Deog

Paeañ an deog en Templ gant Pierre Monier.

An deog zo un doare taos a vez paeet d'un ensavadur relijiel, peurvuiañ, pe d'un aotrouniezh bennak. Da gentañ e talveze an deog kement ha 10% eus gounid pe frouezh an douar. Abaoe an Henamzer eo anavezet an taos-se. Da gentañ e veze paeet gant madoù, evel chatal, gloan, laezh, trevadoù... ha mont a raent d’ober un dekvedenn eus ar pezh a oa bet dastumet gant an dud e-pad ar bloaz. Goude e teuas da vezañ paeet, alies, dre sammadoù arc’hant e-lec’h madoù. Meneget eo an deog er Bibl ha roud a gaver anezhañ er yuzevegezh, er gristeniezh hag en islam. E kevredigezh ar Grennamzer, e broioù Europa, e oa un dra a bouez bras. Abaoe an Dispac'h gall n'eus ket eus an taos-se e Bro-C'hall, nag e Breizh. Diner an Iliz en deus kemeret lec’h an deog, en hon amzer hag en hor bro, evit an Iliz katolik.

Ar meneg kentañ eus ar ger brezhonek deog a gaver er C'hatholicon e 1499. Dont a ra eus ar ger latin decima (pars) "dekvet (rann)", dre ma veze kemeret an dekvedenn eus an trevadoù. Hervez al lec'h avat e c'helle ar c'hementad-se bezañ un daouzekvedenn pe un driwec'hvedenn.