Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Gaan na inhoud

Yair Lapid

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Yair Lapid
Yair Lapid
Lapid as Eerste minister in 2022
Leier van die Opposisie
Ampsbekleër
Termynaanvang
2 Januarie 2023
Eerste minister Benjamin Netanyahu
Voorafgegaan deur Benjamin Netanyahu
Ampstermyn
17 May 2020 – 6 April 20211
Eerste minister Benjamin Netanyahu
Voorafgegaan deur Shelly Yachimovich
Opgevolg deur Benjamin Netanyahu
14de Eerste minister van Israel
Ampstermyn
1 Julie 2022 – 29 Desember 2022
President Isaac Herzog
Voorafgegaan deur Naftali Bennett
Opgevolg deur Benjamin Netanyahu
2de Plaasvervangende eerste minister van Israel
Ampstermyn
13 Junie 2021 – 30 Junie 2022
Eerste minister Naftali Bennett
Voorafgegaan deur Benny Gantz
Opgevolg deur Naftali Bennett
Leier van Yesh Atid
Ampsbekleër
Termynaanvang
1 Mei 2012
Voorafgegaan deur Amp gestig
Lid van die Knesset
Ampsbekleër
Termynaanvang
5 Februarie 2013
Persoonlike besonderhede
Gebore 5 November 1963 (1963-11-05) (60 jaar oud)
Tel Aviv, Israel
Politieke party Yesh Atid
Ouers Tommy Lapid
Shulamit Lapid
Eggenoot/-note Lihi Lapid
Kind(ers) 3

Yair Lapid, (Hebreeus: יאיר לפיד, gebore op 5 November 1963 in Tel Aviv) is 'n Israelse politikus. Hy is die leier van die Yesh Atid-party.

Sedert 5 Februarie 2013 is hy 'n lid van die Knesset. Vanaf Maart 2013 tot Desember 2014 was hy die minister van Finansies, en vanaf 13 Junie 2021 die minister van Buitelandse Sake en die beoogde eerste minister in die Bennett-Lapid-kabinet. In hierdie regering het hy op 1 Julie 2022 Naftali Bennett as eerste minister afgelos, en op 29 Desember 2022 is hy deur Benjamin Netanyahu opgevolg.

Lapid het as 'n joernalis, akteur en televisie-aanbieder gewerk. Hy het ook verskeie boeke geskryf.

Hy behoort tot die Hervormde Judaïsme en woon in Tel Aviv. Lapid is vir die tweede keer getroud en het drie kinders. Sy vader was die joernalis en politikus Tommy Lapid (in 2008 oorlede), sy moeder die skrywer Shulamit Lapid.

Biografie

[wysig | wysig bron]

Lapid is in Tel Aviv gebore. Sy vader was joernalis en politikus Tommy Lapid wat tussen 2003 en 2004 as adjunk-eerste minister en justisie minister van Israel gedien het. Tommy is in Novi Sad, Joego-Slawië (nou Serwië) na Hongaarse Joodse ouers gebore, terwyl Lapid se moeder, Shulamit, in Tel Aviv gebore is.[1] Sy oupa aan moederskant David Giladi was oorspronklik van Transsilvanië (nou Roemenië), en was 'n skrywer en joernalis wat 'n medestigter van die koerant Maariv was.[2][3][4] Lapid het 'n suster, Merav, wat as 'n kliniese sielkundige werk. Sy ander suster, Michal, is in 1984 in 'n motorongeluk oorlede.[5] Sy oupa aan vaderskant Bela (Meir) Lampel wat 'n prokureur en 'n aktivis vir Sionisme was, is in die Mauthausen-konsentrasiekamp vermoor, terwyl sy oumagrootjie Hermione Lampel na Auschwitz gestuur is, waar sy in 'n gaskamer vermoor is.[6][7]

Lapid het in Londen en Tel Aviv grootgeword. Lapid het die Herzliya Hebreeuse Gimnasium bygewoon, maar weens leerprobleme kon hy nie skool klaarmaak nie.[5][8] Lapid het tydens sy verpligte militêre diensplig in die Israelse weermag as 'n militêre korrespondent vir die IDF se weeklikse koerant, Bamahane ("In die basiskamp"), gewerk.[9] Nadat hy sy militêre diensplig voltooi het, het hy as 'n verslaggewer vir Maariv begin werk en poësie in literêre joernale gepubliseer. Hy het ook 'n loopbaan as amateurbokser gehad.[10]

Lapid het in die middel van die 1980's met Tamar Friedman getrou. Hulle het kort na die geboorte van hulle seun, Yoav, geskei.[11] Hy het later met Lihi Lapid getrou en die egpaar het twee kinders.[12] Hulle woon in die Ramat Aviv Gimel-woonbuurt van Tel Aviv.[13]

Politieke loopbaan

[wysig | wysig bron]

Op 8 Januarie 2012 het Lapid aangekondig dat hy die joernalistiek gaan verlaat om die politiek te betree.[14]

Op 30 April het hy sy party, Yesh Atid, (Hebreeus: יש עתיד, lit., "Daar is 'n Toekoms") suksesvol geregistreer.[15]

In die verkiesing wat in Januarie 2013 plaasgevind het, het Yesh Atid 19 setels in die Israelse Knesset gewen.[16] Lapid is daarna op 15 Maart 2013 deur Benjamin Netanyahu as minister van finansies aangewys.[17] Nethanyahu het op 2 Desember 2014 vir Lapid afgedank.[18]

In Mei 2021 het Lapid 'n koalisie-ooreenkoms met Yamina en ander partye onderteken.[19] Die Knesset het Lapid se voorgestelde regering op 13 Junie met 'n een stem goedgekeur.[20] Die regering is later daardie dag aangewys met Lapid wat as plaasvervangende Eerste minister en as minister van buitelandse sake sou dien.[21]

Lapid is op 1 July 2022 as waarnemende Eerste minister van Israel aangewys nadat die Knesset die vorige dag gestem het om nuwe verkiesings te hou.[22] In die daaropvolgende verkiesing het Yesh Atid 24 setels in die Knesset gewen. Netanyahu het 'n regering gevorm en is toe as Eerste minister aangewys; Lapid het weer leier van die opposisie geword.[23]

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Beck, Mordechai (20 Junie 2008). "Yosef Lapid". The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Junie 2022. Besoek op 22 Junie 2022.
  2. ↑ Shulamit Lapid Geargiveer 17 Junie 2022 op Wayback Machine – Jewish Women's Archive
  3. ↑ Gradstein, Linda (17 Januarie 2012). "In entering Israeli politics, Yair Lapid eyes force of socioeconomic protests | Jewish Telegraphic Agency". Jta.org. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 April 2013. Besoek op 31 Maart 2016.
  4. ↑ "Shulamit Lapid | Jewish Women's Archive". Jwa.org. 1 Maart 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 November 2021. Besoek op 31 Maart 2016.
  5. ↑ 5,0 5,1 Schechter, Asher (23 Januarie 2012). "Who Is Yair Lapid?". Haaretz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 April 2015. Besoek op 31 Maart 2016.
  6. ↑ "The truth about Poland and the Holocaust". The Times of Israel. 29 Januarie 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 September 2021. Besoek op 4 Februarie 2019.
  7. ↑ "Yair Lapid on Twitter". 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 April 2022. Besoek op 4 Februarie 2019.
  8. ↑ אטילה שומפלבי (5 Januarie 2018). "יאיר לפיד: 'לא מצאו עליי כלום, אז המציאו סיפור'" [Yair Lapid: 'They did not find anything about me, so they invented a story']. Ynet (in Hebreeus). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Desember 2017. Besoek op 29 November 2017.
  9. ↑ Heller, Aron (8 Januarie 2012). "Popular Israeli TV newsman enters politics". The Seattle Times. Associated Press.
  10. ↑ "לא קצין, אבל ג'נטלמן" [Not an officer, but a gentleman]. mako.co.il (in Hebreeus). 9 Januarie 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Desember 2017. Besoek op 29 November 2017.
  11. ↑ Hecht, Ravit (2 Februarie 2019). "The underdog who believes he's Israel's next prime minister". Haaretz.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Julie 2022. Besoek op 1 Julie 2022.
  12. ↑ Harkov, Lahav (21 Januarie 2013). "Labor targets undecided female voters via kids". The Jerusalem Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Februarie 2013. Besoek op 31 Maart 2016.
  13. ↑ Danan, Deborah (15 Januarie 2013). "Who is Yair Lapid?". The Jerusalem Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Mei 2013. Besoek op 31 Maart 2016.
  14. ↑ "Veteran Israeli anchor Yair Lapid leaves Channel 2 to enter politics". Haaretz. 8 Januarie 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Januarie 2012. Besoek op 8 Januarie 2012.
  15. ↑ "Lapid registers new party, 'Yesh Atid'". The Jerusalem Post. 29 April 2012. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 April 2012. Besoek op 29 April 2012.
  16. ↑ "19th Knesset to see Right, Left virtually tied". ynet. 22 Januarie 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Januarie 2013. Besoek op 22 Januarie 2013.
  17. ↑ "Ex-TV anchor Yair Lapid named as Israeli finance minister". Reuters. 15 Maart 2013. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart2016. Besoek op 15 Maart 2013. {{cite news}}: Gaan datum na in: |archive-date= (hulp)
  18. ↑ Ilan Ben Zion, (2 Desember 2014). Netanyahu fires Lapid, Livni from ministerial posts Geargiveer 16 Desember 2014 op Wayback Machine. The Times of Israel.
  19. ↑ "With his party's support, Bennett says he's heading into government with Lapid". The Times of Israel. 30 Mei 2021. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Mei 2021. Besoek op 30 Mei 2021.
  20. ↑ כהן, שירית אביטן; זקן, דני; טרבלסי, נבו (13 Junie 2021). "הכנסת הצביעה בעד: ממשלת בנט-לפיד יוצאת לדרך". Globes (in Hebreeus). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Mei 2022. Besoek op 20 Mei 2022.
  21. ↑ "כל הפנים והשמות: כך נראית הממשלה ה-36 של מדינת ישראל". Maariv (in Hebreeus). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Desember 2021. Besoek op 20 Mei 2022.
  22. ↑ "Yair Lapid Officially Becomes New Prime Minister Of Israel". NDTV.com. Besoek op 3 November 2022.
  23. ↑ "Leader of the Opposition". Knesset. Besoek op 13 Januarie 2023.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Yair_Lapid&oldid=2638415"