Picea abies

Picea abies;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Pinophyta
Orde:	Pinales
Familia:	Pinaceae
Subfamilia:	Piceoideae
Xéneru:	Picea
Especie:	Picea abies; (L.) H.Karst. 1881
Distribución
	; Distribución.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

L'Picea abies ye un abetu, por non pertenecer al xéneru Abies, el de los abetos, polo qu'esta ye la razón que tamién se-y conoza como abetu falsu.

Distribución

Orixinaria de la parte central y este d'Europa, dende los países nórdicos hasta los Balcanes, suel formar montes n'altitúes cimeres a los 800 msnm, conviviendo frecuentemente col alerce.

Descripción

Ye una gran conífera de fueya perenne qu'algama un altor d'ente 30-50 m y un diámetru de tueru de 1 a 1,5 m. La carauterística d'esta pícea ye la so copa piramidal, bien regular. Puede algamar los 70 m d'altor. L'abetu coloráu más alto mide, 63 m, alcuéntrase en monte virxe de Perućica, nel parque nacional Sutjeska, Bosnia-Herzegovina.

Les sos cañes crecen horizontalmente, sacante na zona alta, en que se disponen de forma ascendente. De tueru rectu y corteza pardorrojiza que s'escama llixeramente cola edá. Presenta fueyes aciculares d'ente 1 a 2,5 cm de llargor, ríxides y apuntiaes, dispuestes en verticiloss y de color verde escuru brillante, presenten una seición tresversal cuadrangular. Les cañes nueves que broten en primavera son mariellu verdoses.

Los conos (piñes), al igual que nel restu de les especies de píceas, son colgantes, de forma ovoide y de ente 10-18 cm de llargu, siendo los más llargos de les piceas; les piñes son verdes o acolorataes y al maurecer, 5-7 meses dempués de la polinización, pasen a ser de color marrón parduzu o purpúreo. Presenten escames triangulares. La granes son negres de 4-5 mm de llongura con una ala marrón claro de 15 mm.

Les fueyes son ríxides y apuntiaes, de color verde escuru brillante

La corteza de los árboles nuevos ye acoloratada.

La corteza de los árboles adultos ye gris y se escama llixeramente cola edá.

Usos

En munchos países del norte d'Europa considérase-y l'abetu típicu de Navidá. Ye bien apreciáu en xardinería, ocupando un llugar destacáu en parques y xardinos europeos y tamién ye utilizáu pa reforestación por cuenta de la so madera, de color claru, bien trabajable y de finu acabáu; ideal pa ebanistería o pa iguar preseos musicales, los famosos violinos Stradivarius fueron fabricaos d'esti tipu d'árbol. Fazioli destacada fabrica de pianos gracies al so grandiosu soníu utiliza esta mesma madera pa los sos pianos^[2]

L'árbol más antiguu del mundu

N'abril de 2008 científicos de la Universidá de Umeå (Suecia) afayaron un exemplar de Picea con un sistema de raigaños de 9.550 años d'antigüedá.^[3] Llámase Old Tjikko. La llonxevidá de la pícea débese per un sitiu a la so doble capacidá pa clonase a partir de les reserves del raigañu, y por otru a afaese a los cambeos climáticos, evolucionando d'árbol a arbustu. Considérase l'árbol vivu de más edá nel mundu. Anguaño tópase na provincia de Dalarna, Suecia.

Taxonomía

Picea abies describióse por (L.) H.Karst. y espublizóse en Encyclopédie Méthodique. Botanique ... Supplément 5(1): 35. 1817.^[4]

Etimoloxía

Picea; nome xenéricu que ye tomáu direutamente del Llatín pix = "brea", nome clásicu dadu a un pinu que producía esta sustancia^[5]

abies: epítetu llatín que significa "abetu".^[6]

Variedaes

Esisten delles formes d'esta pícea:

P. abies 'Aurea' - xamasca amarellentada.
P. abies 'Pendula' - cañes colgantes.
P. abies 'Argentea' - xamasca blanca- plateáu.
P. abies 'Nana' - xamasca anaranxada y de ente 30 - 60 cm d'alto solamente.
Picea abies var. europaea (Tepl.) Jurkev. & Parv.

Sinonimia

Abies abies (L.) Druce
Abies alpestris Brügger
Abies carpatica (Loudon) Ravenscr.
Abies cinerea Borkh.
Abies clambrasiliana Lavallée
Abies clanbrassiliana Loudon
Abies coerulescens K.Koch
Abies communis P.Lawson
Abies commutata var. mucronata Loudon
Abies conica Lavallée
Abies cranstonii Lavallée
Abies elegans Sm. ex J.Knight
Abies eremita K.Koch
Abies erythrocarpa (Purk.) Nyman
Abies escelsa (Lam.) Poir.
Abies estrema Th.Fr.
Abies finedonensis Gordon
Abies gigantea Sm. ex Carrière
Abies gregoryana H.Low. ex Gordon
Abies inverta R.Sm. ex Gordon
Abies lemoniana Booth ex Gordon
Abies medioxima C.Lawson
Abies minima Lavallée
Abies minuta Poir.
Abies montana Nyman
Abies mucronata Rausch ex Carrière
Abies parvula Knight
Abies pectinata Gilib.
Abies picea Mill.
Abies pumila Voss
Abies subarctica (Schur) Nyman
Abies viminalis Wahlenb.
Abies vulgaris Wender.
Picea alpestris (Brügger) Stein
Picea cranstonii Beissn.
Picea elegantissima Beissn.
Picea escelsa (Lam.) Link
Picea finedonensis Beissn.
Picea gregoryana Beissn.
Picea integrisquamis (Carrière) Chiov.
Picea maxwellii Beissn.
Picea montana Schur
Picea obovata var. alpestris (Brügger) A.Henry
Picea remontii Beissn.
Picea rubra A.Dietr.
Picea subarctica Schur
Picea velebitica Simonk. ex Kümmerle
Picea viminalis (Alstr.) Beissn.
Picea vulgaris Link
Pinus abies L.
Pinus carpatica Gordon
Pinus cinerea Röhl.
Pinus clanbrasiliana J.Forbes
Pinus escelsa Lam.
Pinus picea Du Roi
Pinus pyramidalis Salisb.
Pinus sativa Lam.
Pinus viminalis Alstr.

Referencies

↑ Picea abies (Norway Spruce) (n'inglés)
↑ Washington Post (2006) Swedes Go High-Tech to Crack Stradivari Code
↑ Umeå University (2008) [1]
↑ «Picea abies». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 20 de xineru de 2013.
↑ En Nomes Botánicos
↑ {http://www.winternet.com/~chuckg/dictionary/dictionary.158.html N'Epítetos Botánicos]

http://www.conifers.org/pi/pic/abies.htm

Biblografía

Bailey, L.H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., New York.
Flora of North America Editorial Committee, e. 1993. Pteridophytes and Gymnosperms. Fl. N. Amer. 2: i–xvi, 1–475.
Gleason, H. A. & A.J. Cronquist. 1968. The Pteridophytoa, Gymnospermae and Monocotyledoneae. 1: 1–482. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, New York.
Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell. 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i–lxi, 1–1183. University of North Carolina Press, Chapel Hill.
Small, J. K. 1933. Man. S.E. Fl. i–xxii, 1–1554. Published by the Author, New York. View in BotanicusView in Biodiversity Heritage Library

Enllaces esternos

Picea abies n'Árboles Ibéricos

[1] Picea abies (Norway Spruce) (n'inglés)

[2] Washington Post (2006) Swedes Go High-Tech to Crack Stradivari Code

[3] Umeå University (2008) [1]

[Trop-4] «Picea abies». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 20 de xineru de 2013.

[5] En Nomes Botánicos

[6] {http://www.winternet.com/~chuckg/dictionary/dictionary.158.html N'Epítetos Botánicos]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]