Ebu Šuša
Ebu Šuša
أبو شوشة | |
|---|---|
| Etimologija: Otac vrha[1][2] | |
.jpg) .jpg) .jpg) .jpg) | |
  Ebu Šuša | |
| Koordinate: 31°51′25″N 34°54′56″E / 31.85694°N 34.91556°E | |
| Geopolitički entitet | Mandatna Palestina |
| Okruzi Mandatne Palestine | Ramla |
| Depopulacija | 14 maj 1948[6] |
| Površina | |
| • Ukupno | 9,4 km2 |
| Stanovništvo (1945) | |
| • Ukupno | 870−950[3]−870[4][5] |
Ebu Šuša (arapski: أبو شوشة) bilo je palestinsko arapsko selo u podokrugu Ramle, Mandatna Palestina, koje se nalazi 8 km jugoistočno od Ramlea. Depopulacija je učinjena u maju 1948.
Ebu Šuša se nalazila na padini Tell Jezer, koji se obično poistovjećuje sa drevnim gradom Gezer. U aprilu-maju 1948, tokom Arapsko-izraelskog rata 1948, Ebu Šuša je napadnuta nekoliko puta. Posljednji napad počeo je 13. maja, dan prije proglašenja nezavisnosti Izraela. Stanovnici Ebu Šuše pokušali su da brane selo, ali je selo zauzeto 14. maja. Civili koji već nisu pobjegli su ubijeni ili protjerani do 21. maja.[7] Sa njihovim potomcima, 1998. ih je bilo oko 6.198.
Ime
[uredi | uredi izvor]Za Ebu Šušu se kaže da je dobila ime po dervišu koji je molio za kišu u vrijeme suše, a proricatelj pijeska mu je rekao da će poginuti ako dođe. Voda je izašla iz zemlje (vjerovatno u Et Tannur) i formirala jezerce, u koje je ušao i utopio se. Ljudi, vidjevši da je ostao samo njegov čvor, zavapili su Ya Abu Shusheh ("O oče vršnog čvora").[2]
Historija
[uredi | uredi izvor]Krstaši su to mjesto nazvali Mont Gisart. 1177.krstaši su dobili bitku protiv Saladina. Ovdje je pronađena keramika i novčići iz 13. stoljeća.[8]
Osmanlijsko doba
[uredi | uredi izvor]
Maqam je u izgrađen u 16. vijeku.[8] Godine 1838. Ebu Šuša je zabilježeno kao muslimansko selo u oblasti Ibn Humara u okrugu Ramla.[9] Edward Robinson je također zabilježio selo na svojim putovanjima po regiji 1852.[10]
Godine 1869. ili 1872. seosku zemlju je kupio Melville Peter Bergheim iz Jerusalema, protestant njemačkog porijekla. Bergheim je osnovao modernu poljoprivrednu farmu, koristeći evropske metode i opremu. Bergheimovo vlasništvo nad zemljom žestoko su osporavali seljani, legalnim i ilegalnim sredstvima, uključujući ubistvo Bergheimovog sina Petera 12. oktobra 1885.[11] Nakon što je kompanija Bergheim bankrotirala 1892, Ebu Šušinim zemljištem upravljao je državni stečajni upravitelj.[12]
Godine 1882, PEF-ovo (Palestinski istraživački fond) istraživanje zapadne Palestine (SWP) zabilježilo je da je obim zemlje koju je g. Bergheim obrađivao u Ebu Šuši bio 5.000 jutara. Granice su prikazane na karti PEF-ovog istraživanja isprekidanom linijom: ____ . . . . _____ . . . .[2] SWP je dalje opisao Ebu Šušu kao malo selo izgrađeno od kamena i ćerpića i okruženo živicom od kaktusa, naseljeno sa oko 100 porodica.[13]
Elihu Grant, koji je posjetio selo, opisao ga je kao "malo" 1907.[14] 1910-ih, dio zemlje je državni stečajni upravitelj prodao seljanima, a ostatak Jevrejskom kolonizatorskom udruženju, koje je seljanima dalo jednu trećinu njihove kupovine kako bi riješili spor. Nakon Prvog svjetskog rata, zemlja u jevrejskim rukama prodata je Makabejskoj zemljišnoj kompaniji, a kasnije prebačena u Jevrejski nacionalni fond.[12]
U novembru 1917. britanska 6. konjička brigada napala je turski odred koji je branio visove iznad Ebu Šuše. Turci su pretrpjeli "teške žrtve".[15]
Britanski mandat
[uredi | uredi izvor]U popisu stanovništva Palestine iz 1922. koji su izvršile britanske mandatne vlasti, Ebu Šuša je imala 603 stanovnika; svi muslimani,[16] broj se povećao na popisu iz 1931. na 627, i dalje svi muslimani, u ukupno 145 kuća.[17]
Selo je imalo džamiju i nekoliko dućana. Seoska škola je osnovana 1947, sa početnim upisom od 33 učenika.[8]
U statistici iz 1945. stanovništvo Ebu Šuše je bilo 870, svi muslimani,[4] sa ukupnom površinom od 9.425 dunama.[5] Na 2.475 dunuma seoske zemlje uzgajane su žitarice, 54 dunuma je navodnjavano ili korišteno za voćnjake,[18] dok su 24 dunuma bila izgrađena (urbana) područja.[19]
-
Ebu Šuša 1942. 1:20,000 -
Ebu Šuša 1945. 1:250,000 -
Ebu Šuša 1945. -
Depopulirana sela u podokružju Ramle 9. jula 1948.
Masakr 1948. i posljedice
[uredi | uredi izvor]| Masakr u Ebu Šuša | |
|---|---|
| Lokacija | Ebu Šuša |
| Datum | 13. maj 1948. |
| Mrtvih | 11–60 |
| Žrtve | Arapski civili |
| Počinioci | Yishuv (jevrejski starosjedioci) |
Selo je napadnuto od strane Givati brigade 13-14. maja 1948. tokom operacije Barak. Nekoliko stanovnika je pobjeglo, ali većina je ostala. Trupe Givatija su odmah zamijenjene pripadnicima milicije iz kibuca Gezer, koje su kasnije zamijenile trupe iz brigade Kiryati.[20] Izvori Arapske legije su 19. maja tvrdili da su seljani ubijani. Arapske vlasti su 21. maja pozvale Crveni krst da zaustavi "barbarska djela" za koja su rekli da su počinjena u Ebu Šuši.[21] Prijavljeno je da je vojnik Hagane dva puta pokušao da siluje 20-godišnju zatvorenicu.[22] Stanovnici koji su ostali u selu su protjerani, po svemu sudeći, 21. maja.[21]
Novija istraživanja, uključujući ono koje je sproveo Univerzitet Birzeit, sugerišu da je Givati brigada masakrirala oko 60 stanovnika tokom napada.[23][24] Godine 1995. otkrivena je masovna grobnica sa 52 skeleta, ali uzrok smrti nije utvrđen.[25]
Izraelski historičar, Aryeh Yitzhaki, objašnjava događaje u Ebu Šuši kao masakr, pozivajući se na svjedočenje Kheil Mishmar (gardijskih jedinica):
"Vojnik brigade Kirijati zarobio je 10 muškaraca i 2 žene. Svi su ubijeni osim jedne mlade žene koja je silovana i koje su se riješili. U zoru 14. maja, jedinice Giv'ati brigade napale su selo Ebu Šuša. Na seljane koji su bježali je pucano. Drugi su ubijani na ulicama čak i sjekirama. Neki su postrojeni uza zid i pogubljeni. Nije bilo muškaraca, žene su morale sahraniti mrtve."[26]
Izraelsko naselje Ameilim iste godine je osnovano u blizini, dok je Pedaya osnovana 1951; oba na seoskom zemljištu.[8] Pedaya[8] Ostaci sela su uništeni 1965. kao dio vladine operacije čišćenja zemlje od napuštenih sela, koja je izraelska zemaljska administracija smatrala "mrljom na pejzažu".[27]
Godine 1992. opisano je selo: "Izraelsko naselje Ameilim zauzima veći dio lokacije. Na lokalitetu rastu smokve i čempresi, kaktusi i jedna palma. Okolne doline su zasađene kajsijama i smokvama, razne vrste drveća voćki se uzgaja na visinama."[8]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Palmer, 1881, p. 265
- ^ a b c Conder and Kitchener, 1882, SWP II, str. 444
- ^ Karsh, Efraim. "How Many Palestinian Arab Refugees Were There?" Israel Affairs 17.2 (2011): 224-246. Academic Search Premier. Web. 29 May 2013.
- ^ a b Government of Palestine, Department of Statistics, 1945, str. 29 Arhivirano 7. 9. 2018. na Wayback Machine
- ^ a b Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Quoted in Hadawi, 1970, str. 66 Arhivirano 3. 3. 2016. na Wayback Machine
- ^ Morris, 2004, p. xix Arhivirano 2. 4. 2019. na Wayback Machine, village #246. Također pruža razzloge depopulaciji
- ^ Morris, 2004, str. 256-257
- ^ a b c d e f Khalidi, 1992, p. 358
- ^ Robinson and Smith, 1841, vol 3, Appendix 2, str. 120
- ^ Robinson and Smith, 1856, str. 143, 146
- ^ Peter Bergheim'sche Kriminalsache: Meuchelmond, JM-ISA/RG67/1-866/575-603/581, Israel State Archives
- ^ a b Ruth Kark, Changing patterns of landownership in nineteenth-century Palestine: the European influence, Journal of Historical Geography, vol 14, no 4 (1984) 357-384.
- ^ Conder and Kitchener, 1882, SWP II, str. 407 Arhivirano 18. 10. 2023. na Wayback Machine Quoted in Khalidi, 1992, str. 358
- ^ Grant, 1907, str. 17, quoted in Khalidi, 1992, str. 358
- ^ Bruce, 2002, str. 152
- ^ Barron, 1923, Table VII, Sub-district of Ramleh, str. 21
- ^ Mills, 1932, str. 18
- ^ Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Quoted in Hadawi, 1970, str. 114 Arhivirano 23. 10. 2023. na Wayback Machine
- ^ Government of Palestine, Department of Statistics. Village Statistics, April, 1945. Quoted in Hadawi, 1970, str. 164 Arhivirano 23. 10. 2023. na Wayback Machine
- ^ Morris, 2004, str. 205
- ^ a b Morris, 2004, str. 257
- ^ "Doron" (Maoz) to HIS-AD, "The Interrogation of Women Prisoners in the village of Abu Shusha", 24 Jun. 1948, HA 105\92 aleph. Quoted in Morris, 2004, str. 257
- ^ "Abu Shusha - The Massacre". Birzeit University. Arhivirano s originala 5. 12. 2003. Pristupljeno 25. 6. 2017.CS1 održavanje: bot: nepoznat status originalnog URL-a (link)
- ^ Ghanim, Honaida (2011). "The Nakba". u Rouhana, N. N., & Sabbagh-Khoury, A. (ured.). The Palestinians in Israel: Readings in History, Politics and Society (PDF). str. 23. Arhivirano s originala (PDF), 2. 8. 2022. Pristupljeno 14. 11. 2023.
In the village of Abu Shusha in the District of Ramla a unit of the Givati Brigade committed a massacre in which 60 villagers were murdered.
CS1 održavanje: više imena: editors list (link) - ^ Benvenisti, 1996, str. 248
- ^ The Palestinian Nabka 1948: The Register of Depopulated Localities in Palestine. str. 17
- ^ Aron Shai, The fate of abandoned Arab villages in Israel, 1965-1969, History and Memory, Vol 18 (2006) str. 86-106.
Dodatna literatura
[uredi | uredi izvor]- Barron, J.B., ured. (1923). Palestine: Report and General Abstracts of the Census of 1922. Government of Palestine.
- Benvenisti, M. (1996). City of Stone: The Hidden History of Jerusalem. University of California Press. ISBN 978-0-520-91868-9.
- Bruce, Anthony (2002). The Last Crusade: The Palestine Campaign in the First World War. On Demand Publishing. ISBN 1909609048.
- Conder, C.R.; Kitchener, H.H. (1882). The Survey of Western Palestine: Memoirs of the Topography, Orography, Hydrography, and Archaeology. 2. London: Committee of the Palestine Exploration Fund.
- Government of Palestine, Department of Statistics (1945). Village Statistics, April, 1945. Arhivirano s originala, 2. 4. 2019. Pristupljeno 14. 11. 2023.
- Grant, E. (1907). The Peasantry of Palestine. Boston, New York [etc.]: The Pilgrim Press.
- Hadawi, S. (1970). Village Statistics of 1945: A Classification of Land and Area ownership in Palestine. Palestine Liberation Organization Research Center. Arhivirano s originala, 8. 12. 2018. Pristupljeno 4. 8. 2009.
- Khalidi, W. (1992). All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies. ISBN 0-88728-224-5. Arhivirano s originala, 20. 3. 2023. Pristupljeno 14. 11. 2023.
- Mills, E., ured. (1932). Census of Palestine 1931. Population of Villages, Towns and Administrative Areas. Jerusalem: Government of Palestine.
- Morris, B. (2004). The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-00967-6. Arhivirano s originala, 5. 8. 2023. Pristupljeno 14. 11. 2023.
- Palmer, E.H. (1881). The Survey of Western Palestine: Arabic and English Name Lists Collected During the Survey by Lieutenants Conder and Kitchener, R. E. Transliterated and Explained by E.H. Palmer. Committee of the Palestine Exploration Fund.
- Robinson, E.; Smith, E. (1841). Biblical Researches in Palestine, Mount Sinai and Arabia Petraea: A Journal of Travels in the year 1838. 3. Boston: Crocker & Brewster.
- Robinson, E.; Smith, E. (1856). Later Biblical Researches in Palestine and adjacent regions: A Journal of Travels in the year 1852. London: John Murray.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Dobrodošli u Ebu Šuša
- Ebu Šuša (Ramla)
- Pregled zapadne Palestine, mapa 16: IAA, Wikimedia commons
- Ebu Šuša, Kulturni centar Khalil Sakakini
- Ebu Šuša Rami Nashashibi (1996), Center for Research and Documentation of Palestinian Society.
- Ebu Šuša - Svjedočenje preživjelog Rami Nashashibi (1996), Center for Research and Documentation of Palestinian Society
Normativna kontrola  |
|
|---|