Нарадзіўся ў 1780 годзе ў амерыканскім паселішчы Берграс, штат Кентукі. Скончыўшы Трансільванскі ўніверсітэт у Лексiнгтане, пачаў працаваць у якасці адваката. Сваю палітычную кар’еру ён пачаў у 1804 годзе, калі быў абраны прадстаўніком сваёй акругі ў Палату прадстаўнікоў штата Кентукі. З 1807 па 1819 Джонсан быў прадстаўніком свайго штата ў Палаце прадстаўнікоў. Падчас англа-амерыканскай вайны ён камандаваў палком, які дзейнічаў у 1813 годзе ў Канадзе. Па адной з версій, ён асабіста забіў правадыра індзейскага племяннога саюза — Тэкумсэ. З 1819 па 1829 Джонсан займаў пасаду прадстаўніка штата Кентукі ў Сенаце, а з 1829 па 1837 зноў працаваў у Палаце прадстаўнікоў.
У 1837 годзе ён уступіў у пасаду віцэ-прэзідэнта пры кабінеце Марціна Ван Бюрэна. Ён стаў першым віцэ-прэзідэнтам, абраным згодна з дванаццатай папраўкай да Канстытуцыі ЗША. На гэтай пасадзе ён прапрацаваў да 1841 года.