o doa

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus o ha doa.

Furm verb

o doa /Distagadur ?/

1. Furm ar verb en devout e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ.
   • Ar re-se o doa arc'hant mat. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 333.)
   • [...] ; mes aon o doa rak o mestr, hag ouzhpenn ne ouient war-zu pe du treiñ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 36.)
2. D'ober ar peurdremened:
   • Lakaet o doa en o fenn ober bepred hag atav, en noz hag en deiz, war ar maez evel e kêr, brezel da Ganclaux ha d'ar Republikaned, betek o huanad diwezhañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 221.)
   • [...] ur c'hrank kousker o doa pesketaet o daou diouzh ar beure. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)

Stummoù all

• o devoa

Troidigezhioù

• galleg : (elles) avaient ^(fr) , (ils) avaient ^(fr)