Жазэ Рамуш-Орта
Жазэ Рамуш-Орта | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
парт.: José Ramos-Horta | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Шанана Гужмау | ||||||
Пераемнік | Таўр Матан Руак | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Мары Алкатыры | ||||||
Пераемнік | Эстаніслау да Сілва (в. а.), Шанана Гужмау | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
26 снежня 1949[1] (74 гады) |
||||||
Жонка | Ана Пінта (у разводзе) | ||||||
Дзеці | Лора Орта парт.: Loro Horta | ||||||
Веравызнанне | Каталіцтва | ||||||
Партыя | Беспартыйны | ||||||
Адукацыя |
Акадэмія міжнароднага права Антыяхійскі каледж Міжнародны інстытут правоў чалавека Калумбійскі ўніверсітэт |
||||||
Прафесія | Адвакат, юрыст | ||||||
Месца працы | |||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды | Нобелеўская прэмія міру, Ордэн Свабоды (Вялікі крыж) | ||||||
Сайт | ramoshorta.com (англ.) | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Жазэ Мануэл Рамуш-Орта (парт.: José Manuel Ramos-Horta, нар. 26 снежня 1949[1], Дылі, Portuguese Timor[d][2][3][…]) — дзейсны прэзідэнт Усходняга Тымору. Адзін з заснавальнікаў РФНУТ.
З пачатку 1970-х у руху за незалежнасць Усходняга Тымору. Займаў пасаду «міністра замежных спраў у выгнанні» (1975, 2000—2002).
У 1996 разам з біскупам Карлушам Белу атрымаў Нобелеўскую прэмію міру.
Пасля набыцця Усходнім Тыморам незалежнасці ў 2002 стаў міністрам замежных спраў новай дзяржавы, а ў 2006—2007 — прэм'ер-міністр Усходняга Тымору.
З 20 мая 2007 — другі прэзідэнт пасля абвяшчэння незалежнасці краіны.
10 лютага 2008 быў цяжка паранены ў жывот з прычыны замаху арганізаванага экстрэмісцкай арганізацыяй баевікоў Усходняга Тымору. Пры замаху лідар баевікоў, Алфрэду Рэйнаду, загінуў.
Зноскі
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Жазэ Рамуш-Орта