Janusz Czebreszuk
Dr hab. Janusz Czebreszuk, prof. UAM
Urodzony 20 stycznia 1959 roku w Darłowie. Maturę uzyskał w 1978 roku w Liceum Ogólnokształcącym im. S. Żeromskiego w Darłowie. W latach 1978-1982 studiował archeologię na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza. Studia ukończył z wyróżnieniem i przed terminem broniąc w 1982 roku. Od 13.07.1981 roku zatrudniony w Instytucie Prahistorii UAM na etacie technika. 1 października 1992 roku otrzymał nominację na stanowisko asystenta w tymże instytucie. 12 czerwca 1995 roku obronił pracę doktorską pt. „Przemiany kulturowe w pierwszej połowie interstadium epok neolitu i brązu na Kujawach” (promotor: prof. dr hab. Aleksander Kośko, recenzenci: prof. dr hab. Aleksandra Cofta-Broniewska i prof. dr hab. Jan Machnik), opublikowaną w 1996 roku w formie monografii. W 2001 roku wydrukował kolejną monografię, zatytułowaną „Schyłek neolitu i początki epoki brązu w strefie południowo-zachodniobałtyckiej (III i początki II tys. przed Chr.). Alternatywny model kultury”, która stała się podstawą otwarcia przewodu habilitacyjnego. Recenzentami dorobku byli: prof. dr hab. Sławomir Kadrow, prof. dr hab. Aleksander Kośko i prof. dr hab. Jan Machnik. Kolokwium habilitacyjne odbyło się 12 listopada 2001. W 2004 roku został mianowany przez Rektora UAM na stanowisko profesora nadzwyczajnego tej uczelni.
Jest specjalistą zajmującym się III i II tys. przed Chr w Europie. W jej strefie środkowej był to etap schyłku neolitu i początków epoki brązu a w strefie śródziemnomorskiej - epoki brązu. Swoją pracę zawodową rozpoczął od badań nad przeobrażeniami kulturowymi społeczeństw Kujaw na przełomie epok neolitu i brązu. Odkrycia kujawskie dały mu asumpt do poszerzenie pola zainteresowań o zagadnienie znaczenia cywilizacyjnego fenomenu Pucharów Dzwonowatych. Bazując na obu wzmiankowanych nurtach mogłem następnie podjąć problematykę wielokierunkowych powiązań społeczeństw zamieszkujących strefę południowobałtycką na przełomie epok neolitu i brązu. W ostatnich latach podjąłem ponadto badania nad niektórymi aspektami powiązań Europy Środkowej ze strefą egejską w epoce brązu, zwłaszcza nad znaczeniem w tym procesie bursztynu bałtyckiego. Swoimi badaniami obejmuje także kwestię znaczenia kulturowego tego surowca dla pierwszej cywilizacji na europejskim lądzie stałym, jaką była kultura mykeńska. W 2011 roku opublikował monografię „Bursztyn w kulturze mykeńskiej” (Poznań 2011), która podsumowuje dotychczasowy etap jego badań. Należy podkreślić, że jest to pierwsza tego rodzaju praca w literaturze światowej. Zebrano w niej wszystkie najważniejsze informacje na temat bursztynu w kulturze mykeńskiej oraz zaproponowane ważne prahistorycznie interpretacje.
Stypendysta Fundacji Rektorów Duńskich, Fundacji Volkswagena i Fundacji Nauki Polskiej.
Redaktor serii wydawniczej „Studia nad pradziejami Europy Środkowej” (Studien zur Archäologie in Ostmitteleuropa), ( wspólnie z J. Müllerem i S. Kadrowem). Członek Komitetu Naukowego czasopisma Offa (wydawanego przez Uniwersytet w Kilonii, Niemcy) oraz serii Archaeologia Bimaris wydawanej w Poznaniu.
Kierował badaniami wykopaliskowymi na ponad 30 stanowiskach archeologicznych na Kujawach, Pomorzy Gdańskim, Wielkopolsce i Ziemi Lubuskiej. Do najważniejszych z nich należą międzynarodowe badania osady obronnej z początków epoki brązu w Bruszczewie, gm. Śmigiel. Aktualnie prowadzi projekty terenowe w Polsce (Smoszew pod Krotoszynem), Na Węgrzech (osada kultury Vatya w miejscowości Kakucs, wspólnie a Instytutem Archeologii Węgierskiej Akademii Nauk), w Rumunii (cmentarzysko z późnej epoki brązu w Lapus, wspólnie z Uniwersytetem w Monachium) i w Grecji (projekt badań osadnictwa pradziejowego w dolinie rzeki Anthemountas, razem z Instytutem Archeologii Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach).
Jest autorem/współautorem 7 monografii i redaktorem/współredaktorem 11 tomów zbiorowych. Opublikował ponadto ponad 110 artykułów w czasopismach i monografiach zbiorowych oraz ok. 60 drobniejszych prac i recenzji.
Zorganizował w Instytucie Prahistorii UAM grupę do badań geomagnetycznych (pierwszą tego rodzaju na polskich uniwersytetach). Jest również autorem programu i pierwszym kierownikiem studiów podyplomowych „Ochrona i zarządzanie dziedzictwem archeologicznym”, które mają również prekursorski charakter w skali kraju.
Urodzony 20 stycznia 1959 roku w Darłowie. Maturę uzyskał w 1978 roku w Liceum Ogólnokształcącym im. S. Żeromskiego w Darłowie. W latach 1978-1982 studiował archeologię na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza. Studia ukończył z wyróżnieniem i przed terminem broniąc w 1982 roku. Od 13.07.1981 roku zatrudniony w Instytucie Prahistorii UAM na etacie technika. 1 października 1992 roku otrzymał nominację na stanowisko asystenta w tymże instytucie. 12 czerwca 1995 roku obronił pracę doktorską pt. „Przemiany kulturowe w pierwszej połowie interstadium epok neolitu i brązu na Kujawach” (promotor: prof. dr hab. Aleksander Kośko, recenzenci: prof. dr hab. Aleksandra Cofta-Broniewska i prof. dr hab. Jan Machnik), opublikowaną w 1996 roku w formie monografii. W 2001 roku wydrukował kolejną monografię, zatytułowaną „Schyłek neolitu i początki epoki brązu w strefie południowo-zachodniobałtyckiej (III i początki II tys. przed Chr.). Alternatywny model kultury”, która stała się podstawą otwarcia przewodu habilitacyjnego. Recenzentami dorobku byli: prof. dr hab. Sławomir Kadrow, prof. dr hab. Aleksander Kośko i prof. dr hab. Jan Machnik. Kolokwium habilitacyjne odbyło się 12 listopada 2001. W 2004 roku został mianowany przez Rektora UAM na stanowisko profesora nadzwyczajnego tej uczelni.
Jest specjalistą zajmującym się III i II tys. przed Chr w Europie. W jej strefie środkowej był to etap schyłku neolitu i początków epoki brązu a w strefie śródziemnomorskiej - epoki brązu. Swoją pracę zawodową rozpoczął od badań nad przeobrażeniami kulturowymi społeczeństw Kujaw na przełomie epok neolitu i brązu. Odkrycia kujawskie dały mu asumpt do poszerzenie pola zainteresowań o zagadnienie znaczenia cywilizacyjnego fenomenu Pucharów Dzwonowatych. Bazując na obu wzmiankowanych nurtach mogłem następnie podjąć problematykę wielokierunkowych powiązań społeczeństw zamieszkujących strefę południowobałtycką na przełomie epok neolitu i brązu. W ostatnich latach podjąłem ponadto badania nad niektórymi aspektami powiązań Europy Środkowej ze strefą egejską w epoce brązu, zwłaszcza nad znaczeniem w tym procesie bursztynu bałtyckiego. Swoimi badaniami obejmuje także kwestię znaczenia kulturowego tego surowca dla pierwszej cywilizacji na europejskim lądzie stałym, jaką była kultura mykeńska. W 2011 roku opublikował monografię „Bursztyn w kulturze mykeńskiej” (Poznań 2011), która podsumowuje dotychczasowy etap jego badań. Należy podkreślić, że jest to pierwsza tego rodzaju praca w literaturze światowej. Zebrano w niej wszystkie najważniejsze informacje na temat bursztynu w kulturze mykeńskiej oraz zaproponowane ważne prahistorycznie interpretacje.
Stypendysta Fundacji Rektorów Duńskich, Fundacji Volkswagena i Fundacji Nauki Polskiej.
Redaktor serii wydawniczej „Studia nad pradziejami Europy Środkowej” (Studien zur Archäologie in Ostmitteleuropa), ( wspólnie z J. Müllerem i S. Kadrowem). Członek Komitetu Naukowego czasopisma Offa (wydawanego przez Uniwersytet w Kilonii, Niemcy) oraz serii Archaeologia Bimaris wydawanej w Poznaniu.
Kierował badaniami wykopaliskowymi na ponad 30 stanowiskach archeologicznych na Kujawach, Pomorzy Gdańskim, Wielkopolsce i Ziemi Lubuskiej. Do najważniejszych z nich należą międzynarodowe badania osady obronnej z początków epoki brązu w Bruszczewie, gm. Śmigiel. Aktualnie prowadzi projekty terenowe w Polsce (Smoszew pod Krotoszynem), Na Węgrzech (osada kultury Vatya w miejscowości Kakucs, wspólnie a Instytutem Archeologii Węgierskiej Akademii Nauk), w Rumunii (cmentarzysko z późnej epoki brązu w Lapus, wspólnie z Uniwersytetem w Monachium) i w Grecji (projekt badań osadnictwa pradziejowego w dolinie rzeki Anthemountas, razem z Instytutem Archeologii Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach).
Jest autorem/współautorem 7 monografii i redaktorem/współredaktorem 11 tomów zbiorowych. Opublikował ponadto ponad 110 artykułów w czasopismach i monografiach zbiorowych oraz ok. 60 drobniejszych prac i recenzji.
Zorganizował w Instytucie Prahistorii UAM grupę do badań geomagnetycznych (pierwszą tego rodzaju na polskich uniwersytetach). Jest również autorem programu i pierwszym kierownikiem studiów podyplomowych „Ochrona i zarządzanie dziedzictwem archeologicznym”, które mają również prekursorski charakter w skali kraju.
less
Uploads
Papers by Janusz Czebreszuk
Short story about greek-polish archaeological activities in the Anthemous Valley in Central Macedonia during the 2010 and 2011 seasons
Short story about greek-polish archaeological activities in the Anthemous Valley in Central Macedonia during the 2012 season
Tracing amber findings/ amber routes/ social impact of amber/ effects of amber products circulation/ Mycenaean and amber/ Impact of amber on Mycenaeans
known, among others, from the Mycenaean culture. Based on the experiments, it has been found that the most important part of the entire production process was the first stage, involving the selection of raw material for the execution of individual elements of the pectoral (especially flat plates forming so-called spacer plates). The article contains also technical information demonstrating how vast and varied knowledge had to be possessed by the Bronze Age artisans engaged in succinite processing.
Short story about greek-polish archaeological activities in the Anthemous Valley in Central Macedonia during the 2010 and 2011 seasons
Short story about greek-polish archaeological activities in the Anthemous Valley in Central Macedonia during the 2012 season
Tracing amber findings/ amber routes/ social impact of amber/ effects of amber products circulation/ Mycenaean and amber/ Impact of amber on Mycenaeans
known, among others, from the Mycenaean culture. Based on the experiments, it has been found that the most important part of the entire production process was the first stage, involving the selection of raw material for the execution of individual elements of the pectoral (especially flat plates forming so-called spacer plates). The article contains also technical information demonstrating how vast and varied knowledge had to be possessed by the Bronze Age artisans engaged in succinite processing.