Kwagga
| Kwagga | |
|---|---|
| |
| 'n Foto van 'n kwagga, Londen Dieretuin, 1870. | |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Genus: | |
| Subgenus: | |
| Spesie: | |
| Subspesie: | †E. q. quagga
|
| Trinomiale naam | |
| †Equus quagga quagga Boddaert, 1785
| |
Die kwagga is 'n uitgestorwe subspesie van die bontsebra in die genus Equus.[2] Dit het eens in groot getalle in Suid-Afrika se gewese Kaapprovinsie en die Suid-Vrystaat voorgekom. Dit kon onderskei word van ander sebras deur die kenmerkende swart en wit strepe slegs aan die voorkant van die lyf. By die middellyf het die strepe verdof en het die donkerder tussenstreepspasies breër geword. Die agterkant was effe bruin. Die naam is afgelei van die Khoiwoord vir "sebra", wat die klank van die kwagga se roep naboots. Die enigste lewende kwagga wat ooit gefotografeer is, was 'n merrie by die Dierkundige Genootskap van die Londense Dieretuin in 1870.
Hertelingsprojek
[wysig | wysig bron]- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Kwaggaprojek.
_one_of_them_presenting_an_extreme_reduction_of_the_=2522zebra=2522_pattern_......_(32309547213).jpg)
Nadat die noue band tussen die kwagga en die bontsebra, of bontkwagga, ontdek is, het die Duitse natuurhistorikus Reinhold Rau die Kwaggaprojek in 1987 in Suid-Afrika begin om die kwagga terug te teel deur middel van ’n selektiewe teelproses met bontsebras wat tot dowwer strepe sou lei. Dié nuwe diere word "Rau-kwaggas" genoem,[3] beide uit erkenning vir Rau se bydrae tot die projek en om die nuwe diere van die oorspronklike, uitgestorwe kwagga te onderskei.[4]
Verskeie bontsebras van Namibië en Suid-Afrika met ligter strepe aan die agterlyf word in die projek gebruik. Die projek se eerste vul is in 1988 gebore, en die eerste een met duidelik ligter strepe in 2005. Die eerste vyfdegeslagvul is in Desember 2013 gebore.[5] Hulle word onder meer aan die laer hange van Duiwelspiek in Kaapstad aangehou. Van die 116 diere wat die projek tans het, het ses individue ’n groot mate van ligter strepe.[5]
Die projek is redelik omstrede, want die nuwe "kwaggas" lyk uiterlik soos die ware Jakob, maar verskil geneties. Die tegnologie om DNS vir kloning te gebruik, is nog nie ontwikkel nie.[6][7]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Hack, M.A., East, R. & Rubenstein, D.I. (2008). Equus quagga quagga. 2008 IUBN Rooi Lys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2008. Verkry op 5 Januarie 2008.
- ↑ "Equus quagga quagga" Geargiveer 21 Augustus 2014 op Wayback Machine. The Extinction Website. 19 Mei 2008.
- ↑ Heywood, P. (2013). "The quagga and science: What does the future hold for this extinct zebra?". Perspectives in Biology and Medicine. 56 (1): 53–64. doi:10.1353/pbm.2013.0008. PMID 23748526.
- ↑ The Quagga and Science.
- ↑ 5,0 5,1 https://quaggaproject.org/the-project/
- ↑ Max, D. T. (1 Januarie 2006). "Can You Revive an Extinct Animal?". The New York Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Oktober 2011. Besoek op 3 Maart 2014.
- ↑ Freeman, C. (2009). "Ending Extinction: The Quagga, the Thylacine, and the 'Smart Human'". Leonardo's Choice. pp. 235–256. doi:10.1007/978-90-481-2479-4_13. ISBN 978-90-481-2478-7.
