Premios Grammy
Los premios Grammy (orixinalmente llamaos premios Gramophone) son una distinción concedida pola Academia Nacional d'Artes y Ciencies de la Grabación (una asociación d'Estaos Xuníos) pa dar reconocencia a un llogru especialmente destacáu de la industria musical a un artista específicu. La ceremonia d'entrega añal cuenta coles actuaciones d'artistes prominentes y cola presentación d'aquellos premios qu'espierten un mayor interés popular. Comparten la reconocencia de la industria de la música, tal como'l de les otres artes escéniques, gociando d'un prestíu análogu a los premios Emmy (televisión), los premios Tony (teatru y arte escénico), y los premios Óscar (cine).
La primer ceremonia de premios Grammy celebróse'l 4 de mayu de 1959, pa honrar y respetar los llogros musicales de los artistes, intérpretes o executores del añu 1958.
Nel ámbitu musical, representen una de los cuatro gales añales que se celebren n'Estaos Xuníos (les otres trés son los actos d'entrega de los American Music Awards, Billboard Music Awards y la inclusión nel Salón de la Fama del Rock). Sicasí, los premios Grammy que s'otorguen en febreru, son los únicos que constituyen un gallardón, nel mundu de la música, equivaliente al Premiu Óscar nel cine.[1]
Al igual que los Óscar, los Grammy danse por categoríes, les que na actualidá sumen 105, en 30 xéneros de música. Nun s'otorguen d'alcuerdu al índiz de popularidá, como ye'l casu de los American Music Awards y los Billboard Music Awards, sinón por votación.
La ceremonia de los premios Grammy televísase peles canales CBS y TNT. La fecha llende pa ser candidatu al Grammy ye'l 1 d'ochobre; por esta razón los artistes estratéxicamente entainen pa publicar los sos álbumes antes d'esa fecha col propósitu de tener opciones de ganar un Grammy nesi mesmu añu.
Dende l'añu 2000 — por cuenta de la creciente importancia del mercáu y de la producción musical nel ámbitu d'América Llatina y ente la población llatina de los Estaos Xuníos — llévase a cabu la entrega de los premios Grammy Llatinos. Estos premios, qu'anguaño s'estremen en 50 categoríes, tienen como fecha llende'l 31 de marzu de cada añu y entréguense nel mes de payares.
Categoríes de los premios
[editar | editar la fonte]Los Premios Grammy carauterícense por tener numberoses categoríes qu'estremen a cada nomáu pol xéneru musical qu'interpreten, sacante les categoríes xenerales, consideraes como les más importantes na ceremonia, que son:
- Álbum del añu ye dau al intérprete y al equipu de producción (productor, mezclador, masterizador ya inxenieru de grabación) del álbum completu. Si l'álbum incluye collaboradores vocales tamién formen parte de los receptores.
- Grabación del añu ye dau al intérprete y al equipu de producción (productor ya inxenieru de grabación) del senciellu.
- Cantar del añu ye dau al intérprete y a los compositores del senciellu.
- Meyor artista novel ye dau al artista revelación del añu.
Categoríes 2012
[editar | editar la fonte]El 6 d'abril de 2011, The Recording Academy (l'Academia de la Grabación) anunció una revisión drástica de munches categoríes pa los Premios Grammy de 2012.[2]El númberu de categoríes amenorgar de 109 a 78. El cambéu más importante ye la eliminación de la distinción ente los solistes masculinos y femeninos, y ente les collaboraciones y duos o grupos nos campos de diversos xéneros (pop, rock, R&B, country y el hip hop o rap). Amás delles categoríes pa solistes instrumentales suspendiéronse. Los gallardones nestes categoríes xunir a "meyor interpretación solista". Les categoríes de rock, que taben dixebraes n'álbumes de hard rock y metal, xuniéronse y fueron renombraes a Meyor Instrumental de Rock, esanicióse por cuenta de un baxu númberu d'entregues.
En R&B, la categoría "Meyor Álbum R&B Contemporaneu" y otres categoríes de R&B fueron esaniciaes.Na actualidá, cunten con una sola categoría:"Meyor Álbum xeneral de R&B". En rap, les categoríes de "Meyor Solista de Rap" y "Meyor Dúu de Rap" van fundir na nueva categoría de "Meyor Actuación de Rap".
Hasta'l 2011 hubo categoríes separaes pa los distintos xéneros rexonales de música llatina, como la música ḥawaiana, la música nativa americana y la música Zydeco/Cajun.Por cuenta de la constante baxa de les entregues pa estes categoríes, l'Academia de la Grabación decidió combinar toes estes variaciones de música na categoría de "Meyor Álbum de Música Nueva Rexonal", que tamién va incluyir la Polca, que'l so xéneru perdió la so categoría propia nel 2009. Nel campu del mesmu xéneru, les categoríes de Blues tradicional y contemporánea, y les categoríes folclóriques tradicionales y contemporáneos, caúna d'elles consolidaránse nuna sola por xéneru, por cuenta de la cantidá d'entregues y considerando los desafíos na distinción ente'l Folk Contemporaneu, l'Americana, Contemporaneu y el Blues tradicional. Nel ámbitu mundial, el xéneru de la música, les categoríes tradicional y contemporaneu tamién se xunieron.
Nel campu del xéneru Clásicu, la categoría principal "Meyor Álbum de Música Clásica" atayóse, porque la mayoría de les persones nesta categoría tamién ganaren nuna de les otres categoríes clásiques pal mesmu álbum.Les Grabaciones de música Clásica xunióse cola categoría "Meyor Álbum del Añu".
Determinar pola Academia de la Grabación que la pallabra "Gospel" nel campu del xéneru Evanxélicu tiende a remembrar les imáxenes y los soníos del Gospel tradicional, y el coru dexa de llau a la música actual Cristiana Contemporánea (CCM). Polo tanto'l campu de xéneru y delles categoríes fueron renombraes a "Meyor Música Cristiana Evanxélica Contemporánea". Delles categoríes del xéneru van caltener ensin cambeos, como la Danza, el Reggae, el Pop tradicional.El campu d'Artesanía (por casu, notes del trazador de llinies, embalaxe y producciones históriques) tamién queden iguales.
Procesu de nominación
[editar | editar la fonte]Les compañíes discográfiques y persones pueden presentar grabaciones a ser nomaos. Les nominaciones realizar en llinia y una copia física del trabayu unviar a l'Academia Nacional de Grabación d'Artes y Ciencies. Una vegada que s'introduz un trabayu, sesiones de revisión llevar a cabu, por más de 150 espertos de la industria discográfico, pa determinar si'l trabayu ye escoyíu y asina poder entrar na categoría correuta pa la nominación oficial.
La llista resultante se destribuye a tolos miembros de NARAS, cada unu de los cualos van poder votar pa nomar nel campu xeneral (Grabación del Añu, Álbum del Añu, Cantar del Añu y Meyor Artista Nuevu) y en non más de nueve de cada otros 30 categoríes. Los cinco discos que llogren más votos en cada categoría convertir nos candidatos, ente qu'en delles categoríes (categoríes obrera y especializaos) esisten comités de revisión nel llugar que determinen los postreros 5 nomaos.Puede haber más de cinco nomaos si hai un empate nel procesu de nominación.
Ente que los miembros de l'Academia de les Artes y les Ciencies son xeneralmente convidaos a les pruebes o s'unvien DVDs de les películes nomaes a los Oscar, los miembros de NARAS nun reciben grabaciones de los nomaos.
Dempués de determinar los candidatos, les boletas finales de votación unviar a los miembros de l'Academia de Grabación, quien van poder votar nes categoríes xenerales y en non más d'ocho de los 30 categoríes. Animar a los miembros de NARAS, pero nun ye obligatoriu, al votu namái nos sos campos d'especialización. Les boletas se tabulan de callao pola importante firma contable independiente Deloitte Touche Tohmatsu. Dempués de la tabulación de los votos, los ganadores son anunciaos nos premios Grammy. La grabación col mayor númberu de votos nuna categoría importante ye posible llograr tener un empate.Los ganadores son presentaos col Premiu Grammy y los que nun ganen dáse-yos una medaya pola so nominación.
En dambes rondes de votación, los miembros de l'Academia básense namái na calidá del votu, y non poles sos influencia nes ventes, el rendimientu gráficu, les amistaes personales, les preferencies rexonales o llealtá a la empresa.Prohíbese l'aceptación de regalos.Encamentar a los miembros a votar nuna manera que se caltenga la integridá de l'academia.
Crítiques
[editar | editar la fonte]Cuando la so banda Pearl Jam ganó un Grammy na categoría de Meyor Interpretación de Hard Rock en 1996, el cantante Eddie Vedder comentó nel escenariu: "Nun sé lo qu'esto significa que nun creo que signifique nada".[3]Glen Hansard , líder del grupu de rock irlandés The Frames, declaró en 2008 que los Grammys representen daqué fora del mundu real de la música "que ye totalmente basada no industrial." Él dixo que nun taba tan interesáu n'asistir a la ceremonia d'esi añu, a pesar de ser nomáu a dos premios distintos.[3]Maynard James Keenan, vocalista de Tool una banda de metal, nun asistió a la ceremonia de los Premios Grammy pa recibir unu de los sos premios. Él esplicó les sos razones:
Creo que los Grammys nun son más qu'una máquina xigantesca de promoción pa la industria de la música. Dirixir a un públicu d'intelixencia baxa y alimenten a les mases. Nun se dediquen a honren les artes o a les creaciones de los artistes. Ye'l negociu de la música celebrándose a sigo mesmu, eso ye básicamente de lo que se trata.[4]
Tamién foi criticáu polo xeneral la concesión o nomando comercialmente más esitosos álbumes en llugar d'álbumes críticamente esitoses.[5][6] En 1991, Sinead O'Connor convertir nel primer músicu de refugar un Grammy, boicotiando la ceremonia dempués de ser nomáu pa Grabación del Añu, meyor Interpretación Vocal Pop Femenina y Meyor Desempeñu Alternativu Musical. O'Connor encenderíase ganar la última categoría. Dixo que'l so razonamientu venía de comercialismo estrema los Grammys.[7]
Nun artículu de 2011, Randall Roberts escritor de Los Angeles Times foi críticu de les nominaciones a los 54° Premios Grammy sobremanera pal álbum de la categoría del añu, teniendo en cuenta la esclusión de Kanye West", l'álbum más aclamáu pola crítica de del añu, una carrera la definición de grabación", como un aventatu a favor de la nominación de los álbumes menos sustanciales.[8]Roberts pasó a criticar a los premios Grammy por tar "apexada nel pasáu" y fora de contautu colos "nuevos medios" y declaro:
Les principales nominaciones pa los quintagésima cuarta entrega añal de los premios amuesen claramente que l'Academia de la Grabación tuvo trabayando hores extras pa incluyir tou pa ser más significativamente, tamién revela un fondu abismu ente los sos oxetivos y los vezos de l'audiencia na población polo xeneral. [...] Y si hubiera que midir la vitalidá de la música americana al traviés de la pantalla de les nominaciones a los Grammy por cantar del añu y grabación del añu, podría pensase que la economía nun yera la única cosa que yera lentu. [...] El focu ta inda nel vieyu modelu de la industria de la música, les principales inversiones de les discográfiques y la radio comercial. [...] Quedase anticuáu nun ye una novedá no que concierne a los premios Grammy, pero una vegada perdíu de vista l'arte que fai que la música tescienda, non yá van resultar irrelevantes, sinón que tamién van perder el negociu.[8]Randall Roberts
Nun artículu pa Time el periodista Touré tamién respondió a lo lliso y espresó el so descontentu xeneral coles concesiones, afirmando que "yo nun pretendo entender a los Grammys.Nunca fui capaz de discernir una lóxica coherente en redol a quién se nomáu o que consigue estatues.Entiendo la lóxica particular de los Oscar, pero non los grandes premios a la música. El mio estáu normal del tracamundiu en redol a lo qu'impulsa les decisiones de los Grammy taba exponentialized esta selmana cuando, pa sorpresa de munchos, la obra maestra de Kanye La mio Beautiful Dark Twisted Fantasy foi non nomáu pa un Grammy por álbum del Añu".[9] Depués pasó a comparar la comprensión de los premios Grammy cola crimlinología y comento sobre la esclusión de l'Academia de Grabación de más "maduru" álbumes de hip hop como álbum del añu, los nomaos, señalando que n'ocasiones opta por designar álbumes de hip hop, el pop nel so llugar.[9]
Nun perfil de 2011 de The New York Times dempués de los 53° Premios Grammy el vocalista Justin Vernon de Bon Iver dio la so opinión sobre'l Grammys y cómo reaccionaría a una nominación pol so grupu, a lo que respondió,
Usté sabe que yo taba pensando neso fai un par de meses, daquién preguntóme que, y yo taba como "Gustaría dir" - y yo nun creo que'l récor de Bon Iver ye'l tipu de rexistru al ser nomáu pa un Grammy - Llevanto ellí y ser como... Esto ye pa los mios padres, porque ellos sofitáronme, porque sé que pensaríen que sería estúpidu del mio parte nun dir hasta allá, pero sentíme un tanto incómodu en dir ellí y ser como: "Tol mundu tendría de dir a casa, esto ye risible. Usté nun tendría de tar faciendo esto. Nun tendríamos de tar recoyendo nuna habitación grande y mirando l'unu al otru y pretender qu'esto ye importante. Eso ye lo que yo diría".[10]
Reafitó esti sentimientu y comentó alrodiu de los Grammys, diciendo:
[El noventa y ocho] per cientu de les persones nesa habitación,el so arte vese comprometida pol fechu de qu'ellos tán pensando eso, y que tán cola esperanza de consiguir esi premiu.¿Y de qué ye esi premiu dau por? Ye como qu'ellos piensen que ye, lliteralmente, dictada polos dioses historicos del musical. Y yo nun sé quién son los votantes.Al igual, tengo un amigu que ye votante que yera como,"un votante porque yo nun confío nos otros votantes." Y yo taba como, "Yo tampoco quixera tar ende".Y a cencielles nun ye importante y la xente pasa demasiáu tiempu pensando nesa situación.[10]-Justin Vernon
Darréu Bon Iver recibió cuatro nominaciones en payares pa los 54° Premiu Grammy.[10]Dempués de ganar el premiu, dixo Vernon na so aceptación, "Ye realmente difícil aceptar esti premiu. Hai enforma talentu equí [...] y nun hai una gran cantidá de talentu que nun ta equí esta nueche. ye tamién malo d'aceptar porque usté sabe, cuando empecé a faer cantares facer pol pagu inherente de faer cantares, asina que toi un pocu incómodu equí enriba".[11]
Nel so artículu "Tou reconocíos otra vegada", Jon Caramanica de The New York Times criticó a los votantes del Grammy por ser "conservadores" y ensin tener en cuenta más "a futuru" de la música, y escribió en respuesta a los Premios Grammy 54, "per enésima vegada , los Grammys foi con familiaridá sobre'l riesgu, otorgando álbum de los honores del añu (y dellos más) nun álbum que refuerza los valores d'una xeneración anterior a abarruntar de cambéu".Tomu como referencies a los ésitos de Lauryn Hill en The Miseducation (1999), Norah Jones, Come Away With Me (2003), y d'Adele 21 (2011) como exemplos de "los Grammy dejarón cayer un envase llenu de premios nuna muyer nueva cantautora nel so gran álbum esitosu." De l'ausencia de Kanye West de la ceremonia, Caramanica declaró: "Él nin siquier fadióse en presentase pa la emisión, que yera lo suficientemente bonu, porque'l hip-hop foi casi dafechu marxinaos".[12]
Nun artículu pa The Huffington Post, l'intérprete musical y autor Steve Stoute criticó la Recording Academy y los Premios Grammy por "perder el contautu cola cultura popular contemporánea" y señaló que "dos fuentes claves" pa él: "(1) escesu de barruntu producir un espectáculu popular que ta en contradicción col so propiu sistema de votación y (2) la falta de respetu fundamental de los cambeos culturales por ser vidable y artística ".[13]Stoute acusar de desairar a los artistes con impautu más cultural, citando respeutives perdes pol críticu y ésitos comerciales en The Marshall Mathers d'Eminem (2000) y Graduation de Kanye West (2007) na categoría d'álbum del añu, y declaró:
Como institución que celebra les obres artístiques de músicos, cantantes, compositores, productores y especialistes téunicos, lleguemos a esperar que la Grammys caltién tolos valores que reflexen lo meyor de la música que naz de la nuesa cultura. Desafortunadamente, la entrega de premios convirtióse nuna serie d'hipocresíes y contradicciones, dexándome a preguntar por qué cualesquier artista popular contemporánea sería incluyíu a participar.Magar nun hai dulda na mio mente de los talentos artísticos de Steely Dan o Herbie Hancock, tenemos de reconocer l'impautu cultural masivu d'Eminem y Kanye West y cómo la so música da la so forma, ya inflúi y define la voz d'una xeneración. Ye este mesmu impautu cultural que reconoz l'ésitu comercial y críticu de Thriller de Michael Jackson en 1984.[13]-Steve Stoute
Jethro Tull y el discutiniu de 1989
[editar | editar la fonte]En 1989 los Jethro Tull ganaron el premiu Grammy pol so álbum Crest of a Knave na categoría de The Best Hard Rock/Metal Performance (Meyor Performance de Hard Rock/Metal), ganando a Metallica. El premiu foi particularmente revesosu una y bones nun se considera a Jethro Tull como una banda de hard rock y muncho menos de heavy metal. El fechu adicional de qu'ésta fora la primer ocasión en que s'apurría un Grammy de heavy metal foi vistu como un insultu pa los fanáticos del xéneru. Seique de resultes d'esto dende entós apurriéronse Grammys pa bandes de heavy metal y hard rock por separáu. Por encamientu del so mánager, nengunu de los integrantes del grupu asistiera a la ceremonia (paecía que nun teníen posibilidaes de ganar, yá que nun yera puramente'l so xéneru de música, anque'l discu tenía una calidá escepcional), afortunadamente pa ellos, yá que apenes fueron anunciaos como ganadores, parte de l'audiencia ulló la resultancia. La banda, de resultes de les crítiques, respondió llanzando un anunciu nuna revista musical británica nel que se dicía: "The flute is a Heavy Metal instrument!" (La flauta ye un preséu de Heavy Metal, n'alusión a metal pesao), sicasí, l'academia pronunció dellos díes dempués anque con un discursu bien curtiu y pocu entendible. Depués la tema quedó zarráu.
Televisión y audiencia
[editar | editar la fonte]Antes de la primer tresmisión televisiva en direuto de los premios Grammy en 1971 na American Broadcasting Company (ABC), una serie de grabaciones especiales añales na década de 1960 llamáu The Best fueron espublizaos pola National Broadcasting Company (NBC). La tresmisión del primer Premiu Grammy tuvo llugar na nueche del 29 de payares de 1959. Hasta 1971. Pierre Cossette mercó los derechos pa retresmitir la ceremonia de l'Academia Nacional de les Artes y les Ciencies y entamó la primer tresmisión en vivu.[14] CBS mercó los derechos de Radiodifusión en 1973 dempués de mover la ceremonia a Nashville, Tennessee, los American Music Awards fueron creaos pa la cadena ABC (por Dick Clark) como resultáu.
La Recording Academy anuncia'l 21 de xunu de 2011 que llegara a un nuevu contratu con CBS pa caltener la entrega de premios na rede por otros 10 años. CBS tamién espublizó l'informe añal nominaciones concierto especial el 30 de payares de 2011 en Los Angeles. Los Grammy emitióse'l 12 de febreru de 2012. El programa de los premios Grammy en 2011 tuvo 26,6 millones d'espectadores.
Ceremonies
[editar | editar la fonte]Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-06-21.
- ↑ «Recording Academy Awards Category Restructuring». Grammy.org (6 d'abril de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 1 d'avientu de 2015. Consultáu'l 5 d'agostu de 2011.
- ↑ 3,0 3,1 Martens, Todd (6 de febreru de 2008). «Glen Hansard, Eddie Vedder crash Grammy Awards». Los Angeles Times. http://theenvelope.latimes.com/columnists/contenderqa/env-en-songs6feb06,0,4879961.story.
- ↑ Gabriella (July 2002). «Interview with Maynard James Keenan of Tool». NY Rock. Archiváu dende l'orixinal, el 2007-01-25.
- ↑ Deitz, Jason (February 10, 2011). Archiváu 2011-04-14 en Wayback Machine. Metacritic. Archived from the original on February 25, 2011.
- ↑ Daniel, Josh (February 22, 2001). Yes, But Why Are the Grammys So Awful?. Slate. Retrieved on February 25, 2011.
- ↑ Johnny Firecloud (7 de febreru de 2011). «The Grammys Top 10 Bashers & Boycotters». CraveOnline. Consultáu'l 13 de xineru de 2014.
- ↑ 8,0 8,1 Roberts, Randall (30 de payares de 2011). «Critic's Notebook: Grammy Awards? Your granny's awards». Los Angeles Times. http://latimesblogs.latimes.com/music_blog/2011/11/critics-notebook-your-grannys-awards.html. Consultáu'l 1 d'avientu de 2011.
- ↑ 9,0 9,1 Touré (2 d'avientu de 2011). «Touré: Why The Grammys Snubbed Kanye West's Twisted Fantasy». Time. Consultáu'l 31 de xineru de 2012.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 «The Bon Iver Grammy Quandary». The New York Times. 2 d'avientu de 2011. http://6thfloor.blogs.nytimes.com/2011/12/02/the-bon-iver-grammy-quandary/. Consultáu'l 5 d'avientu de 2011.
- ↑ Lee, Amy (13 de febreru de 2012). «Grammys 2012: Bon Iver Wins Best New Artist, Feels Conflicted About It». The Huffington Post. http://www.huffingtonpost.com/2012/02/13/bon-iver-grammys_n_1272975.html. Consultáu'l 14 de febreru de 2012.
- ↑ Caramanica, Jon (13 de febreru de 2012). «At the 54th Grammy Awards, Everything Old Is Praised Again». The New York Times. http://www.nytimes.com/2012/02/14/arts/music/at-the-54th-grammy-awards-everything-old-is-praised-again.html. Consultáu'l 14 de febreru de 2012.
- ↑ 13,0 13,1 Stoute, Steve (20 de febreru de 2011). «Steve Stoute: An Open Letter to Neil Portnow, NARAS and the Grammy Awards». The Huffington Post. http://www.huffingtonpost.com/steve-stoute/steve-stoute-grammys_b_825377.html. Consultáu'l 14 de febreru de 2012.
- ↑ Ehrlich, Ken (2007). At The Grammys: Behind the Scenes at Music's Biggest Night. Hal Leonard Books. ISBN 9781423430735.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q41254
Multimedia: Grammy Awards