892 av Alfred Jensen. (sv)
- Надсон Семен Якович (14 (26) грудня 1862, Санкт-Петербург — 19 (31) січня 1887, Ялта) — російський поет. Значну частину життя провів в Україні. (uk)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 5317 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dct:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Semion Nadson (Sant Petersburg, 14 de desembre de 1862 (Julià) - Ialta, 19 de gener de 1887 (Julià)), nom complet Semion Iàkovlevitx Nadson, rus: Семён Я́ковлевич На́дсон, fou un poeta rus. (ca)
- Semjon Jakovleviĉ NADSON (ruse: Семён Яковлевич Надсон; la 14-an de decembero 1862 – la 19-an de januaro 1887) estis juddevena rusa poeto. Li estas historie konata kiel la unua juda poeto kiu atingis nacian famon en Rusio. (eo)
- Semyon Yakovlevich Nadson (Russian: Семён Яковлевич Надсон; 14 December 1862 – 19 January 1887) was a Russian poet and essayist. He is noted for being the first Jewish poet to achieve national fame in Russia. (en)
- Semën Jakovlevič Nadson (in russo: Семён Яковлевич Надсон?, traslitterato anche Semyon Yakovlevich Nadson; San Pietroburgo, 15 dicembre 1862 – Jalta, 19 gennaio 1887) è stato un poeta russo. (it)
- Semjon Jakovlevitsj Nadson (Russisch: Семён Яковлевич Надсон;) (Sint-Petersburg, 14 december 1862 – Jalta, 19 januari 1887) was een Russisch dichter. (nl)
- Siemion Jakowlewicz Nadson (ros. Семён Я́ковлевич На́дсон, ur. 26 grudnia 1862 w Petersburgu, zm. 31 stycznia 1887 w Jałcie) – rosyjski poeta. Początkowo był związany z ruchem narodników, tworzył poezję refleksyjną o precyzyjnej kompozycji, która łączyła tendencje społecznej liryki obywatelskiej z koncepcjami sztuki dla sztuki (Stichotworienija, 1885). Do wielu jego utworów skomponowano muzykę (m.in. Siergiej Rachmaninow). Pierwszy polski wybór jego poezji został wydany w 1897. Przekłady w antologiach: Dwa wieki poezji rosyjskiej (1954), Stu trzydziestu poetów (1957). (pl)
- Семён Я́ковлевич На́дсон (14 (26) декабря 1862, Санкт-Петербург, Российская империя — 19 (31) января 1887, Ялта, Российская империя) — русский поэт. (ru)
- Надсон Семен Якович (14 (26) грудня 1862, Санкт-Петербург — 19 (31) січня 1887, Ялта) — російський поет. Значну частину життя провів в Україні. (uk)
- Semjon Jakowlewitsch Nadson (russisch Семён Яковлевич Надсон, wiss. Transliteration Semën Jakovlevič Nadson; geboren 14. Dezemberjul. / 26. Dezember 1862greg. in Sankt Petersburg, Russisches Kaiserreich; gestorben 19. Januarjul. / 31. Januar 1887greg. in Jalta) war ein russischer Dichter. Er trat mit „empfindsamen, freiheitlich-kämpferischen, auch melancholisch entsagenden Gedichten“ hervor. Er starb jung an Tuberkulose. Er war Auslöser einer Nadson-Mode. (de)
- Sémion Iakovlevitch Nadson ou Simon Nadsohn (en russe : Семён Я́ковлевич На́дсон, né le 26 décembre 1862 à Saint-Pétersbourg, mort le 31 janvier 1887 à Yalta) est un poète russe, lauréat du prix Pouchkine de l'Académie des sciences de Saint-Pétersbourg. Il a connu sa grande réputation après sa mort précoce. Nadson meurt à Yalta où il soigne une maladie de poitrine et où, selon les médecins, les attaques et les insinuations orchestrées par Victor Bourénine dont il est l'objet dans le quotidien Novoïé Vrémia, précipitent sa fin. (fr)
- Semjon Jakovlevitj Nadson (ryska: Семён Яковлевич Надсон), född 26 december 1862 i Sankt Petersburg, död 31 januari 1887 i Jalta, var en rysk skald. Nadson, vars far konverterat från judendomen till kristendomen, inträdde i krigsskolan, men måste på grund av lungsjukdom lämna den militära banan (1884) och vistas i södern. Hans död påskyndades genom skriftställaren Viktor Burenins nesliga insinuation i "Novoje vremja", att Nadson förebar ohälsa för att vinna popularitet och penningunderstöd. Redan 1878 syntes dikter av honom i tryck. Hans samlade dikter utkom under loppet av tio år i 14 upplagor. Hans lyriska diktning utmärks för ovanlig musikalisk välklang och varm känsla, som dock med åren blev alltmer vemodig och elegisk. År 1887 utkom en minnesskrift av flera samverkande författare (Sbo (sv)
|
| rdfs:label
|
- Semion Nadson (ca)
- Semjon Jakowlewitsch Nadson (de)
- Semjon Nadson (eo)
- Semën Nadson (it)
- Sémion Nadson (fr)
- Semjon Nadson (nl)
- Semyon Nadson (en)
- Siemion Nadson (pl)
- Надсон, Семён Яковлевич (ru)
- Semjon Nadson (sv)
- Надсон Семен Якович (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
._The_cover_of_Neva_(journal)_№48-1916.jpg){kind=link}
._The_cover_of_Neva_(journal)_№48-1916.jpg){kind=link}
