Boletus

Boletus;
Clasificación científica
Reinu:	Fungi
División:	Basidiomycota
Clas:	Agaricomycetes
Orde:	Boletales
Familia:	Boletaceae
Xéneru:	Boletus; L., 1753
Diversidá
	más de 300 especies
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Boletus ye un xéneru de fungos, qu'inclúi aproximao 300 especies.^[1] Esti xéneru foi definíu y descritu orixinalmente por Elias Magnus Fries en 1821, arrexuntando a tolos fungos que presenten himenio con poros. Darréu fueron definiéndose otros xéneros que les sos especies incluyíen esta carauterística, como Tylopilus, descritu por Petter Adolf Karsten en 1881. Coles mesmes, se readoptaron o redefinieron xéneros yá en desusu, como Leccinum

Dalgunes de les especies que d'antiguo se clasificaben nesti taxón fueron darréu allugaes n'otros xéneros, como asocede coles especies Leccinum scabrum, Tylopilus felleus, Chalciporus piperatus o Suillus luteus.

El nome del xéneru deriva del llatín bōlēlos tos, "cogorda", y del griegu antiguu βωλιτης, que provién de la mesma de bōlos/βωλος, "bultu" o "montón".^[2]^[3] Galeno de Pérgamo (130-200) mentaba nos sos escritos a los βωλιτης, anque se piensa que faía referencia a l'apreciada Amanita caesarea, que nun ta rellacionada col xéneru Boletus.^[4]

Comestibilidad

Munches especies del xéneru Boletus son comestibles y apreciaos en gastronomía, siendo la más conocida Boletus edulis. Tamién son recoyíos pal consumu les cogordes de B. badius, B. aereus y otres especies, tamién bien apreciaes como boletus aestivalis o reticulatus y boletus pinophilus.. Otres, como B. calopus, tienen sabor amargoso o desagradable y nun se consideren fungos comestibles.

Delles guíes de fungos encamienten evitar tolos Boletus que presenten poros acolorataos, sicasí B. erythropus y B. luridus son comestibles dempués de ser convenientemente cocíos.

La ingesta de fungos venenosos de cutiu produz síntomes gastrointestinales. Nel xéneru Boletus aisllóse una glicoproteína citotóxica llamada bolesatina. En 2007, atopóse un componente similar —llamáu, n'inglés, bolevenine—, na especie venenosa Boletus venenatus, de China.^[5] Hanse documentáu muertes por ingesta de Boletus pulcherrimus. En 1994, una pareya desenvolvió síntomes gastrointestinales acabante comer cogordes d'esta especie, finando l'home. L'autopsia reveló infartu intestinal.^[6] Boletus satanas tamién tien mala fama como fungu venenosu, anque nun se conocen casos de muerte por causa del so consumu. Tamién s'aislló muscarina en delles especies, anque la so cantidá ye farmacológicamente insignificante y namái causa síntomes menores.^[6]

Referencies

↑ Kirk, PM; Cannon, PF; Minter, DW; Stalpers, JA (2008) Dictionary of the Fungi, Décima (n'inglés), Wallingford: CAB International, páx. 97. ISBN 0-85199-826-7.
↑ Simpson, D.P. (1979). Cassell's Latin Dictionary, 5, London: Cassell Ltd., páx. 883. ISBN 0-304-52257-0.
↑ Liddell, Henry George & Robert Scott (1980). A Greek-English Lexicon (Ed. Abridged). RU: Oxford University Press. ISBN 0-19-910207-4.
↑ Ramsbottom J (1953). Mushrooms & Toadstools. Collins, páx. 6. ISBN 1-870630-09-2.
↑ Matsuura et al (marzo de 2007).
↑ ^6,0 ^6,1 Benjamin (1995). «Red-pored boletes», Mushrooms: poisons and panaceas. A handbook for naturalists, mycologists and physicians (n'inglés). Nueva York: WH Freeman & Company, páx. 359–360.

Enllaces esternos

[1] Kirk, PM; Cannon, PF; Minter, DW; Stalpers, JA (2008) Dictionary of the Fungi, Décima (n'inglés), Wallingford: CAB International, páx. 97. ISBN 0-85199-826-7.

[2] Simpson, D.P. (1979). Cassell's Latin Dictionary, 5, London: Cassell Ltd., páx. 883. ISBN 0-304-52257-0.

[Liddell_1980-3] Liddell, Henry George & Robert Scott (1980). A Greek-English Lexicon (Ed. Abridged). RU: Oxford University Press. ISBN 0-19-910207-4.

[Ramsbottom53-4] Ramsbottom J (1953). Mushrooms & Toadstools. Collins, páx. 6. ISBN 1-870630-09-2.

[5] Matsuura et al (marzo de 2007).

[benjamin95-6] 6,0 ^6,1 Benjamin (1995). «Red-pored boletes», Mushrooms: poisons and panaceas. A handbook for naturalists, mycologists and physicians (n'inglés). Nueva York: WH Freeman & Company, páx. 359–360.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]