Eta Piscium
Eta Piscium
| ||||
| ||||
| Eta Piscium se ligging (in die rooi sirkel). | ||||
| Sterrebeeld | Visse | |||
| Spektraaltipe | G7 IIIa[1] | |||
| Soort | Dubbelster | |||
| Waarnemingsdata (Epog J2000) | ||||
| Regte klimming | 01h 31m 29.01026s[2] | |||
| Deklinasie | +15° 20′ 44.9685″[2] | |||
| Skynmagnitude (m) | 3,611[3] (3,83 + 7,51)[4] | |||
| Absolute magnitude (M) | -1,52[5] | |||
| B-V-kleurindeks | +0,976[3] | |||
| U-B-kleurindeks | +0,730[3] | |||
| Besonderhede | ||||
| Komponent 1 | η Psc A[6] | |||
| Massa (M☉) | 3,78±0,16 | |||
| Radius (R☉) | 26,48±2,15 | |||
| Ligsterkte (L☉) | 457 | |||
| Temperatuur (K) | 4 937±40 | |||
| Rotasiespoed (km/s) | 8,4[7] | |||
| Metaalinhoud [Fe/H] | −0,13±0,06 | |||
| Eienskappe | ||||
| Afstand (ligjaar) | 350 | |||
| Ouderdom (jaar) | 220±30 | |||
| Veranderlikheid | γ Cas | |||
| Ander name | ||||
| 99 Piscium, BD+14° 231, FK5 50, HD 9270, HIP 7097, HR 437, SAO 92484, WDS=J01315+1521AB[8] | ||||
| ||||
Eta Piscium (afgekort as η Psc) is ’n dubbelster en die helderste ligpunt in die sterrebeeld Visse (Pisces); dit het ’n skynbare magnitude van 3,6[3] en volgens parallaksmetings is dit sowat 350 ligjare van die Son af.[6]
Die twee komponente word Eta Piscium A (amptelik bekend as Alpherg)[9] en B genoem.
Name
[wysig | wysig bron]Die dubbelster se Bayer-naam is "Eta Piscium". Dit het die tradisionele name "Al Pherg" en "Kullat Nunu" gehad. Die tyd toe die dag-en-nag-ewening die Visse binnegegaan het, was die stelsel geleë in die eerste ekliptiese sterrebeeld van die Nieu-Babiloniërs, Kullat Nūnu (Nūnu is die Babiloniese woord vir "vis" en Kullat verwys na óf die emmer óf die koord wat die vis bymekaarhou.[10] In 2016 het die Internasionale Astronomiese Unie se sternaamwerkgroep (WGSN) besluit om name eerder aan individuele sterre as stergroepe te gee[11] en op 1 Junie 2018 het dit die naam "Alpherg" vir die komponent Eta Piscium A goedgekeur.
Eienskappe
[wysig | wysig bron]Op die huidige afstand word die stelsel se skynbare magnitude met ’n faktor van 0,09±0,06 verdof vanweë interstellêre ruimtestof.
Die amateursterrekundige S.W. Burnham het in 1878 ontdek Eta Piscium is ’n dubbelster.[12]. Die komponente wentel rofweg elke 850 jaar om mekaar met ’n halwe lengteas van 1,2 boogsekondes en ’n wentelbaan-eksentrisiteit van 0,47.
Die primêre ster, A, is ’n geëvolueerde G-tipe reusester met ’n skynmagnitude van 3,83[4] en ’n sterreklassifikasie van G7 IIIa.[1] Dit het ’n swak magneetveld en is ’n Gamma Cassiopeiae-veranderlike.[12] Komponent B het ’n skynmagnitude van 7,51.[4]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 Keenan, Philip C.; McNeil, Raymond C. (1989), "The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars", Astrophysical Journal Supplement Series 71: 245, doi:10.1086/191373, Bibcode: 1989ApJS...71..245K.
- ↑ 2,0 2,1 van Leeuwen, F. (2007), "Validation of the new Hipparcos reduction", Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:10.1051/0004-6361:20078357, Bibcode: 2007A&A...474..653V.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Oja, T. (Maart 1985), "UBV photometry of stars whose positions are accurately known. II", Astronomy and Astrophysics Supplement Series 59: 461–464, Bibcode: 1985A&AS...59..461O.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Eggleton, P. P.; Tokovinin, A. A. (September 2008), "A catalogue of multiplicity among bright stellar systems", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 389 (2): 869–879, doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13596.x, Bibcode: 2008MNRAS.389..869E.
- ↑ Anderson, E.; Francis, Ch. (2012), "XHIP: An extended hipparcos compilation", Astronomy Letters 38 (5): 331, doi:10.1134/S1063773712050015, Bibcode: 2012AstL...38..331A.
- ↑ 6,0 6,1 Maldonado, J. et al. (Junie 2013), "The metallicity signature of evolved stars with planets", Astronomy & Astrophysics 554: 18, doi:10.1051/0004-6361/201321082, A84, Bibcode: 2013A&A...554A..84M.
- ↑ Aurière, M.; Konstantinova-Antova, R.; Charbonnel, C.; Wade, G. A.; Tsvetkova, S.; Petit, P.; Dintrans, B.; Drake, N. A. et al. (Februarie 2015), "The magnetic fields at the surface of active single G-K giants", Astronomy & Astrophysics 574: 30, doi:10.1051/0004-6361/201424579, A90, Bibcode: 2015A&A...574A..90A.
- ↑ "eta Psc". Simbad. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Besoek op 30 Julie 2017.
- ↑ "Naming Stars" (in Engels). IAU.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 April 2020. Besoek op 18 Junie 2018.
- ↑ Allen, Richard Hinckley (1963) [1899], Star Names: Their Lore and Meaning (Herdruk ed.), New York, NY: Dover Publications Inc., pp. 328–29, ISBN 0-486-21079-0, http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Gazetteer/Topics/astronomy/_Texts/secondary/ALLSTA/Pisces*.html
- ↑ "WG Triennial Report (2015-2018) - Star Names" (PDF). p. 5. Geargiveer (PDF) vanaf die oorspronklike op 23 Augustus 2019. Besoek op 14 Julie 2018.
- ↑ 12,0 12,1 Cvetković, Z.; Novaković, B. (March 2010), "Eight new and three recalculated orbits for binaries", Astronomische Nachrichten 331 (3): 304, doi:10.1002/asna.200911250, Bibcode: 2010AN....331..304C.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Kaler, James B., "Kullat Nunu (Eta Piscium)", Stars (University of Illinois), http://stars.astro.illinois.edu/sow/kullatnunu.html, besoek op 2017-07-30.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
