Шышманавічы
Шышманавічы (балг.: Шишмановци) — дынастыя балгарскіх цароў, з 1323 і да падзення Другога Балгарскага царства у 1396 (і далей да 1422 як васалы турэцкага султана).
Заснавальнікам дынастыі быў дэспат Відзінскага княства Шышман I, які кіраваў Відзінам у 1280—1313. Пра яго паходжанне вядома толькі тое, што ён паходзіў з полаўцаў. Першым прадстаўніком дынастыі Шышманаў на балгарскім прастоле ў 1323 годзе стаў яго Міхаіл Шышман.
Кіраўнікі з дынастыі Шышманаў
[правіць | правіць зыходнік]| Шышман | 1280 — 1313 | дэспат Відзінскага княства | |
| Міхаіл III Шышман | 1323 — 1330 | цар, сын дэспата Шышмана | |
|
Іван Стэфан | 1330 — 1331 | цар, сын Міхаіла Шышмана |
|
Іван Аляксандр | 1331 — 1371 | цар, унук дэспата Шышмана |
|
Іван Шышман | 1371 — 1395 | цар, сын Івана Аляксандра |
|
Іван Срацімір | 1356 — 1396 | цар Відзінскага царства, сын Івана Аляксандра |
| Канстанцін II Асень | 1397 — 1422 | цар Відзінскага царства (як васал турэцкага султана), сын Івана Сраціміра | |
|
Фружын | пасля 1454 | князь у Вяліка-Тырнаве (як васал турэцкага султана), сын Івана Шышмана |
| Міхаіл Шышманаў | да 1492 | бань у Сафія (як васал турэцкага султана) | |
|
Шышман III | 1593 | цар (як кіраўнік паўстання супраць турэцкага султана) |
|
Расціслаў Страшыміравіч | 1686 | князь (як кіраўнік паўстання супраць турэцкага султана) |
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Шышманавічы