lokatief

Afrikaans (af)

IPA: [ˈluə̯kɑtif], meervoud: [ˈluə̯kɑtivə]

byvoeglik: predikatief: [lukɑˈtif], attributief: [lukɑˈtivə], partitief: [lukɑˈtifs]

gesubstantiveer: [lukɑˈtivə], meervoud: [lukɑˈtivəs]

لُوَكَاتِیفْ , meervoud: لُوَكَاتِیڤِی

byvoeglik: predikatief: لُوَكَاتِیفْ , attributief: لُوَكَاتِیڤِی , partitief: لُوَكَاتِیفْسْ

gesubstantiveer: لُوَكَاتِیڤِی , meervoud: لُوَكَاتِیڤِسْ

lókatief, lókatiif; meervoud: lókatiwe, lókati-we

byvoeglik: predikatief: lókatief, lókatiif; attributief: lókatiwe, lókati-we; partitief: lókatiefs, lókatiifs

gesubstantiveer: lókatiwe, lókati-we; meervoud: lókatiwes, lókati-wes

1. Wat betrekking het of die funksie het van 'n lokatief.

2. Plekaanduidend.

Vertalings: lokatief
Duits: lokativisch^(de)		Engels: locative^(en)

Enkelvoud	Meervoud
lokatief	lokatiewe

Dié vorm van 'n woord in flektierende tale, wat in 'n plek of by 'n plek aandui.
Woord in die lokatief.

Vertalings: lokatief
Duits: 1 Lokativ^(de); 1, 2 Wofall^(de) Engels: 1 locative case^(en); 1, 2 locative^(en) Faroëes: 1 staðarfall^(fo) Kasjoebies: 1 môlnik^(csb); 1, 2 lokatiw^(csb) Latyn: 1 casus locativus^(la); 1, 2 locativus^(la) Limburgs: 1, 2 richtingsval^(li)		Nederlands: 1, 2 locatief^(nl) Russies: 1 местный падеж^(ru) (mestnij padezj) Turks: 1 kalma durumu^(tr), mefulünfih^(tr) Turks (Osmaans): 1 مفعول فيه^(osm) (mefulünfih) Yslands: 1 staðarfall^(is)