Mehmed-beg Karađoz
Mehmed-beg Karađoz | |
|---|---|
| Rođenje | |
| Smrt | 1564. |
| Poznat(a) po | Karađozbegovoj džamiji, medresi i brojnim drugim vakufima |
Mehmed-beg Zaim Karađoz, sin Ebu-Seadetov, poznat pod nadimkom Karađoz-beg, bio je bosanski plemić i vakif iz Hercegovine.[1]
Rođenje
[uredi | uredi izvor]Rođen je u Potocima kod Mostara. Poznat je kao dobrotvor i mecena. Iza sebe je ostavio veliki broj vakufa, od kojih je najpoznatiji njegova džamija u Mostaru.
Karađoz-beg je brat velikog vezira Rustem-paše Opukovića. U vrijeme Karađoz-begove uprave počela je gradnja Starog mosta u Mostaru, a on je bio zadužen za nadzor radova. Imao je tri sina: Muhameda, Jusufa i Sulejmana.
Zadužbine
[uredi | uredi izvor]Karađoz-beg je 1557. u Mostaru sagradio svoj najpoznatiji vakuf – džamiju pod kupolom i uz nju mekteb – zatim medresu, biblioteku, imaret i musafirhanu. Pored ovih zadužbina, podigao je i mesdžid u Potocima, dva mekteba u Konjicu i Potocima, četiri mosta: u Konjicu, na Buni i dva na Lištici u Širokom Brijegu te po jedan han u Mostaru, Konjicu, Čičevu kod Konjica i Potocima. Iz sredstava ovog vakufa sagrađen je kasnije i jedan hamam u Blagaju, mali kameni most kod džamije u Potocima i česma i šadrvan pored Karađoz-begove džamije u Mostaru.
Za izdržavanje navedenih ustanova uvakufio je 42 trgovačka dućana u mostarskoj čaršiji, 16 tabačkih radnji blizu imareta, u kojima posluju kožari (tabaci), 6 mlinica i 2 stupe za valjanje sukna u selu Knešpolje u tadašnjoj nahiji Blato, 8 mlinica i 2 stupe na vrelu Bune, nešto zemlje u Mostaru i Knešpolju i 300.000 osmanlijskih dirhema u gotovom. Godine 1889. ovaj vakuf imao je u svom posjedu 271 dućan, 10 magaza, 1 pekaru i 5 grobalja.[1]
Smrt
[uredi | uredi izvor]Umro je 1564. u Mostaru, a ukopan je u haremu pored svoje džamije. Učenici i profesori Karađoz-begove medrese svake godine prilikom ispraćaja završne generacije učenika u Karađoz-begovoj džamiji organiziraju manifestaciju "Mevlud i hatma-dova vakifu" te se tom prilikom upute dove (molitve) za Karađoz-bega.
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b Hivzija Hasandedić, Anali Gazi Husrev-begove biblioteke, knjiga IX-X, Sarajevo, 1983.