Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Перайсьці да зьместу

Валянціна Аколава

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Валянціна Аколава
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Валянціна Валянцінаўна Аколава
Нарадзілася 25 ліпеня 1954
в. МазуршчынаСалігорскі раён, Менская вобласьць
Памерла 24 сьнежня 2013 (59 гадоў)
Менск
Пахаваная
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці паэтка, перакладчыца
Мова беларуская мова[1], расейская мова[1], украінская мова[1] і славацкая[1]
Дэбют 1968

Валянці́на Ако́лава (25 ліпеня 1954, в. МазуршчынаСалігорскі раён, Менская вобласьць — 24 сьнежня 2013, Менск) — беларуская паэтка, перакладчыца.

Нарадзілася 25 ліпеня 1954 году ў в. Мазуршчына (Салігорскі раён, Менская вобласьць) у сялянскай сям’і. Бацька — Валянцін Ёсіфавіч, удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне, працаваў у калгасе «Праўда» Салігорскога раёну. Маці — Марыя Ермалаеўна, настаўніца. Сёстры Алена і Людміла таксама працавалі настаўніцамі[2].

У 1969 годзе Валянціна скончыла няпоўную сярэднюю школу ў вёсцы Мазуршчына, дзе нарадзілася[2].

Скончыла Полацкую музычна-пэдагагічную вучэльню імя Ф. Скарыны. У 1973—1977 гг. працавала настаўніцай у Ветрынскай школе-інтэрнаце Полацкага раёну. У 1977 годзе працавала мэтадыстам наваполацкага Палацу культуры нафтавікоў. У 1977—1978 гг. была карэспандэнтам шматтыражнай газэты «Знамя новостройки» трэста №16 «Нафтабуд». У 1979—1980 гг. працавала ў рэдакцыі радыёвяшчаньня Наваполацкага вытворчага аб’яднаньня «Палімір». У 1980 годзе скончыла завочнае аддзяленьне філялягічнага факультэту БДУ. У 1981—1986 гг. працавала ў выдавецтве «Юнацтва». У 1987—1988 гг. была літкансультантам газэты «Знамя юности». Член СП СССР з 1986 году[3].

Памерла 24 сьнежня 2013 году[4].

Валянціна Аколава пачала пісаць вершы яшчэ ў васьмігадовым узросьце. Паэтычны талент атрымала ад маці[2]. У 1968 годзе ў салігорскай газэце «Шахцёр» надрукавала свае першыя вершы. Выпусьціла некалькі зборнікаў паэзіі («За тым лугам зеляненькім» (1987), «Вяртанне ў заўтра» (1990), «Я люблю сваю Белую Русь» (1990)). Аўтар паэмы-п’есы «Палачанка Інгрэна, альбо Вяртанне Скарыны» (1990). Некаторыя яе вершы пакладзеныя на музыку. Перакладала з расейскай, украінскай і славацкай моваў[3]. Пераклала на беларускую мову зборнік вершаў М. Цьвятаевай[2].

  1. ^ а б в г Akolava, Valjancìna Valjancìnaŭna // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  2. ^ а б в г Случанская паэтэса
  3. ^ а б Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік. Склад. А. К. Гардзіцкі. С. 11
  4. ^ Памерла Валянціна Аколава