Дракула, мёртвы і задаволены гэтым
| Дракула, мёртвы і задаволены гэтым | |
| Dracula: Dead and Loving It | |
 | |
| Жанр | камэдыя |
|---|---|
| Рэжысэр | Мэл Брукс |
| Сцэнарыст | |
| Заснаваны на | Дракула |
| Прадусар | |
| У ролях | Лэсьлі Нільсэн Мэл Брукс Эмі Ясбэк Пітэр Макнікал |
| Кампазытар | |
| Мантаж | Adam Weiss[d] |
| Вытворчасьць | Castle Rock Entertainment[d], Gaumont-British Picture Corporation[d] і Brooksfilms[d] |
| Распаўсюд | Columbia Pictures[d] і Netflix |
| Дата выхаду | 1995 год |
| Працягласьць | 88 хвілінаў |
| Краіна | ЗША |
| Мова | нямецкая і ангельская мова |
| Старонка на IMDb | |
«Дракула, мёртвы і задаволены гэтым» (анг. Dracula: Dead and Loving It) — кінакамэдыя рэжысэра Мэла Брукса, якая зьяўляецца пародыяй на раман Брэма Стокера «Дракула» і розныя экранізацыі гэтай кнігі. Ролю Дракулы выканаў Лэсьлі Нільсэн.
Сюжэт
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сюжэт парадыруе сюжэт раману «Дракула» Брэма Стокера. Граф Дракула (Лэсьлі Нільсэн), зрабіўшы з рыелтара Рэнфілд свайго раба, адпраўляецца з Трансыльваніі ў Лёндан, дзе пачынае дурэць. Яму процістаіць прафэсар Ван Гэлсынг (Мэл Брукс). Многія сцэны апісваюцца ў парадыйным ключы: напрыклад, граф, паўставаючы з труны, б’ецца галавой аб люстру. Адметнае то, што графа забівае ня Ван Гэлсынг, а Рэнфілд — выпадкова.
Крытыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крытыкі прынялі фільм «Дракула, мёртвы і задаволены гэтым» у асноўным нэгатыўна; на Rotten Tomatoes фільм атрымаў усяго 9% рэйтынг.[1] Джэймз Бэрардынэльлі, кінакрытык з ReelView напісаў: «Нажаль, „Дракула, мёртвы і задаволены гэтым“ зусім не дацягвае да ўзроўню „Маладога Франкенштэйна“. Гэта нецікавая пародыя, якая больш губляе, чым знаходзіць. ... Калі ж вы толькі не апантаны фанат Мэла Брукса, то няма ніякіх падставаў глядзець фільм да канца. У фільме месцамі прысутнічае гумар, які выкліча сьмех, але 90 хвілін будуць трываць доўга».[2]
Дадатковыя зьвесткі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- У адрозьненьне ад сюжэту раману, у фільме Міна зьяўляецца дачкою доктара Сьюарда, а Люсі — яго пляменьніцай.
- Некаторыя эпізоды парадыруюць фільм «Дракула Брэма Стокера», напрыклад, цень Дракулы часам паводзіць сябе занадта самастойна. А ў некаторых момантах Лэсьлі Нільсэн літаральна пераказвае тэкст Бела Лугошы, але зь іншымі інтанацыямі.
- У эпізодзе колаўбіваньне было праліта 150 літраў бутафорскай крыві.