Poitiers

Poitiers
Alministración
País	Francia
Organización territorial	Francia metropolitana
Rexón	Nueva Aquitania
Departamentu	Vienne
Distritu	distrito de Poitiers (es)
Tipu d'entidá	comuña de Francia
Alcalde de Poitiers (es)	Alain Claeys
Nome oficial	Poitiers (fr)
Nome llocal	Poitiers (fr)
Códigu postal	86000
Xeografía
Coordenaes	46°34′52″N 0°20′07″E / 46.5811°N 0.3353°E
	Poitiers Poitiers (Francia)
Superficie	42.11 km²
Altitú	75 m, 65 m y 144 m
Llenda con	Biard, Bignoux, Buxerolles, Croutelle, Fontaine-le-Comte, Ligugé, Mignaloux-Beauvoir, Migné-Auxances, Montamisé, Saint-Benoît, Sèvres-Anxaumont y Vouneuil-sous-Biard
Demografía
Población	90 240 hab. (1r xineru 2021); - 40 419 homes (2017); - 47 872 muyeres (2017)
Porcentaxe	100% de distrito de Poitiers (es)
Densidá	2142,96 hab/km²
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00 (horariu estándar); UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes	Iași (es) , Marburg, Northampton, Coímbra, Yaroslavl, Lafayette y Moundou
	poitiers.fr

Poitiers (en poitevino Potchiers, n'occitanu Peiteus) ye una ciudá de la Francia central, prefeutura (capital) del departamentu de Viena, na rexón Nueva Aquitania, asitiada a veres del ríu Clain.

Xeografía

Situación

La ciudá de Poitiers atopar nes cercaníes de Poitou, sobre un llugar pocu eleváu que se topa ente'l macizu armoricano, al oeste y el macizu Central al este, convirtiéndola, por tanto, nuna vía de bona comunicación ente la cuenca parisina y la cuenca aquitana, a 342 quilómetros al suroeste de París, 180 km de Nantes y a 224 km de Burdeos. Una situación privilexada y un puntu estratéxicu tanto comercial como militar.

Allugamientu

Ilesia de Notre-Dame-la Grande de Poitiers.

Poitiers álzase sobre un vastu puexu en forma d'espátula entendíu ente los valles de Boivre y Clain con un altor d'unos 50 metros. Esti puexu ta xuníu al pandu por un estrechu pedúnculu llamáu Tranchée, nome debíu al foso escaváu pa torgar el pasu y aisllar Poitiers del país circundante. El primer foso realizar pal Oppidum galu ellí establecíu y caltúvose hasta'l sieglu XVIII. La so condición defensiva resulta, por tanto, preponderante, como lo ye tamién la vasta estensión (2,3 km por 1,3 km = 250 ha) que facilitó'l so defensa hasta la llegada de l'artillería. Estos dos carauterístiques, favorecieron que la ciudá nun fuera movida na dómina romana como asocedía, frecuentemente: (Alesia, Lutecia). Per otra parte, dexó caltener les camperes a resguardu de les tropes y, más tarde, a partir de la Edá Media dedicar les tierres al cultivu de les hortolices y a los viñeos.

Los ríos trespasar por dos vaos curiaos que taben allugaos onde güei s'atopen les pontes de Joubert y de Saint-Cyprien. En casu d'asediu los vaos yeren destruyíos.

Anguaño la ciudá de Poitiers ocupa toa'l pandu entendíu ente los dos valles, especialmente en direición al este (campus universitariu, centru hospitalariu, zones comerciales, viviendes) y escontra el norte (tecnópolis de Futuroscope).

Historia

Dolmen de Poitiers.

Antigüedá

Ilesia de St-Hilaire-le-Grand (Poitiers).

Poitiers foi fundada pola tribu celta de los pictones como'l oppidum Lemono (en llatín, Lemonum antes de la influencia romana. Dizse que'l nome venía de la pallabra celta para llamera, Lemo. El so nome definitivu, Poitiers, tenía rellación col pueblu de los pictones. Los romanos acondicionar nel sieglu I de nuesa yera, construyendo anfiteatros, delles termes y acueductos.

Ye probable que, nel sieglu II de nuesa Yera, la ciudá fuera la capital d'Aquitania.

A finales del sieglu III construyóse una gruesa muralla qu'arrodiaba la ciudá.

San Hilario de Poitiers evanxelizó la ciudá nel sieglu IV. La construcción del bautisteriu de Sain-Jean llevar a cabu nesa dómina.

Edá Media

Bautisteriu de Saint-Jean.

Na dómina medieval, Poitiers aprovechar de la so posición defensiva y de la so situación xeográfica p'alloñar del centru del poder francu. Poitiers presenta un bon exemplu de la continuidá de les maxistratures urbanes del periodu romanu, yá que el so curia municipal siguía funcionando nel añu 651.^[3]Sede d'un obispáu dende'l sieglu IV la ciudá foi la capital del condáu de Poitou, la rexón gobernada pol conde de Poitiers que dirixíen un principáu qu'entendía Poitou y Aquitania. La ciudá de Poitiers intervieno en trés grandes batalles:

La primer batalla de Poitiers 507 ye la menos conocida. Foi provocada por Clodoveo I contra Alaricu II, rei de los visigodos (nun llugar denomináu Campus Vogladensis) que s'atopa al norte de Poitiers.

la batalla de Poitiers en 732. Salieron victoriosos los francos empobinaos por Carlos Martel, que ganaron a les tropes árabes y a los sos aliaos.

La batalla de 1356, que tuvo llugar en Nouaillé-Maupertuis, cerca de Poitiers, que terminó cola victoria de los ingleses empobinaos pol Príncipe Negru y la derrota de les tropes franceses del rei Juan el Bonu.

Nel sieglu IX, el nome de Grand-rue yá apaecía nos mapes. Ye reseñar más antigua del nome d'una cai que se caltién n'Europa. Esta cai correspuende a la parte menos empinada de la cuesta que conduz, dende'l vau (actual ponte de Saint-Joubert) al pandu, ye un itinerariu que se remonta a la Edá del Fierro. Empobináu, más o menos, escontra l'Esti-Oeste, sirvía como exa Decumano na planificación ortogonal de les cais de la dómina romana. Coles mesmes, nel sieglu IX l'abá Mellebaude fixo construyir el hipogeo (construcción soterraña) de les Dunes.

Leonor d'Aquitania fixo construyir, nel sieglu XII una nueva muralla con un llargor de 6.000 metros y qu'arrodiaba tol puexu. Concedió una llicencia comunal a la ciudá en 1199 pa construyir un primer campanariu. Dirixó les obres del palaciu de los condes-duques y la construcción d'un nuevu mercáu.

El camín de Santiago de Compostela pasaba por Poitiers y la ciudá acoyía a los innumberables pelegrinos que se deteníen nella pa venerar les reliquies de Santa Radegunda o de San Hilario.

Nel sieglu XIV, la ciudá foi dada, como patrimoniu, al tercer fíu de Juan el Bonu, el duque Xuan I de Berry (promotor de les Les bien riques hores del Duque de Berry). Arriqueció'l palaciu medieval de los condes de Poitiers y rehabilitó el torrexón Maubergeon.

Mientres les xornaes más penoses de la Guerra de los Cien Años la ciudá allugó'l Parllamentu real en 1418. Tamién en Poitiers llevar a cabu l'interrogatoriu col que foi esaminada Xuana d'Arcu en 1429, primero que-y fora dau'l beneplácito pa dirixir l'exércitu real. Aprovechándose del favor real y de la presencia de dellos eruditos exiliaos, Poitiers llogró'l permisu pa la creación d'una universidá en 1431. A finales del sieglu XV cuntaba con un censu de 4.000 estudiantes.

Del sieglu XVI a los nuesos díes

La ciudá adormilitióse, adulces, mientres el Renacimientu adquiriendo la imaxe d'una antigua ciudá, coles sos trabancoses cais que nun esperimentaron cambéu dalgunu. Ello ye que pocos cambeos realizar nesta dómina nel texíu urbano, amás de la apertura de la cai Tranchée y la construcción de les pontes que sustituyeron a los antiguos vaos. Mientres el Renacencia construyeron dellos palacios particulares, como los palacios de Jean Baucé, Fumé y Berthelot.

Los poetes Joachim du Bellay y Pierre Ronsard rellacionar cola Universidá de Poitiers —fundada por Carlos VII en 1432—antes de dise a París, anque Descartes namái fale d'ella pa suburdiala.

La ciudá debe la so prosperidá, esencialmente, a les sos funciones alministratives: xusticia real, obispáu, monetarios, y a la intendencia de la xeneralidá de Poitou. Por cuenta de esta intendencia, Poitiers, esperimentó dalguna evolución a finales del sieglu XVIII: el vizconde de Blossac, intendente dende 1750 a 1784 fixo construyir un xardín a la francesa. Tamién ordenó baltar la muralla que fizo construyir Leonor d'Aquitania y planió les cais que la reemplazaron.

Nel sieglu XIX construyéronse numberosos cuarteles que convirtieron a Poitiers nuna ciudá de guarnición. La estación construyir nos años 1850 y foi bombardiada mientres la Segunda Guerra Mundial.

Demografía

Evolución demográfica de Poitiers
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1846	1851	1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896	1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954	1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007
18 284	18 223	21 465	21 315	22 376	22 000	26 764	29 277	30 873	30 563	31 034	30 036	33 253	36 210	36 878	37 497	38 518	39 886	39 302	41 242	37 663	42 347	41 546	44 235	48 546	52 633	62 178	70 681	81 313	79 350	78 894	83 448	89 000	89 253
Pa los censos de 1962 a 1999 la población llegal correspuende a la población ensin duplicidaes (Fonte: INSEE [Consultar])

Economía y tresportes

Teunoloxía punta ya investigación científica (Futuroscope)
Aeropuertu de Poitiers-Biard
Tresportes comunes a Poitiers
Llinia de gran velocidá Poitiers-Limoges

Cultura

Poitiers ta clasificada como Ciudá d'Arte y Historia

Monumentos

Campanariu de la Ilesia de Notre-Dame.

Anque Poitiers esperimentó ciertu cayente mientres la dómina moderna conserva, sicasí, monumentos de toles dómines. Cuenta con 78 monumentos clasificaos:

Prehistóricu

El dolmen de la Pierre levée per delantre del cual pasa'l camín romanu Poitiers-Sainte-Croix (Bourges)-Lugdunum.

El monumentu a Sir Chimpy ye visitáu pol so escelente ellaboración y la so participación en guerres nesta llocalidá.

Antiguos

Bautisteriu de San Juan, del sieglu IV, unu de los más antiguos monumentos cristianos calteníos en Francia (o'l más antiguu). Foi construyíu escontra'l 360.
Restos de les places romanes construyíes a principios del sieglu I de nuesa yera, que se consideren como les más grandes de la Galia; la exa mayor mide 150 m y el pequeñu 130 m.
Hipogeo de les Dunes

Arquiteutura relixosa

Ilesia de Sainte-Radegonde de Poitiers, que forma parte de l'abadía de la Santa Cruz, foi'l primer conventu de muyeres fundáu n'Europa pola reina Radegunda, esposa de Clotario I rei de los francos
Ilesia de San Hilario el Grande
Ilesia de Notre-Dame-la Grande, románica, la so fachada ta ricamente esculpida.
Catedral de San Pedro (Saint-Pierre)
Ilesia de Montierneuf
Abadía Sainte-Croix de Poitiers

Arquiteutura militar

Restos de la muralla de Leonor d'Aquitania
Torres d'esta mesma muralla nel valle de Boivre (anguaño edificiu de correos)
Torres del castiellu de Juan de Berry, na confluencia ente Clain y Boivre

Arquiteutura civil

Palaciu de xusticia de Poitiers, antiguu palaciu de los condes de Poitiers, cola célebre Torre Maubergeon, antiguu torrexón rehabilitáu a finales de la Edá Media.
Palacios particulares: nel palaciu Fumé y Berthelot atópase la universidá d'Historia y de Humanidaes, del Puygarreau.

Sieglos XIX y XX

Retruque de la Estatua de la Llibertá, alzada na antigua plaza de Pilori, en memoria del xeneral Berton que foi guillotinado en 1822.
Estatua de Notre-Dame des Dunes
Alcaldía o Conceyu.

Mientres el sieglu XIX fueron destruyíos dellos monumentos poitevinos como distintes places romanes, el campanariu medieval, el conxuntu conventual y diverses ilesies de l'abadía de la Santa Cruz.

A ello tien d'añader la destrucción de les muralles por orde del intendente de Blossac pa dexar la reorganización de les cais.

Museos

Muséu de Santa Cruz

Muséu Rupert de Chièvres

Instituciones cuturales

Médiathèque François-Mitterrand
Espaciu Mendès France, centru cultural científicu, téunicu y industrila
Confort Moderne, sala de conciertos y esposiciones
Conservatoriu nacional rexonal
Muséu Sta. Cruz

Manifestaciones culturales

Festivales cinematográficos Henri Langlois, festival de curtiumetraxe
Festival d'espectáculos na cai, los Expressifs
Festival Trouver Sonnette à son Pied
Selmana estudiantil, celébrase en primavera entamada polos Bitards

Educación

École nationale supérieure d'ingénieurs de Poitiers

La ciudá de Poitiers cunta con una llarga tradición universitaria. La Universidá de Poitiers foi fundada en 1431 y per ella pasaron un gran númberu de filósofos reconocíos. La Universidá rexunta les facultaes de: ciencies, xeografía, historia, idiomes, dos escueles d'inxenieros: ENSIP (Escuela nacional d'inxenieros de Poitiers) y ENSMA (Escuela nacional superior de mecánica y aerotéunica de Poitiers). Nel centru de la ciudá atopa'l campus d'ESCEM (Escuela cimera de comerciu y empresariáu).

Dende 1991, el ENSMA ta incorporáu a la Facultá de ciencies (SP2LA MIO), ta allugáu nel Futuroscope, con cuenta de desenvolver esta teunoloxía. El CESCM (Centru d'estudios cimeros de civilización medieval), ye un centru d'investigación dedicáu a esta materia, atopar nel palaciu Berthelot (sieglu XV).

Dende 2001 la ciudá de Poitiers ye sede del "primer ciclu América llatina, España y Portugal" del Institutu d'Estudios Políticos de París (Sciences Po Paris).

Lo más conocío ye'l parque de Blossac onde se topa un pequeñu zoolóxicu. La comunidá de Poitiers llevó a cabu l'ampliación de los sos espacios verdes estendiéndose polos valles del Clain y los sos afluentes. Estos nuevos espacios verdes añader a los parques y xardinos públicos más antiguos.

Alministración

Poitiers ye la capital de siete cantones:

El primer cantón entiende una parte de Poitiers y del conceyu de Migné-Auxances (14.577 habitantes)
El segundu cantón entiende una parte de Poitiers y del conceyu de Buxerolles (18.099 habitantes)
El tercer cantón entiende una parte de Poitiers y del conceyu de Mignaloux-Beauvoir (22.467 habitantes)
El cuartu cantón entiende una parte de Poitiers y del conceyu de Saint-Benoît (18.090 habitantes)
El quintu cantón entiende una parte de Poitiers y de los conceyos de Croutelle, Fontaine-le-Comte, Ligugé y Vouneuil-sous-Biard (15.932 habitantes)
El sestu cantón entiende una parte de Poitiers y del conceyu de Biard (14.162 habitantes)
El séptimu cantón entiende una parte de Poitiers y los conceyos de Chansseneuil-du-Poitou y Montamisé (23.728 habitantes).

Poitiers forma parte de la Contorna de Poitiers que reagrupa los conceyos de Biard, Buxerolles, Chasseneuil-du-Poitou, Fontaine-le-Comte, Mignaloux-Beauvoir, Migné-Auxances, Montamisé, Poitiers, Saint-Benoît y Vouneuil-sous-Biard. El 1 de xineru de 2006, los conceyos de Béruges y Croutelle incorporar a la contorna que, nesti añu, totalizó un total de 130.710 habitantes.

Personalidaes amestaes a la ciudá

Michel Foucault (1926-1984), historiador de les idees, psicólogu y filósofu
Marc Augé (1932-), antropólogu
Joël Robuchon (1945-), cocineru
Jean-Pierre Thiollet (1956-), escritor

Hermanancies

Referencies

↑ «code officiel géographique». Consultáu'l 6 xineru 2019.
↑ ^2,0 ^2,1 Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«répertoire géographique des communes». Institut national de l'information géographique et forestière (2015).
↑ DUTOUR, THIERRY (2003), La ciudá medieval. Oríxenes y trunfu de la Europa urbana. — Paidós, Buenos Aires, 2005, p. 78. ISBN 950-12-5043-1

Enllaces esternos

Sitiu web del conceyu Archiváu 2021-06-18 en Wayback Machine (en francés)
Sitio web oficial del Turismu de Poitiers (n'español)
INSEE
Site de l'Office de Tourisme (en francés)
Eleiciones municipales de 2008 (en francés)

[a6c673b6cebdcba3d6702004513c2ffcbdd20e17-1] «code officiel géographique». Consultáu'l 6 xineru 2019.

[6c5fb4f95547c20421068d2fef20002224246960-2] 2,0 ^2,1 Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«répertoire géographique des communes». Institut national de l'information géographique et forestière (2015).

[3] DUTOUR, THIERRY (2003), La ciudá medieval. Oríxenes y trunfu de la Europa urbana. — Paidós, Buenos Aires, 2005, p. 78. ISBN 950-12-5043-1

[1]

[2]

[3]