Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Gaan na inhoud

Foto

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die vroegste bekende oorlewende produk van Nicéphore Niépce se heliografie proses, 1825. Dit is ink op papier gedruk en gereproduseer 'n 17de-eeuse Vlaamse ets van 'n man wat 'n perd lei.
Die foto, View from the Window at Le Gras (1826 of 1827), deur Nicéphore Niépce, die vroegste bekende foto van 'n realistiese wêreldse toneel. Oorspronklike weergawe (links) en verbeterde weergawe (regs).

'n Foto is 'n beeld wat geskep word deur lig wat op 'n fotosensitiewe oppervlak val, dit is gewoonlik op fotografiese film of op'n elektroniese beeld sensor. Die meeste foto's is geskep met behulp van 'n kamera, wat gebruik maak van 'n lens om te fokus op die toneel se sigbare golflengtes van lig in 'n reproduksie van wat die menslike oog sou sien. Die proses en praktyk van die skep van sulke beelde word fotografie genoem Die woord foto is geskep in 1839 deur Sir John Herschel en is gebaseer op die Griekse φῶς (phos), wat beteken "lig" en γραφή (graphê), wat beteken "teken, skryf," saam beteken dit "om te teken met lig."[1]

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die eerste permanente foto, 'n afskrif van 'n ets, is gemaak in 1822 met behulp van die bitumen-gebaseerde "heliografie" proses wat ontwikkel is deur Nicéphore Niépce. Die eerste foto's van 'n werklike wêreldse toneel, is gemaak met behulp van 'n kamera obskura, maar Niépce se proses was nie sensitief genoeg vir die praktiese toepassing nie - kamera blootstelling wat vir ure of selfs dae kon duur was nodig vir die proses. [2] In 1829 het Niépce in 'n vennootskap met Louis Daguerre getree en die twee het saam 'n soortgelyke, maar meer sensitief en verbeterde proses ontwikkel.

Na Niépce se dood in 1833 het Daguerre gekonsentreer op silwer halide-gebaseerde alternatiewe. Hy het 'n koperplaat met met silwer oorgetrek is, gebruik om 'n ligsensitiewe oppervlak te skep; dit aan die kamera blootgestel vir 'n paar minute; die ontwikkeling van die beeld het behels dat dit met kwik dampe in kontak gebring is; daarna is die plaat in 'n warm soutoplossings geplaas om al die oorblywende silwer te iodeer, wat die resultaat vinnig laat reageer het op lig.

Hy het hierdie eerste praktiese proses vir die maak van foto's met 'n kamera, die daguerreotipe, na homself vernoem. Op 7 Januarie 1839, is dit aan die wêreld aangekondig, maar die werkende proses is eers teen 19 Augustus aan die publiek bekend gemaak. Ander uitvinders het daarna begin om verbeteringe aan te bring, wat die proses van blootstelling aan lig verkort het van 'n paar minute na 'n paar sekondes. Die fotografie proses het begin om prakties bruikbaar te raak en het gewild begin word.

Die daguerreotipe het tekortkominge gehad, veral die broosheid van die spieël-agtige beeld oppervlak en die bepaalde voorwaardes wat nodig was om die beeld behoorlik te kon lees. Elkeen was 'n unieke positiewe wat slegs kon gedupliseer word met 'n kamera. Uitvinders het verbeterde prosesse begin implimenteer om dit meer prakties te maak. Teen die einde van die 1850's is die dauguerrotipe vervang deur 'n ambrotipe en tintipe, wat goedkoper was en wat gebruik gemaak het van die nuwe collodium proses. Glas collodium negatiewe plate is gebruik om afdrukke op albumen papier te druk en dit het vinnig die gekose metode van fotografie geword vir baie jare, selfs na die bekendstelling vir meer effektiewe gelatien proses in 1871.

Afrondings van die gelatien proses was primêr tot die swart-en-wit fotografiese proses, tot vandag toe, waar daar aanpassings gemaak is tussen die oplossing en ondersteuningsmateriaal, wat oorspronklik glas was, toe later 'n verskeidenheid van buigbare plastiek films en ander vorme van papier om die finale drukwerk op te doen.

Kleur fotografie is byna so oud soos swart-en-wit fotografie, met vroeë eksperimente insluitend John Herschel se Antho-tipe afdrukke in 1842, die baanbrekerswerk van Louis Ducos du Hauron in die 1860's, en die Lippmann proses wat in 1891 onthul is, maar vir baie jare was kleur fotografie bloot net 'n laboratorium eksperiment. Dit het eers kommersiël bekendheid geraak na die bekendstelling van Autochrome plate in 1907, maar die plate was baie duur en nie geskik vir eenvoudige fotografie nie. In die 1930's was Kodachrome en Agfacolor Neu die eerste gebruikersvriendelike gekleurde films van die moderne multi-laag chronogeniese tipe.

Hierdie vroeë prosesse is in transparante vervaardig en kon slegs met behulp van skyfie projektors gekyk word, maar gekleurde drukke het vinnig gewild geraak na die bekendstelling van chromogeniese kleur drukwerk in die 1940's. Die behoefte aan 'n rolprentbedryf is begin genereer.

Tipes foto's

[wysig | wysig bron]
Langtermyn-blootstelling foto van die Baie Groot Teleskoop

Nie-digitale foto's is vervaardig in 'n twee-stap-chemiese proses. In die proses vang die lig-sensitiewe film die negatiewe beeld op (ligte en donker dele word omgekeer). Om 'n positiewe beeld te maak, moet die negatiewe beeld eers gedruk word op fotografiese papier. Om die negatiewe beelde op transparant film te druk, is hoe rolprent films vervaardig word.

Alternatiewelik is die film verwerk om die negatiewe beeld om te keer, wat dan die gevolg het van 'n positiewe transparant. So 'n positiewe beelde is gewoonlik gemonteer in rame, die sogenaamde skyfies. Voor die onlangse vooruitgang in die digitale fotografie, is transparante wyd gebruik word deur professionele mense as gevolg van hul skerpte en akkurate weergawe van kleur. Die meeste foto's in tydskrifte gepubliseer is geneem op kleur deursigtigheid film.

Oorspronklik was alle foto's monochromies en gekleurde dele is met die hand ingeverf. Hoewel metodes om kleurfoto's te ontwikkel so vroeg as 1861 reeds beskikbaar was, het dit nie wyd beskikbaar geraak tot en met die 1940's en 1950's nie, en selfs tot in die 1960's is foto's in wit-en-swart geneem. Sedertien het gekleurde fotografie oorgeneem, hoewel swart-en-wit steeds in gebruik was aangesien dit makliker is om te ontwikkel.

Panoramiese formaat beelde kan met kameras geneem word soos die Hasselblad Xpan op 'n standaard film. Sedert die 1990's is panoramiese foto's beskikbaar op die Advanced Photo System (APS) film. APS is ontwikkel deur verskeie groot film vervaardigers om film te verskaf met verskillende formate en gerekenariseerde opsies beskikbaar. APS panoramas is geskep met deur 'n skerm in kameras te plaas wat daartoe in staat is om panorama beelde te kan neem, maar die beter kwaliteit word verkry met 'n egte panorama kamera, wat sy effek verkry deur 'n wyer film. APS het minder gewild begin raak en produksie is later gestop.

Die koms van die mikrorekenaar en digitale fotografie het gelei tot die opkoms van digitale afdrukke. Hierdie afdrukke is geskep deur gestoorde grafiese formate soos JPEG -, TIFF, en RAW. Die soort drukkers wat gebruik word sluit in inkbespuite drukkers, kleurstof-sublimasie drukkers, laser drukkers, en termiese drukkers. Inkbespuite drukwerk word ook soms na verwys as "Giclée".

Die Web is 'n gewilde medium vir die stoor en deel van foto's sedert die eerste foto gepubliseer is op die web deur Tim Berners-Lee in 1992 ('n beeld van die CERN huis orkes Les Horribles Cernettes). Vandag word gewilde webwerwe soos Flickr, PhotoBucket en 500px gebruik deur miljoene mense om hul foto's te deel.

Bewaring

[wysig | wysig bron]

Papier vouers

[wysig | wysig bron]

Ideale foto bewaring, behels dat elke foto individueel in 'n vouer gebêre word in suur-vrye papier. Gebufferde papier vouers word veral aanbeveel in gevalle waar 'n foto eers gemonteer was of waar gom gebruik is, wat sal lei tot verdere ontstaan van suur.[3]

Foto's van 8 x 10 duim of kleiner moet vertikaal op hul langste sye in gebufferde papier geplaas word, in 'n houer en elke houer moet met 'n etiket gemerk word om relevante inligting te kan identifiseer. Die stywe aard van die vouer beskerm die foto teen buiging of krake, so lank as wat die houer nie te dig verpak word nie. Groter foto's kan plat opmekaar gepak word met ander verpakkingsmateriaal van dieselfde grootte.[4]

Polyester

[wysig | wysig bron]

Die mees stabiele soort plastiek wat gebruik word in die foto bewaring is polyester, dit genereer nie enige skadelike chemiese elemente nie en dit absorbeer ook nie sure wat deur die foto self gegenereer word nie. Polyester verpakking beskerm foto's teen humiditeit en die omgewingsbesoedeling, wat die reaksie tussen die item en die atmosfeer vertraag. Foto's wat gestoor word in polyester kan nie vertikaal verpak word nie, aangesien die foto's van mekaar gaan afgly in die houer en die argifaris kan ook nie direk op die polyester aantekeninge maak nie. Daarom moet foto's wat in polyester gestoor word horisontaal verpak word en verkieslik 'n ringlêer geplaas word. Ringlêers kan nie alleen gebruik word nie, omdat die foto nog steeds aan te veel lig blootgestel word en wanneer die foto in die plastiek sakkie geplaas word, kan daar stof inkom as gevolg van die statiese elektrisiteit wat opbou en moontlik die foto kan krap en beskadig tydens hantering.

Hantering en versorging

[wysig | wysig bron]

Dit is die beste om te laat foto's plat op die tafel te plaas wanneer daar na dit gekyk word. Dit moenie opgetel word vanaf 'n hoek nie. Elke keer wanneer die foto buig, kan die emulsie binne dit breek.[5] Om foto's in plastiek sakkies/koeverte te plaas, maak dit makliker om te hanteer. Wanneer die argifaris wel aan die foto moet raak sonder die plastiek omhulsel, is dit belangrik om handskoene te dra, om die risiko van olie en vuil hande uit te skakel.

Mites en gelowe

[wysig | wysig bron]

Omdat daguerreotipes gelewer is op 'n spieël oppervlak, het baie spiritualiste praktisyns ook deel geword van die nuwe kuns vorm. Spiritualiste sou glo dat die menslike beeld op die spieël oppervlak soortgelyk is aan om na iemand se siel te kyk. Die spiritualiste ook geglo dat dit hul siele sou oopmaak en demone sou vrylaat. Fotografie en donkerkamer artefakte het gemaak dat sommiges geglo het dat daar geeste vasgevang word in foto's.[6]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Online Etymology Dictionary". Besoek op 16 Januarie 2017.
  2. "The First Photograph - Heliography" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Januarie 2013. Besoek op 29 September 2009. from Helmut Gernsheim's article, "The 150th Anniversary of Photography," in History of Photography Vol. I, No. 1, January 1977: ... In 1822, Niépce coated a glass plate ... The sunlight passing through ... This first permanent example ... was destroyed ... some years later.
  3. Norris, Debbie Hess. "Caring for Your Photographic Collections." Library of Congress. 9 Feb. 2008, LOC.gov
  4. "How Should I Store my Photographic Prints?" Preservation and Archives Professionals. The National Archives and Records Administration. 9 February 2008, Archives.gov Geargiveer 13 Junie 2015 op Wayback Machine
  5. Baggett, James L. "Handle with Care: Photos." Alabama Librarian. 54.1 (2004): 5.
  6. "Photos That AREN'T Paranormal". thoughtco.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 April 2019.