Дамініён Пакістан
Дамініён | |||||
Дамініён Пакістан | |||||
---|---|---|---|---|---|
Dominion of Pakistan | |||||
|
|||||
Гімн: God Save The King | |||||
|
|||||
Сталіца | Карачы | ||||
Мова(ы) | Урду, англійскі | ||||
Афіцыйная мова | урду і англійская | ||||
Грашовая адзінка | Пакістанская рупія | ||||
Форма кіравання | канстытуцыйная манархія | ||||
Дынастыя | Віндзорская | ||||
Кіраўнікі дзяржавы | |||||
Манарх | |||||
• 1947–52 | Георг VI | ||||
• 1952–56 | Елізавета II | ||||
Генерал-губернатар | |||||
• 1947–48 | Мухамад Алі Джына | ||||
• 1948–51 | Хаваджа Назімудзін | ||||
• 1951–55 | Гудам Мухамад | ||||
• 1955–56 | Іскандэр Мірза | ||||
Прэм'ер-міністр | |||||
• 1947–51 | Ліякат Алі Хан | ||||
• 1951–53 | Хаваджа Назімудзін | ||||
• 1953–55 | Мухамад Алі Багра | ||||
• 1955–56 | Мухамад Алі Чаўдхуры | ||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Дамініён Пакістан (англ.: Dominion of Pakistan) — федэратыўная дзяржава ў Паўднёвай Азіі, якая існавала з 1947 па 1956 год.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Дзяржава ўзнікла пры падзеле Брытанскай Індыі на Індыйскі саюз і Дамініён Пакістан і ўключала тэрыторыі сучасных Пакістана і Бангладэш. Адносіны новага пераважна мусульманскага дамініёна з Індыяй практычна адразу ж азмрочыла Першая інда-пакістанская вайна, за якой рушылі ўслед новыя тэрытарыяльна-рэлігійныя канфлікты, падчас якіх мільёны чалавек з абодвух бакоў загінулі ці сталі бежанцамі. З-за крайняй рэлігійнай радыкалізацыі рэгіёна і яго амаль татальнай ісламізацыі ў першыя гады дэкаланізацыйнага працэсу, Пакістанскаму дамініёну не ўдалося захаваць свецкі характар грамадства, і ў 1956 ён цалкам вызваліўся з-пад намінальнага Брытанскага кантролю, ператварыўшыся ў цалкам суверэнную Ісламскую рэспубліку Пакістан. У 1971 годзе, у выніку вайны за незалежнасць, Усходні Пакістан у сваю чаргу стаў незалежным, ператварыўшыся ў сучасную рэспубліку Бангладэш.
Федэрацыя
[правіць | правіць зыходнік]Дамініён падзяляўся на 5 правінцый:
Таксама ў дамініён уваходзілі некаторыя княствы.
Кіраванне
[правіць | правіць зыходнік]Кожная з правінцый мела ўласнага губернатара, зацверджанага генерал-губернатарам Пакістана, які прадстаўляў брытанскага манарха.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Read, A. and Fisher, D. (1997). The Proudest Day: India's Long Road to Independence. New York: Norton.