bevo
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar bev-, pennrann ar verb bevañ, hag an dibenn-ger -o.
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | bevo |
| dre vlotaat | vevo |
| amreizh | vevo |
bevo /ˈbeː.vo/
- Furm ar verb bevañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
- Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :
- « [...]. Ra blijo gantañ derc'hel ac'hanoc'h e-pad pell amzer c'hoaz e penn ar rouantelez, evit ma vevo ho sujidi e peoc'h. [...]. » — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 35.)
- Dre gaer pe dre heg e vevo e-unan, rak o soñjal, e tegouezo d'ezañ beza gwelet gant unan bennak ez eo prest da rosta gant ar vez. — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 70.)
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
Italianeg
Furm verb
bevo /ˈbe.vo/
- Furm ar verb amreizh bere e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
