Esker

Los eskeres en rellación con otros depósitos glaciales y fluvioglaciales. 1) Basamento, 2) Capa de till, 3) Inlandsis en retrocesu, 4) Esker, 5) Drumlin, 6) Morrena terminal, 7) Llanura espuesta tres llagu d'agua de fusión, 8) Kames, 9) Kettles.

Dibuxo d'un esker coles sos típiques curves. Como se ve nel dibuxu na Edá Media en partes del norte d'Europa les crestes de los éskeres usábense como caminos.

Un esker ye una cresta llarga, estrecha y tropezosa, compuesta fundamentalmente por sable y grava anque a la fin de la so formación el esker completar con sedimentos de tolos tamaños posibles, lo que vien faer el montículo allargáu más homoxéneu. Estes crestes son depositaes per ríos d'agua de fusión que flúin xeneralmente debaxo d'una masa de xelu glaciar. Como la capacidá de tresporte de l'agua ye enforma menor que la del xelu, al sumir el glaciar queda invertíu'l relieve, siendo l'antiguu ríu d'agua'l que s'atopa más eleváu formando'l mesmu esker, ente que les antigües veres del mesmu quedaron ablayaes debíu al propiu pesu y erosión del xelu que formaba l'antiguu glaciar.

Ver tamién

• Glaciar

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Esker.