Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Gaan na inhoud

Giacomo Meyerbeer

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Giacomo Meyerbeer, gravering ná 'n foto deur Pierre Petit (1865)
Die jong Jakob Beer, portret deur Friedrich Georg Weitsch (1803)
Amalie Beer, Meyerbeer se moeder. Skildery deur Carl Kretschmar, omstreeks 1803

Giacomo Meyerbeer, oorspronklike naam Jakob Liebmann Meyer Beer (5 September 1791, Tasdorf, naby Berlyn - 2 Mei 1864, Parys), was ‘n Duitse operakomponis wat veral werke in die romantiese-opera genre gekomponeer het.

Hy is gebore uit 'n welgestelde Joodse gesin en het komposisie in Berlyn en later in Darmstadt studeer waar hy bevriend geraak het C.M. von Weber. Sy vroeë Duitse operas wat in München, Stuttgart en Wene gekomponeer is, was onsuksesvol. Na 'n reis na Parys en Londen vestig hy hom in 1816 in Italië waar hy vyf operas komponeer wat herinner aan die werke van Rossini. Die beste van die werke is Il crociato (Venesië, 1824), wat die jaar daarna in Londen en Parys opgevoer is. Sy eerste Franse opera wat saam met Eugène Scribe geskryf is, is getiteld Robert le Diable (Parys, 1831). Dit is geskryf om te voldoen aan die destydse romantiese smaak vir die Middeleeue, die bonatuurlike en die makabere. Die werk was 'n onmiddellike sukses, en as sodanig het dit as voorbeeld gedien vir die wydopgesette Franse opera. Ook sy Les Huguenots uit 1836 was 'n reuse sukses.

In 1842 het Meyerbeer tydelik na Berlyn teruggekeer waar hy aangestel is as die musiekdirekteur van die Pruisiese koning. Dit het Wagner aangespoor om sy Der fliegende Holländer te komponeer. Gedurende hierdie tydperk het Meyerbeer in Schlesien 'n Duitse opera getiteld Ein Feldlager gekomponeer (1844) waarin Jenny Lind die hoofrol vertolk het. Sy derde romantiese opera is getiteld Le Prophète. Dit is gebaseer op ‘n libretto deur Scribe en in 1849 in Parys opgevoer. Hierna het hy hom gewend na ‘n ligter styl en twee werke in die opéra comique-genre gekomponeer, naamlik: L'Etoile du nord (1854) en Le Pardon de Ploërmel (1859). Sy laaste opera was L'Africaine.

Meyerbeer was in sy tyd besonders gewild. Sy reputasie, gebaseer op sy vier Paryse operas, het egter nie lank gehou nie. Tog het hy by wyse van sy groot karaktertonele, sy dramatiese styl van vokale komposisie en sy oorspronklike orkestrasie—veral die gebruik van die bas-klarinet, die saxofoon en die fagot, ‘n groot invloed uitgeoefen op die ontwikkeling van opera. Hy het ook vir Berlioz beïnvloed. Operas soos Verdi se Don Carlos en Puccini se Turandot kan op grond van hul skouspelagtigheid en meesterlike manipulasie van ensembles en arias teruggespoor word na Meyerbeer. ‘n Aantal van sy operas, mees noemenswaardig L'Africaine, het in die 20ste eeu 'n herlewing ondervind. 'n Balletsuite, Les Patineurs, wat gebaseer is op Le Prophète, is deur Constant Lambert verwerk.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Meyerbeer, Giacomo." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2012.