| dbo:abstract
|
- Solutréenská hypotéza je teorie o osídlení amerického kontinentu loveckými populacemi ze západní Evropy zhruba před dvaceti tisíci lety, s níž přišli v roce 1998 archeologové a . Vycházeli z nápadné podobnosti pazourkových nástrojů ve tvaru vavřínového listu užívaných cloviskou kulturou s typickou kamennou industrií solutréenu nalézanou v dnešní Francii a Španělsku. Za další důkaz spojení mezi oběma oblastmi je označováno rozšíření haploskupiny X (mtDNA), která se vyskytuje jak u Evropanů, tak u původních obyvatel atlantického pobřeží Severní Ameriky. Že prehistorie Ameriky mohla být složitější, než se dosud předpokládalo, dokládá nález kostry s europoidními rysy, známé jako Muž z Kennewicku. Hypotéza předpokládá, že část obyvatel západní Evropy byla v důsledku těžkých životních podmínek v poslední době ledové donucena hledat nová sídliště. Postupovali na člunech podél okraje trvale zamrzlého oceánu, který tehdy sahal od dnešních Britských ostrovů po Chesapeackou zátoku. Podobně jako Eskymáci na ledovém příkrovu odpočívali a získávali ze sněhu pitnou vodu, potravu si opatřovali lovem mořských živočichů, tulení tuk využívali jako zdroj tepla. Po dosažení amerického kontinentu se usadili v lokalitě zvané . Nepočetný kmen později splynul s mongoloidními populacemi, které přišly do Ameriky přes pozemní most Beringie. Stanice Discovery Channel vysílala film, který se pokusil rekonstruovat putování solutréenských lovců do Ameriky. Většina odborníků, např. nebo David Meltzer, tuto teorii odmítá. Argumentem je jak obtížnost šestitisícikilometrové plavby po rozbouřeném ledovém moři, tak i skutečnost, že se v Americe nikde nenašly jeskynní malby zvířat, charakteristické pro solutréenské období. (cs)
- La hipótesis solutrense sobre el poblamiento de las Américas afirma que las personas de Europa pueden haber estado entre los primeros pobladores de las Américas. Sus defensores notables recientes incluyen a del Instituto Smithsoniano y Bruce Bradley de la Universidad de Exeter. Esta hipótesis contrasta con la ortodoxia arqueológica predominante de que el continente norteamericano fue poblado por personas de Asia, ya sea por el puente terrestre de Bering (es decir, Beringia) hace al menos 13.500 años, o por el viaje marítimo a lo largo de la costa del Pacífico, o por ambos. El poblamiento de América por la ruta del Atlántico es la teoría del origen de los pueblos indígenas americanos desde Europa, antes de la llegada de Cristóbal Colón. Es controvertida y criticada por historiadores y lingüistas, sin embargo pruebas genéticas de fines del siglo XX, como la presencia del haplogrupo X (ADNmt), puede ser un indicio de migraciones desde Europa de hace unos 13 000 años a. C. En ese momento ya estaba en curso el poblamiento de América por la ruta del Pacífico. En muchas regiones de América ya existían asentamientos humanos y grupos poblacionales provenientes de Asia y de los que se tienen registros, como la cultura Clovis, la Paccaicasa, la de las cavernas de Tulum, y la Monte Verde I. (es)
- The Solutrean hypothesis on the peopling of the Americas claims that the earliest human migration to the Americas took place from Europe, with Solutreans traveling along pack ice in the Atlantic Ocean. This hypothesis contrasts with the mainstream academic narrative that the Americas were first populated by people crossing the Bering Strait to Alaska by foot on what was land during the Last Glacial Period or by following the Pacific coastline from Asia to America by boat. The Solutrean hypothesis states that around 21,000 years ago a group of people from the Solutré region of France, who are historically characterized by their unique lithic technique, migrated to North America along pack ice in the Atlantic Ocean. Once they made it to North America, their lithic technique dispersed around the continent (c.13,000 years ago) to provide the basis for the later popularization of Clovis lithic technology. The premise behind the Solutrean Hypothesis is that the similarities between Clovis and Solutrean lithic technologies are evidence that the Solutreans were the first people to migrate to the Americas, dating far before mainstream scientific theories of the peopling of the Americas. Originally proposed in the 1970s, the theory has received some support in the 2010s, notably by Dennis Stanford of the Smithsonian Institution and Bruce Bradley of the University of Exeter. However, according to David Meltzer, "Few if any archaeologists—or, for that matter, geneticists, linguists, or physical anthropologists—take seriously the idea of a Solutrean colonization of America." The evidence for the hypothesis is considered more consistent with other scenarios. In addition to an interval of thousands of years between the Clovis and Solutrean eras, the two technologies show only incidental similarities. There is no evidence for any Solutrean seafaring, far less for any technology that could take humans across the Atlantic in an ice age. Recent genetic evidence supports the theory of Asian, not European, origins for the peopling of the Americas. (en)
- L'ipotesi solutreana sul popolamento delle Americhe asserisce che degli Europei potrebbero essere stati tra i primi colonizzatori delle Americhe. I suoi proponenti includono dello Smithsonian Institution e Bruce Bradley dell'Università di Exeter. Questa ipotesi contrasta con l'ortodossia archeologica tradizionale che il continente nordamericano sia stato popolato da persone provenienti dall'Asia, o mediante il ponte continentale di Bering (cioè la Beringia) 11.500 anni a.C., o mediante un viaggio marittimo lungo la costa pacifica, o mediante entrambi. Secondo l'ipotesi solutreana, il popolo della cultura solutreana, tra 21.000 anni a.C. e 17.000 anni a.C., nell'Europa dell'era glaciale migrò in Nord America in barca lungo la banchisa dell'Oceano Atlantico settentrionale. Essi portarono con sé i loro metodi di fabbricazione di utensili litici,che rimasero inutilizzati per circa sei millenni (perché non esistevano giacimenti di selce sulla banchisa) e furono poi miracolosamente recuperati al momento del loro arrivo sul continente nordamericano, circa 11.500 anni a.C., fornendo la base per la successiva (circa 11.000 anni a.C) tecnologia Clovis che si diffuse in tutto il Nord America. L'ipotesi si basa sulle somiglianze tra le tecnologie litiche del Solutreano europeo e di Clovis. I sostenitori dell'ipotesi solutreana si riferiscono a recenti ritrovamenti archeologici come quelli presso Cactus Hill in Virginia, Meadowcroft Rockshelter in Pennsylvania e Miles Point in Maryland come prove di una fase transitoria tra la tecnologia litica solutreana e quella che divenne la tecnologia Clovis. Nel 2009, l'antropologo David J. Meltzer criticò l'ipotesi, affermando: "Pochi archeologi, ammesso che ve ne siano — o, in quanto a ciò, genetisti, linguisti o antropologi fisici —, prendono seriamente l'idea di una colonizzazione solutreana dell'America." (it)
- Hipoteza solutrejska – jedna z hipotez wyjaśniających sposób osiedlenia się ludzi na kontynencie amerykańskim. Zakłada ona, że w czasach prehistorycznych niektóre grupy ludzi zamieszkujących Europę i identyfikowanych z tzw. kulturą solutrejską (zamieszkujących ok. 21–18 tys. lat temu tereny obecnej Francji i Półwyspu Iberyjskiego) mogły dotrzeć do Ameryki Północnej żeglując na zachód przez Atlantyk wzdłuż czoła lądolodu pokrywającego część półkuli północnej podczas ostatniego zlodowacenia. Hipoteza ta, konkurencyjna wobec powszechnie akceptowanej zakładającej przybycie ludzi do Ameryki z Azji przez obecną Cieśninę Beringa, ogłoszona została przez Dennisa Stanforda ze Smithsonian Institution i Bruce Bradleya z Uniwersytetu Exeter. Nie należy stawiać jej w opozycji wobec hipotezy przybycia ludzi z Azji, w rzeczywistości nie wyklucza ona wcale słuszności tej drugiej, bowiem możliwe jest, iż prehistoryczni ludzie dotarli do obu Ameryk różnymi trasami i w różnych okresach. Hipoteza solutrejska nie jest powszechnie akceptowana w środowisku naukowym. Jak wskazują krytycy, kultury solutrejską i Clovis dzieli około 5000 lat, a ówczesna ludność Europy nie posiadała umiejętności eksploatacji zasobów morskich, co uniemożliwiało jej pokonanie Atlantyku. Podnoszone są także odmienne konteksty wyrobów obydwu kultur: w kulturze Clovis brak jest charakterystycznych dla kultury solutrejskiej technik mikrowiórowych oraz wyrobów kościanych i artystycznych, z kolei ostrza solutrejskie nie mają typowej dla Clovis cienkiej podstawy. (pl)
- Солютрейская гипотеза — гипотеза о том, что технология обработки камня солютрейской культуры доисторической Европы повлияла на культуру Кловис в Америке, и что выходцы из Европы могли быть первыми обитателями Северной Америки, переселившись из Европы в Америку через Северную Атлантику вдоль кромки льдов. Впервые представлена в 1998 году. Основные сторонники: из Смитсоновского института и Брюс Брэдли из Эксетерского университета. По этой гипотезе, люди ледникового периода из Европы мигрировали в Америку, где развили культуру Кловис. Гипотеза базируется на сходстве каменных инструментов Солютре и Кловис, тогда как находки из Восточной Азии, Сибири или Берингии, откуда по господствующей теории переселились первые американцы, не сходны с Кловисом. Солютрейская гипотеза опровергается последними палеогенетическими исследованиями, указывающими на восточноазиатское происхождение людей Кловис от древних предшественников из северо-восточной Сибири, впервые появившихся на Аляске (Берингии) между 22 и 19 тыс. лет назад, и заселивших остальную территорию Америки 16 — 15 тыс. лет назад, за 2 — 2,5 тыс. лет до появления культуры Кловис. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Solutréenská hypotéza je teorie o osídlení amerického kontinentu loveckými populacemi ze západní Evropy zhruba před dvaceti tisíci lety, s níž přišli v roce 1998 archeologové a . Vycházeli z nápadné podobnosti pazourkových nástrojů ve tvaru vavřínového listu užívaných cloviskou kulturou s typickou kamennou industrií solutréenu nalézanou v dnešní Francii a Španělsku. Za další důkaz spojení mezi oběma oblastmi je označováno rozšíření haploskupiny X (mtDNA), která se vyskytuje jak u Evropanů, tak u původních obyvatel atlantického pobřeží Severní Ameriky. Že prehistorie Ameriky mohla být složitější, než se dosud předpokládalo, dokládá nález kostry s europoidními rysy, známé jako Muž z Kennewicku. (cs)
- La hipótesis solutrense sobre el poblamiento de las Américas afirma que las personas de Europa pueden haber estado entre los primeros pobladores de las Américas. Sus defensores notables recientes incluyen a del Instituto Smithsoniano y Bruce Bradley de la Universidad de Exeter. Esta hipótesis contrasta con la ortodoxia arqueológica predominante de que el continente norteamericano fue poblado por personas de Asia, ya sea por el puente terrestre de Bering (es decir, Beringia) hace al menos 13.500 años, o por el viaje marítimo a lo largo de la costa del Pacífico, o por ambos. (es)
- The Solutrean hypothesis on the peopling of the Americas claims that the earliest human migration to the Americas took place from Europe, with Solutreans traveling along pack ice in the Atlantic Ocean. This hypothesis contrasts with the mainstream academic narrative that the Americas were first populated by people crossing the Bering Strait to Alaska by foot on what was land during the Last Glacial Period or by following the Pacific coastline from Asia to America by boat. (en)
- L'ipotesi solutreana sul popolamento delle Americhe asserisce che degli Europei potrebbero essere stati tra i primi colonizzatori delle Americhe. I suoi proponenti includono dello Smithsonian Institution e Bruce Bradley dell'Università di Exeter. Questa ipotesi contrasta con l'ortodossia archeologica tradizionale che il continente nordamericano sia stato popolato da persone provenienti dall'Asia, o mediante il ponte continentale di Bering (cioè la Beringia) 11.500 anni a.C., o mediante un viaggio marittimo lungo la costa pacifica, o mediante entrambi. (it)
- Hipoteza solutrejska – jedna z hipotez wyjaśniających sposób osiedlenia się ludzi na kontynencie amerykańskim. Zakłada ona, że w czasach prehistorycznych niektóre grupy ludzi zamieszkujących Europę i identyfikowanych z tzw. kulturą solutrejską (zamieszkujących ok. 21–18 tys. lat temu tereny obecnej Francji i Półwyspu Iberyjskiego) mogły dotrzeć do Ameryki Północnej żeglując na zachód przez Atlantyk wzdłuż czoła lądolodu pokrywającego część półkuli północnej podczas ostatniego zlodowacenia. Hipoteza ta, konkurencyjna wobec powszechnie akceptowanej zakładającej przybycie ludzi do Ameryki z Azji przez obecną Cieśninę Beringa, ogłoszona została przez Dennisa Stanforda ze Smithsonian Institution i Bruce Bradleya z Uniwersytetu Exeter. Nie należy stawiać jej w opozycji wobec hipotezy przybycia l (pl)
- Солютрейская гипотеза — гипотеза о том, что технология обработки камня солютрейской культуры доисторической Европы повлияла на культуру Кловис в Америке, и что выходцы из Европы могли быть первыми обитателями Северной Америки, переселившись из Европы в Америку через Северную Атлантику вдоль кромки льдов. Впервые представлена в 1998 году. Основные сторонники: из Смитсоновского института и Брюс Брэдли из Эксетерского университета. (ru)
|
