Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Saltar al conteníu

Mar de Láptev

Coordenaes: 76°N 125°E / 76°N 125°E / 76; 125
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Mar de Láptev
Лаптевых Море (ru)
Лаптевтар байҕаллара (sah)
Situación
Tipu mar marxinal
Parte de Océanu Glacial Árticu
Coordenaes 76°N 125°E / 76°N 125°E / 76; 125
Mar de Láptev alcuéntrase en Rusia
Mar de Láptev
Mar de Láptev
Mar de Láptev (Rusia)
Datos
Superficie 700 000 km²
Noamáu por Dmitri Láptev (es) Traducir y Khariton Laptev (es) Traducir
Fondura 3385 m
Cambiar los datos en Wikidata

El mar de Láptev (en rusu, море Лаптевых) ye un sector del océanu Glacial Árticu, que s'estiende pola mariña oriental de Siberia, península de Taimir, la Tierra del Norte y les islles de Nueva Siberia. La so llende más septentrional ta nel cabu Árticu p'apuntar coles coordenaes 79°N y 139°Y y ciérrase nel cabu Anisiy. El mar de Kara queda al oeste, el mar de Siberia Oriental al este. La superficie d'esti mar ye d'aproximao 672.000 km². Ye navegable mientres los meses d'agostu y setiembre.

El mar de Laptev lleva'l so nome en reconocencia a dos esploradores y primos rusos, Dmitry Laptev y Jaritón Laptev, que realizaron campañes de reconocencia de les sos mariñes. Enantes, esti mar yera conocíu como mar Nordenscheld o Nordenskjöld, en reconocencia al primera navegante de la Ruta del Mar del Norte, Adolf Erik Nordenskiöld.[1]

Alministrativamente, les sos riberes pertenecen al Krai de Krasnoyarsk y a la república de Sajá.

Xeografía

[editar | editar la fonte]

El mar de Laptev ta asitiáu frente a la mariña de Siberia Oriental y ta delimitado, al este, poles mariñes orientales de la península de Taimir y les islles de Tierra del Norte, que lo dixebren del mar de Kara; al oeste, poles islles de Nueva Siberia, que lo dixebren del mar de Siberia Oriental; al sur, pola mariña norte de Siberia Central; y, al norte, la so llende ye una llinia trazada a partir del cabu Árticu, qu'escurre pola isla Komsomolets hasta'l puntu de coordenaes 79°N y 139°Y y ciérrase nel cabu Anisiy, al este.

Esti mar recibe les agües del ríu Lena, el principal ríu de la Siberia Oriental (con 4.313 km ye unu de los más llargos de Rusia, que forma un gran delta na so desaguada. Un pocu más al oeste, bordiando la península de Taimir, y stá el llargu estuariu del ríu Khatanga. Estos dos formes d'estuariu son indicatives de los cambeos nes corrientes causaes pelos ríos de Siberia nel mar de Láptev y determinen en gran parte'l clima llocal. Al oeste del ríu Lena, a unos 80 km, desagua el ríu Oleniok (2.292 km) y más al oeste facer el ríu Anabar. Al este del Lena, tamién desaguan el ríu Omoloy y el ríu Yana.

Los principales golfos de la mariña del mar Laptev son el golfu de Khatanga, el golfu de Oleniok, el golfu de Buor-Jaya y la badea del Yana.

Ocupa una superficie d'aproximao 672.000 km², lo que, per superficie, asitiar como'l 36. mar del mundu.[2] La so fondura media ye de 50 m, ente que la so fondura máxima ye de 3.385 m. Ye navegable mientres los meses d'agostu y setiembre.

En 1712, Yakov Permyakov y el so compañeru Merkury Vagin esploraron la parte oriental del mar de Laptev y afayaron la isla Gran Lyakhovsky. Permyakov y Vagin fueron asesinaos nel camín de regresu polos miembros remontaos de la espedición.

En 1735, l'esplorador rusu de Siberia Vasili Pronchishchev saleó dende Yakutsk al ríu Lena nel so balandru Yakutsk. Esploró la mariña oriental del delta del Lena y detúvose pa envernar na desaguada del ríu Olenyok. Lamentablemente munchos de los miembros de la so tripulación cayeron enfermos y morrieron, debíu principalmente al escorbutu. Magar toles dificultaes, llegó a la mariña oriental de la península de Taimyr en 1736 y dirixióse al norte cartografiando la so mariña. Pronchishchev y la so esposa María (tamién conocida como Tatyana Feodorovna) vencieron al escorbutu y morrieron nel camín de regresu.

Mientres 1739-42, nel marcu de la segunda espedición a Kamchatka, l'esplorador del árticu rusu y vicealmirante Dmitry Laptev describió la mariña dende la desaguada del ríu Lena, a lo llargo de los golfos Buor-Khaya y del ríu Yana, hasta l'estrechu qu'agora lleva'l so nome, estrechu de Laptev. Como parte de la mesma espedición, un primu de Dmitry, Jaritón Laptev, lideró una campaña de reconocencia de la mariña de la península de Taimyr, partiendo de la desaguada del ríu Khatanga.

En 1892-94, y nuevamente en 1900-02, el barón Eduard Toll esploró'l mar de Laptev nel cursu de dos espediciones. Toll llevó a cabo estudio xeográficos y xeolóxicos na zona en nome de l'Academia Imperial de Ciencies de Rusia. Na so última espedición Toll sumió frente a les islles de Nueva Siberia en circunstancies misterioses.

Mientres la dómina soviética, les zones costeres del mar de Laptev esperimentaron una llindada puxanza por cuenta de los primeros convóis de ruempexelos que saleaben la Ruta del Mar del Norte y pola creación de la Direición de la Ruta del Mar del Norte. Tiksi tuvo un activu aeropuertu y el puertu de Nordvik, al oeste, convertir nuna «creciente ciudá».[3]

Dempués de la desintegración de la Xunión Soviética, la navegación comercial nel Árticu siberianu entró en cayente nel deceniu de 1990. Tresporte marítimu más o menos regular solamente atópase partiendo de Múrmansk hasta Dudinka, nel oeste; y ente Vladivostok y Pevek, nel alloñáu este del país. Los puertos ente Dudinka y Pevek tán próximos a ver sumir tou navegación. Logashkino y Nordvik fueron abandonaos y agora son pueblo pantasma.

De cutiu barríu por fuertes airaes, ventisques y nubes de nieve, el mar de Láptev ta sometíu a un clima rigorosu pel hibiernu, y nun ye raru que la borrina y la nieve tamién apaezan pel branu. El mar xelar mientres la mayor parte del añu y ye navegable ente agostu y setiembre, anque l'usu de ruempexelos dexa algamar mientres tol añu'l principal puertu d'esti mar, Tiksi, asitiáu cerca de la boca del Lena.

Ente la fauna llocal destaca la morsa (Odobenus rosmarus), la foca barbuda (Erignathus barbatus) y el xatu marín (Phoca vitulina).

Notes y referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Colliers Encyclopedia.
  2. «Geo-data: the world geographical encyclopedia» / John F. McCoy, project editor.-- 3ª ed. 2002. La superficie que se da nesta publicación ye de 700.000 km².
  3. William Barr, The First Soviet Convoy to the Mouth of the Lena.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]