pin

Brezhoneg

Etimologiezh

• Eus al latin pinus, heñvelster.

Anv-kadarn

pin strollder, (unander : pinenn)

1. gwez rousinek (avalpineged) trebadus o delioù (barboù, belc'hoù, barlaskoù pin).
   • Ur c'hoad pin, gwez-pin, brankoù pin, delioù pin.
   • Pa oamp bihan e vezemp kaset d’ar c’hoad pin da zeliaoua. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 263.)
   • Ar gwrizioù pin a ziwad an douar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 211.)

Deveradoù

• pineg

Troidigezhioù

• galleg : pin ^(fr)
• saozneg : pine ^(en)
• spagnoleg : pino ^(es)

Galleg

Etimologiezh

• Eus al latin pinus.

Anv-kadarn

pin strollder, (unander : pins)

1. pin

Deveradoù

• pinède