Eddy van Vliet
Eduard Léon Juliaan van Vliet (11 September 1942 in Antwerpen - 5 Oktober 2002 in Roeselare) was 'n Vlaamse digter en advokaat. Hy het regte studeer aan die Vrije Universiteit Brussel. Die feit dat sy vader sy gesin verlaat het, het 'n belangrike rol in sy poësie gespeel.
Bibliografie
[wysig | wysig bron]- Het lied van ik (1964)
- Duel (1967)
- Columbus tevergeefs (1969)
- Van bittere tranen, kollebloemen e.a. blozende droefheden (1971)
- De vierschaar (1973)
- Het grote verdriet (1974)
- Na de wetten van Afscheid & Herfst (1978)
- Poëzie is een daad van bevestiging (1978)
- Glazen (1979)
- Is dit genoeg: een stuk van wat gedichten (1982)
- Jaren na maart (1983)
- De binnenplaats (1987)
- De toekomstige dief (1991)
- Poëzie (1991)
- Een lekker hapje voor Winston (1996)
- Dieretuine in een fresco de kleur (1996)
- Vader (2001)
Toekennings
[wysig | wysig bron]- 1971 - Arkprijs van het Vrije Woord
- 1975 - Jan Campert-prys
Sien ook
[wysig | wysig bron]Bronne
[wysig | wysig bron]- Eddy Van Vliet (in Nederlands)
- Bartosik, Michel, Eddy van Vliet . In: Kritisch lexikon van de Nederlandstalige literatuur na 1945 (1989).
- Willem M. Roggeman, Eddy van Vliet In: Beroepsgeheim 4 (1983)
